Van Vergel de Punta Mala naar Corcovado

We hadden de wekker om half 8 gezet maar we zijn voor 7 uur wakker. Heerlijk geslapen hier. We gaan douchen, laatste spullen in de tassen doen en op ons terras ontbijten. Zaterdageditie Volkskrant downloaden en nog even genieten van deze prachtige plek. Ik kan eindelijk het verslag van donderdag en vrijdag plaatsen, zowel op Polarsteps als Waarbenjij.nu.

Voor half 10 rijden we weg. Onderweg stoppen we bij een supermarkt. Daar scoren we 2 bananen voor € 0,25, gezonde repen en voor allebei een extra bidon. We vervolgen onze weg. Rond 11 uur zijn we bij de stek waar de boten naar Corcovado vertrekken. Alle dagrugzakken en kleine weekendtassen worden in plastic vuilzakken gedaan. Deze gaan in het vooronder. Dan mogen wij instappen. De mensen met rugklachten mogen in het middengedeelte zitten. Ik ook. Met 2 beschadigde rugwervels met een naar binnen gekeerde hernia neem ik maar geen risico. Zwemvesten om is verplicht.

We varen 3 kwartier met behoorlijke snelheid over een brede rivier, en dan gaan we de zee op. We beuken op grote golven, 3 kwartier lang. Een mooie tocht. De boot gaat achteruit richting strand. Uitstappen en stukje door de zee lopen. Gisteren had ik nieuwe waterschoenen gekocht, ik had nog van die oude van plastic sandaaltjes met zo’n riempje (lijkt wel van afzwemmen van vroeger, haha). Eerst. Alle vuilniszakken met bagage op een rijtje doorgeven. Dan lopen over het strand met de rugzakken. De grote tassen kunnen op en quad mee. De zon schijnt volop, het loopt zwaar op dat zand. Het is ongeveer 20 minuten lopen. Mick loopt ook wat minder snel omdat ze gisteren in het bovenste poeltje bij de waterval uitgegleden is en haar enkel geblesseerd heeft. Samen met Sandra komen wij als laatste, enigszins uitgeput aan. In een open ruimte met banken aan het strand krijgen we informatie van Marion.

Dan kunnen we naar onze kamers, of eigenlijk een soort huisjes op palen. Er zijn 3 huisjes aan zee met direct uitzicht op zee. En wij hebben daar een van. Wij vinden terecht want de 2 hotels hiervoor hadden we of amper uitzicht of konden wij niet in de tent. We zetten onze spullen in het huisje en lopen naar het restaurant voor de lunch. Wrap met pulled chicken en tamarindesap. Lekker. Dan gaan we naar ons huisje. Ik ga even liggen. Moet echt even bijkomen. Ik kleed me uit, doe eens sarong om en zet de ventilator aan. De zon schijnt volop en het is 35 graden. En dat met een hoge luchtvochtigheid. Mick gaat ff internetten in de algemene ruimte, salon, naast onze huisjes. Daarna trekt Mick haar badpak aan en gaat de zee in. Ze moet echt voorzichtig zijn want de zee is erg wild met onderstromingen. Samen met Marion gaat ze de zee in. Fijn dat ze samen zijn. Ik fotografeer de dames en het strand om me heen.

Dan ga ik op bed een tukkie doen, ventilator in de hoogste stand. Rond half 5 kom ik bij Mick buiten zitten. Het is wat bewolkt nu. Prima, dan is het minder warm. We hebben twee luie stoelen. Mick haalt een koel colaatje en we genieten van een beetje lezen, de ruisende golven, de fluitende vogels en van deze fantastische plek. Vanmiddag zagen we al ara’s hoog in de boom zitten en een groep pelikanen overvliegen.

Rond zessen gaan we douchen. Koud, maar bij 35 graden is dat heerlijk. Om 7 uur wandelen we naar het restaurant. Met z’n allen eten. Eenvoudig maar lekker. Na het eten gaan we naar ons huisje. Nog even lezen en vroeg tukken. De wekker staat op 04.30 uur. En jullie weten, dat is niks voor ons.