Cahuita - Tortuguero

6 uur, wekker!!! Opstaan. Snel douchen, aankleden en op naar de bus. De reistassen worden weer bovenop de bus gestouwd. We hebben een weekendtas met de kleding en overige spullen voor 3 dagen. We moeten 1,5 uur met de boot varen naar Tortuguero en daar passen de grote reistassen niet op. Ontbijten, afrekenen en hup de bus in. Het is een uur of 4 rijden en onderweg maken we een koffie c.q. sanitaire stop. In de tuin daar staan onwijs grote bamboebomen. Met de panorama modus krijg ik ze er mooi op. Ik leer wat medereizigers dit trucje. Mick maakt een foto van mij bij de bamboe om een indruk te krijgen hoe groot dit is.

We rijden weer langs heeeel veeeel bananenplantages. Bossen bananenbomen met blauwe zakken om de grote trossen heen. Op de plantages zijn bananencanopy’s, rails waaraan de trossen na pluk gehangen worden. Zo gaan ze naar de ‘fabriek’ waar ze export-klaar gemaakt worden. We zien zo’n canopy dwars over de weg gaan. Grappig gezicht.

Rond 12 uur zijn we in La Pavona. Even sanitaire stop, zonnebrandmiddel en Deet opdoen. We stappen in het bootje, verplicht zwemvesten aan. Die zwemvesten zijn dik en zitten vlak onder je gezicht[e-1f648] We varen in een uur naar onze lodge. Dat is redelijk snel. Het water staat hoog door de vele regen van afgelopen dagen. Nu is het half bewolkt en droog. We zien onderweg vogels en een krokodil.

We verblijven in kamers op palen in een prachtige tropische tuin. We moeten oppassen hier voor apen, die jatten van alles, slangen, mieren en ander gespuis. Als we in de tuin, van het pad af, willen lopen, moeten we hoge wandelschoenen aan[e-1f648] We zetten de spullen op de kamer en gaan dan naar het restaurant voor de lunch. We hebben hier volpension, er is natuurlijk hier helemaal niks anders. Lunch is prima, niet bijzonder. Salade, rijst, vlees (beetje pittig, heerlijk), bloemkool, broccoli en kikkererwten. Dat laatste laat ik staan, niet mijn ding. Sapje erbij. We krijgen zelfs een toetje, soort stevige pudding vanille smaak.

Op de kamer trekken we onze wandelschoenen aan en vullen waterflesje. We gaan met alleen water en iPhone op stap. Weervin een bootje, alles in het Tortuguero Nacional Parque gaat per boot. Weer die k..zwemvesten aan. 10 minuten later zijn we bij een berg, nou ja berg, van 120 meter hoog. In Nederland zouden we dat inderdaad een berg noemen, hier vind ik het een heuvel.

Ik heb even getwijfeld of ik dit zou doen, ik ben niet van het klimmen. Doe het toch. Wil alles meemaken.

Bootje legt aan en we lopen 20 minuten over een betonnen wandelpad, ook weer om de natuur, de jungle hier dus, te beschermen. Dan de trap omhoog. Ik ga rustig omhoog en stop regelmatig. Gelukkig lopen we door bebost gebied, beter bekend hier als jungle. Even op adem komen en mijn hartslag laten dalen. Bij 140 stop ik even en bij 115 ga ik weer omhoog. Mick vindt dat langzame lopen niks dus ik laat haar lekker naar boven gaan. Marion, onze reisleider, is de bezemwagen en blijft bij mij. Aardig van haar. Als laatste bereik ik de top. Ik krijg een high five van mijn lief. Zo dat heb ik toch maar weer gedaan.

De beloning is een prachtig uitzicht over de rivier en de jungle eromheen. Boven ons zweven gieren en in de bomen slingeren apen van de ene naar de andere tak of boom. We vermaken ons hier wel. Rustig lopen we terug naar ons bootje. Bij de steiger fotograferen we prachtige grote spinnen en zien nog een gifgroene soort hagedis met dikke kop. Het bootje brengt ons snel naar de lodge. Op de veranda aan het water bestelt een deel van de groep, en wij ook, een drankje. Even bijkomen van de wandeling en de warmte. Met verrekijkers kijken we naar de overka t van het water en zien boomtoppen bewegen door de apen en zien ara’s overvliegen. Ik fotografeer de kleine vleermuizen op de veranda.

Ik ga lekker douchen, Mick haalt haar mobiel en gaat op de veranda haar dagelijkse Spaanse les doen. Ik werk mijn dagboek bij en redigeer de foto’s. We gaan zo eten. We smeren ons weer in met Deet. Dengue heerst hier dus daar hebben we geen zin in.