Van El Pinell de Brai naar Vejer de la Frontera

Heerlijke tuk gemaakt. We merken dat het wintertijd is, de zon gaat een uur eerder op en wij zijn dus net als gisteren een uur eerder wakker. Vandaag geen haast dus draaien we ons nog lekker even om. Als we opstaan, kleden we ons aan en stoppen de laatste spullen in de koffer. Dan gaan we ontbijten.

Als ik op mijn favoriete plekkie met een kop thee voor de finca in het zonnetje zit, vraagt Carlo of ik pepertjes wil oogsten. Tuurlijk. Leuk. In de kas oogst ik alle rode pepertjes, andere kleuren moet ik laten zitten. El komt ook ff helpen.

Hierna ga ik een stuk wandelen met Von. Onderweg komen we nog een ringslang tegen. Natuurlijk maken we daar een foto van.

Even na tienen gaan we een clementine-boom planten. Dit om het einde van onze familie plukweek te markeren. En dit is geen kwestie van kuiltje graven, boom erin en dichtgooien.

Kuil wordt precies diep genoeg gegraven, ditmaal door sterke Daf. Dan gaat er een mengsel van zelfgemaakte compost en een speciaal soort houtskool overheen en dan een laagje aarde. Dan de stronk erin. Hier weer zo’n compost-houtskool mengsel over. Dan wordt er een plantje bijgezet en een aloë vera plantje. En dan wordt dit afgevuld met aarde en goed aangedrukt. Als laatste gaan er verschillende bonen en zaden de grond in. Een citroenboom die elders niet op een goede plek stond wordt verderop op het rijtje gepland. Hier moet ie het beter doen.

We maken een groepsfoto en zetten dan de spullen in de auto. We zeggen elkaar met dikke zoenen en knuffels gedag, stappen in de auto en rijden van weg. D.w.z. Von, Daf, Mick en ik.

Met weemoed vertrekken we weer. We hebben een paar heerlijke dagen gehad met familie zo bij elkaar. En wat hebben we genoten van die kleine banjer Paolo. We zijn allemaal verliefd op hem.

We nemen dit keer niet de tolweg, rijden dus een klein beetje om. De rit verloopt voorspoedig. We zetten Von en Daf bij de vertrekhal af. Wij rijden door naar de autoverhuur en leveren onze auto in. We lopen zo door naar de vertrekhal. Onze koffer miet via self service check-in. Na 10 x proberen geven we het op. Er loopt niemand van Vueling om te assisteren. Zeer slecht geregeld.

We lopen naar een andere rij balies van Vueling en gaan daar onze koffer afgeven. Dan wordt de vlucht naar Malaga omgeroepen. We moeten ons direct naar balie 509 vervoegen. We moeten onze koffer hier snel afgeven. Wat een paniek, de vlucht vertrekt pas over een ruim een uur. Nou ja wij zijn snel onze koffer kwijt.

De security verloopt vlotjes. Hier mag je geen flesjes water en zo meenemen. Op Schiphol mag dat wel. Heerlijk uniform Europa. NOT. Na de security gaan we wat eten bij, je gelooft het niet, La Place. Daarna nog een paar winkeltjes in en op naar de gate.

We vertrekken redelijk op tijd en komen daardoor een kwartier eerder aan. Vlucht verliep soepeltjes. Op Malaga vliegveld kwam on ze koffer snel. De autoverhuurder een smsje sturen. Dan naar buiten tot achter het treinstation. Na een minuut of 5 kwam onze shuttlebus. Met nog 2 andere passagiers werden we naar de autoverhuurder buiten het vliegveld gebracht. Paperassen invullen ging smoothly en snel, ik mocht zelfs gratis als 2e bestuurder. Op naar onze bolide, een witte Fiat 500 met een soft top. Lekker kek. Koffer paste niet in de achterbak [e-1f648] Met een beetje duwen kregen we de koffer op de achterbank. Pfff. Nou instappen en wegrijden.

Lieve Jo had ons de route via Tarifa aangeraden. De kortere is door de bergen met geen verlichting. Nou prima plan, zeker omdat het de hele trip geregend heeft. Na 2 uur en 40 minuten, om 21.10 uur kwamen bij het afgesproken punt bij Vejer aan. Jo pikte ons daar op. Jo reed voor en wij volgden haar omhoog het oude centrum van Vejer de la Frontera in. Via smalle straten, dan is het fijn als je een smalle auto hebt, kwamen we bij onze appartementen. Bagage uitladen en dan verder rijden om de auto te parkeren. Langs de rand konden we enigszins stijl omhoog parkeren. Best een uitdaging voor meisjes uit het laagland. We wandelen naar onze appartementen. Jo en wij delen een voordeur en dan hebben we ieder ons appartement. Jo vertoeft hier tot begin april. We hebben een slaapkamer, badkamer, woonkamer met keuken en een terras. Top, en dat midden in het centrum.

Jo trekt een fles cava open en we proosten op een mooie week samen. Dan gaat Jo een heerlijke risotto maken. Prima maal, zeker zo laat. We hadden best wel trek. We nemen nog een glaasje rosé als afzakkertje. Toen bedacht Mick of ze de auto wel goed had afgesloten. Dus zij op naar de auto. Na een minuut of 10 belt Mick met Jo. Ze is verdwaald[e-1f648] Bij Y-splitsing de verkeerde straat genomen. Gelukkig kent Jo Vejer goed. Jo gaat erop af, kan ze ook Rambo uitlaten. Na zo’n 20 minuten zijn ze terug. Mick is opgespoord en auto gecheckt (hij was afgesloten).

Het is inmiddels 12 uur. Mooie tijd om naar ons mandje te gaan.