Pointe du Raz

Ja ook vandaag lag ik nog lekker in mij bedje. Mick bracht me weer een kop thee op bed. Tja, dan is in bed blijven nog fijner.

Uiteraard er uiteindelijk uit. Vandaag staat er een hike op het programma. We trekken onze wandelschoenen aan en rijden in een uurtje naar Pointe du Raz. We parkeren de auto, gaan even naar de wc, halen een kaartje bij de tourist information en we gaan op pad.

We nemen de GR 34 rondom Pointe du Raz. Is goed te doen. Je moet wel wandelschoenen aan want het pad ligt op de meeste stukken vol met stenen en met stijgen en dalen glij je anders makkelijk uit. Er zijn ook stukken, de zijwegen en de punt, Pointe du Raz, die uit verschillende lagen steen bestaan.

We zien ook mensen met slippers en gympies. Die hebben het niet makkelijk. Ook al hebben sommige dan weer wel wandelstokken, die je hier helemaal niet nodig hebt en op die steenachtige ondergrond heb je daar ook niks aan. Vermakelijk om dat allemaal gade te slaan.

Het is 18 à 19 graden en volop zon met een lekker windje. Top wandelweer.Eerste 5 minuten een trui aan maar die gaat al snel uit. We lopen in dunne trui c.q. dunne blouse. Heerlijk.

En vooral, we genieten van het prachtige uitzicht. Weer een hele andere soort kust hier. Ruiger. We lopen vooral veel bovenlangs En hebben dan mooi uitzicht met de zee zo aan je linkerzijde. We lopen bijna elk geitenpaadje naar de rand en weer terug, dan heb je goed uitzicht op de Golf van Biskaje en de prachtige ruige rotsen. Ik maak lekker foto’s.

Op de punt bij de vuurtoren gaan we even uitrusten en eet ik mijn stokbroodje ham-geitenkaas. Mick had de hare al eerder verorberd, ze had trek. We kijken uit over zee en de rotsen, we worden er stil van.

Op de punt klautert Mick met handen en voeten naar boven. Mij niet gezien. Te gevaarlijk. Je hoeft maar een uitglijder te maken en je kukelt zo naar beneden. Ik ga het lot niet tarten. Met toch wat angst zie ik Mick klimmen en klauteren. Had er zelfs over gedroomd, en die droom liep niet goed af. Als Mick weer bij mij is krijgt ze een dikke zoen.

We lopen aan de andere kant van de punt terug. Ook hier zijn de uitzichten fraai. Na tweeënhalf uur zijn we weer bij de restaurantjes. We zoeken een terras en nemen wat te drinken. Ik een Orangina en Mick een biertje. Mick een salade en ik een crêpe.

We stappen weer in de auto en in een uurtje zijn we weer thuis. We gaan lekker in de tuin zitten. Mick haalt de was binnen, ja dat gaat gewoon door. We zoeken een accommodatie voor hierna en vinden iets leuks in de buurt van Vannes, gaan we zuid-oost Bretagne verkennen. Hier blijven we an donderdag tot zondag.

Rond half 7 of zo gaan we richting Pors Carn, bij Penmarch. Mannick, de eigenaresse, had hier restaurant Chez Marie Cath aanbevolen. Ligt aan zee, 15 minuten van hier. Het is al lekker druk maar er is nog een tafeltje voor ons. Alleen buiten en het terras ligt al in de schaduw. Fris dus. Ik haal mijn ja k uit de auto. Ik had een linnen broek aan, dus ik krijg ook koude benen. Mijn lief haalt een plaid uit de auto. En ze stopt er dikke handschoenen in. Haha.

Mick smult van de salade met sardientjes en ik van de albacore tonijn. Na het eten rijden we even verderop en zien de zon al aardig zakken in de zee. Ik maak er een mooie foto van.

We rijden naar huis en drinken een kopje thee en een espresso. Zo nog even wat tv kijken of lekker boek lezen. Morgen staat Quimper op het programma.

Voor nu alvast truste en bonne nuit.