Concarneau en Le Guilvinec

Mick was redelijk op tijd haar bed uit. Ik niet, Ik was lui. Mick bracht me een kop thee op bed. Zo lief. Wat moet ik toch zonder haar.

Uiteindelijk kwam deze luiwammes ook uit bed.

Later natuurlijk dan gedacht reden we naar Concarneau. Eerst even tanken. We zagen een grote Carrefour. Snel en goedkoop getankt. We doen hier ook wat boodschappen. Het is weer zo’n supermarché waar je verdwaald, waar je veel tijd kwijt bent met zoeken. Honderdduizend soorten yoghurt en dat allemaal in kleine plastic verpakkingen. Moet toch ff kwijt dat ik dit vreselijk vindt. Ben niet super anti verpakkingen, maar dit kan beter voor het milieu. Waarom niet gewoon literpakken? Ok, genoeg, het is vakantie.

We rijden in 1 uur naar Concarneau. Vinden een parkeerplekje en lopen over de brug het oude centrum in. Is eigenlijk een oude straat. Ik ben hier 35 jaar geleden geweest [e-1f648] met mijn vriendje Hans. Ik herken nog veel. We slenteren hier en gaan uiteindelijk lunchen. Een galette, boekweitpannenkoek, typisch Bretons. Mick met zalm ik met 3 soorten kaas. Lekker.

We lopen nog even naar de stadsmuur en genieten van het uitzicht op de haven.

Dan op naar de volgende bestemming, Le Guilvinec. Ook weer een uurtje rijden maar dan richting ons huis. Vanaf 16.00 uur komen hier de vissersboten met de gevangen vis hun lading lossen. Ook hier ben ik 35 jaar geleden geweest. Toen stonden er misschien 20 toeristen op de kade en kon je met je neus boven op staan.

Nu is dat anders. Boven op de vishal is een panoramadek gemaakt. En vanaf hier kun je zo naar beneden kijken. Erg leuk. We zijn niet de enige. Maar met een beetje wurmen vinden we een plekkie waar we het gebeuren goed kunnen zien.

Er ligt al een vissersboot waar uit een luik een hele grote tonijn omhoog getakeld worden. Gaaf gezicht. Volgens mij is het een geelvintonijn. Dan komt er weer een vissersbootje de haven in varen. Kratten met langoustines, inktvis, krabben en vele andere soorten vis worden uitgeladen en op een kar gezet. Snel worden deze de vishal in gereden. We zien zo een aantal vissersbootjes gelost worden. Erg leuk om te zien.

Naast de vishal is de poissonerie waar de verse vis te koop is. Eerst gaan we stokbrood, sausje en knoflook kopen want om 17.00 uur zijn de langoustines te koop. We staan in de rij en als we aan de beurt zijn, wordt er net vers gekookte langoustines in een grite bak gekieperd. Top.

Mogen wij een zak voor 2 personen. Jeetje, wat veel. Houden we vast van over. Met een plastic zak met warme langoustines lopen we naar de auto. Ze koelen een beetje af.

In een kwartier zijn we nu thuis. Ik hak de knoflook, Mick dekt de tafel. Ik warm de helft voor Mick op met de knoflook (ik hou van lauwwarme langoustines). Mick schenkt de wijn in. We eten lekker buiten op ons terras in de zon. En alles gaat op. We hebben gesmuld. Wat was dit vers, wat was dit lekker.

Na het eten ruimen we af. Ik ga op het gras in de strandstoel in het avondzonnetje het verslag van vandaag schrijven. Mick brengt de plastic zak met de schalen naar de container verderop in de straat.

Vanavond plannen voor morgen maken. Genoeg te kiezen hier.

Voor straks alvast truste en bonne nuit.