Vannes

Onze laatste dag in Bretagne. Ja, jullie lezen het goed. Gisteravond hebben we de knoop doorgehakt. De komende week, en zeker vanaf woensdag, wordt er veel regen voorspeld in West-Europa en dus ook in de Loire vallei waar wij morgen naartoe zouden rijden. En alhoewel wij waterdicht zijn[e-1f923], gaan we naar huis. Wij zijn geen liefhebbers van regen. Ja, wie wel? En om nou een week in de Loire te zijn met veel regen. Wij passen. Het is immers zo’n 300 km naar de Loire en die komen zo ongeveer bij de afstand die we vanaf hier moeten rijden. En die moeten we ook terug naar NL.

2 weken Bretagne, en zeker er gewoon tussenuit zijn, ware heerlijk. Hadden we nodig, even afstand van het opknappen van ons huis. Gaan we straks gewoon mee verder. We hebben zin om het af te maken. Heb geen medelijden met ons, deze pensionado’s hebben het hele jaar vakantie. En in december vertrekken we voor 4 weken naar Patagonië, een rondreis door het zuiden van Chili en Argentinië met een uitstapje naar Buenos Aires en de watervallen in Iguazu.

Vandaag zou het vanaf 12.00 uur gaan regenen. Ok, bijtijds ons bed uit en op naar Vannes. We parketen onder de tourist information in de port. Scoren daar een plattegrondje en wandelen langs de vele, mooie zeilboten naar het oude centrum. Leuk, er is een markt. En er is een overdekte hal waar allerlei voedsel verkocht wordt. En laten we deze reis goed afsluiten, ook hier veel en zeker mooie vakwerkhuizen. Als we rond half 11 het oude centrum inlopen begint het licht te miezeren. Te vroeg, denken we. We slenteren door de leuke straatjes. Opeens gaat het wat harder regenen. Pluutje op. We lopen verder. Als we bij een poort zijn komt er een grote regenbui. Met nog wat toeristen schuilen we onder de poort. Na 5 minuten is het ergste over. Toch denken we dat de voorspelling niet echt klopt. Nou ja, we hebben het er maar mee te doen. We gaan een leuke woon- annex gadget winkel in. En scoren daar een leuk kussen voor op de bank. Dat zijn van die items waar je tegen aan moet lopen. We lopen nog even over de stadswal en dan weer terug naar het begin en gaan nog even Halle aux poissons in. Oh wat ziet de vis hier er heerlijk en vers uit. Hadden wij in Haarlem maar zo’n hal. Heul veul oesters en ook andere vis waaronder inktvis en kreeften. De man bij de kreeften houdt vol trots de kreeften omhoog.

Het is een uur of 13, hoogste tijd voor een koffie en thee. Nou dat kunnen we vergeten. Na 12 uur kun je in alle restaurantjes alleen lunchen, niet een bakkie drinken. Jammer. We kopen een sandwich en een heerlijk donkerbruin brood bij de boulanger. Bruin brood voor morgen onderweg. We zijn toe aan bruin c.q. volkoren brood na al die witte baguettes.

Bij de port zijn ook restaurants en terrassen en daar mogen we gewoon een koffie en thee bestellen. Hiep hoi. Het is al een uurtje droog maar wij gaan toch onder een grote parasol zitten. We vertrouwen het niet meer.

Op een bankje bij de haven met uitzicht op de bootjes, Mick blij, peuzelen we onze sandwich op.

Hierna rijden we naar de Carrefour en doen wat boodschappen voor onderweg morgen en tanken de auto vol. Op naar huis. In Grand-Champ zien we een prachtige street art.

Ik ga even een middagdutje doen, helaas onderbroken door een telefoontje. Had ook mijn mobiel moeten uitzetten. Mick heeft zich op het terras vermaakt en haar reistas ingepakt. Het is tegen de voorspellingen in de hele middag droog gebleven [e-1f648] Ik pak uiteindelijk ook mijn reistas in. We gaan aan de apéro met wat Franse kaasjes voor mij en chippies voor Mick (weer een ander smaakje). Ik lees de zaterdagkranten, Volkskrant en Haarlems Dagblad, en de column van Youp natuurlijk. Ik schrijf mijn verslag en redigeer de foto’s. Mick maakt een salade met gebakken kiphaasjes. Vanavond een beetje Netflixen, morgen vroeg op, op naar Pays-Bas.

We kijken terug op een heerlijke vakantie. Prachtige huizen waar we verbleven, mooie ruige natuur, liefde, leuke plaatsen, veel plezier, goede gesprekken, lekker lachen, hikes, lekker eten en drinken, golfen, mooi weer. Het was top. Bretagne is een aanrader. Ons eigenlijke doel dit jaar was de Loire vallei en vanwege het weer dachten we eerst Bretagne en dan de Loire te doen. Het is anders gelopen. Geeft niet want dan hebben we een reden om weer naar Frankrijk te gaan. Ik mopper soms wel op die Fransen en hun gewoontes maar Frankrijk blijft een heerlijk vakantieland. We komen zeker terug.

Voor nu alvast truste en bonne nuit.