Golfen en Pontrieux

9 uur waren we uit de veren, laat, welnee, het is tenslotte vakantie. Na het ontbijt reden we richting het noorden. Naar de golfbaan Gilles de Boisgelin. Hier is een 12 holes golfbaan. Kijk, dat vinden wij een mooi aantal. 9 holes soms te weinig en 18 teveel. We hadden om half 12 gereserveerd. We zijn eerder en kunnen ook eerder de baan op. Top. Trolley gehuurd want we hebben geen zin om te sjouwen. De man achter de receptie begeleidt ons heel vriendelijk naar de 1e hole. Wat een leuke service.

Het is bewolkt en een graadje of 15-16. Uitstekend golfweer. De eerste 6 holes zijn op het vlakkere deel, de tweede 6 holes op het heuvelachtige deel. Er zijn ook een paarholes waar de green op een heuvel ligt. Leuke uitdaging.

We spelen lekker. Mick speelt ook goed alleen het putten gaat iets minder dan gebruikelijk. Ik speel voor de 2e keer met mijn nieuwe set ijzers, houten en putter. En ik moet zeggen dat gaat me goed af. Aantal parretjes maar natuurlijk ook bogeys en dubbele bogeys. Ben tevreden.

Op hole 11 hebben we allebei een afzwaaier naar rechts en de bal komt op de fairway van hole 12. Een vrouw van de foursome dat daar loopt begint heel hard te schreeuwen naar ons. Het is in het Frans en door de harde wind en de ruisende bomen verstaan we er niks van. Als we dichterbij komen kan een van de spelers in het Engels uitleggen waar de paniek vandaan komt. Geen paniek, je mag de bal blijkbaar niet spelen van een andere fairway. Ok, point taken maar dat je dan als een viswijf moet gaan schreeuwen, de wereld vergaat hier niet mee. En tot overmaat van ramp raapt een van de vrouwen, maatje wandelende olifant, mijn bal op en gooit die op onze fairway. Dit is not done, maar ik laat het hierbij. Ik leg ‘m later wel terug en sla dan mijn bal. We wachten netjes tot de 4 spelers verder zijn en dan slaan wij verder richting onze green.

Pfff, ik ben best wel wat overdonderd van deze uitval.

Hole 11 en 12 scoor ik daardoor toch minder. Al met al hebben we toch een heerlijk baantje gelopen.

We willen de modder van onze schoenen en trolley afspuiten. Komt er een Fransman die me aanraadt om de waterslang te gebruiken. Ik vind het er gammel uitzien maar allez. Valt de spuitmond van de slang en worden mijn broekspijpen helemaal nat gespoten. Geen goed advies monsieur. Nou met de luchtspuit gaat het beter. Van de banden van de kar krijgen we de modder er niet af. Later zien we dat alle huurkarren vol met modder zitten dus pas de problem. We maken onze clubs schoon, doen gewone schoenen aan en gaan weer en route.

Mick had gezien dat het plaatse Pontrieux een soort Venetië van Bretagne is. In 18 minuten zijn we daar. We parkeren de auto midden in het centrum, gratis[e-1f44a][e-1f3fb] Mick scoort 3 plattegrondjes bij de tourist information en komt bijna niet van de medewerker daar af. Ze geeft veel tips en is van de babbelie. Wij zoeken eerst een plek waar we wat kunnen drinken. Restaurantjes en barretjes genoeg maar om half 3 is alles dicht. Je gelooft het niet. Maar daar is de Tabac annex bar met terras. Daar drinken we een frisje, we hebben enorme dorst. Broodje en krentenbol hadden we onderweg op de golfbaan al genuttigd.

We kopen o.a. langs een riviertje met vakwerkhuizen, oude huisjes, waterrad, mooi bruggetje. Leuk om te fotograferen. Route is 2 km dus na ruim een half uur zijn we weer in centre ville. En we gaan bij de Tabac een alcoholische versnapering op het terras nemen want de zon is al even aan het schijnen. Heerlijk en dan is alles altijd mooier. Dit was een leuke stop. Een aanrader voor een korte stop.

In 40 minuten zijn we weer thuis. We gaan nog even buiten van de zon genieten en van een glaasje rosé en dan een beetje inpakken en schoonmaken. We trekken normale (lees gezellige) kleren aan. We laten de auto staan en gaan lopend naar ‘ons’ gezellige centrum, 10 minuten. Dat betekent wat naar beneden lopen. En dat moeten we straks dus weer omhoog[e-1f97a]

We gaan in hetzelfde restaurant eten, L’Adresse brasserie. We nemen een pizza en die smaakt voortreffelijk. We hebben ook weer eens tijd voor diepere gesprekken. Met dat klussen is daar geen tijd en geen energie voor. We merken dat we allebei meer ontspannen zijn. Was dus ff nodig om eruit te zijn. We wandelen terug en het stijgen gaat ons makkelijk af, zelfs met een paar glazen wijn die in de benen gezakt zijn.

We zijn op tijd voor B[e-38]B vol liefde. Toch weer een soort smullen. Morgen laatste aflevering en dan donderdag de reünie. Geeft ook weer een soort van rust. Haha.

Morgen gaan we naar Île de Bréhat en daarna rijden we door naar Côte de Granit Rose waar we een huisje met uitzicht op zee hebben gereserveerd. Tot morgen [e-1f44a][e-1f3fb]