Parijs

Geen wekker gezet. We zijn tussen half 9 en 9 wakker. We hebben heerlijk geslapen, goed bed. Mick gaat als eerste douchen en dan naar om de hoek stokbrood kopen. Ik ga ondertussen ook douchen. Ruime badkamer met regendouche. Wel een gordijn, dat is wat minder, maar plakt niet tegen je aan. We maken een ontbijtje, Mick geniet van een Nespresso en ik van een kop groene thee. Heerlijk zo aantutten.

Het regent en ook nog een beetje als we naar buiten gaan. We wandelen op ons gemak naar Île de la Cité naar Sainte Chapelle, 2 km. We passeren Hotel de Nice aan de Rue de Rivoli. Hier heeft onze familie vele malen als we in Parijs waren overnacht. Ik had in Nederland al kaartjes gereserveerd voor La Chapelle. Zeer goed plan want er staat een enorme rij en wij kunnen in de rij van 11.00. We zijn wat vroeg dus even wachten. Veel politie met mitrailleurs en kogelvrije vesten in deze straat. Viel ons verder nog mee in Parijs, we hadden het erger verwacht vanwege de hoogste staat van paraatheid. Veiligheidscontrole door zeer vriendelijke Fransen.

We mogen naar binnen en moeten een wenteltrap op. Dan komen we in de kapel met werkelijk prachtige glas-in-lood ramen. We vergapen ons. De glas-in-lood ramen vertellen een verhaal, Genesis, Exodus, de kruisiging etc. We lopen hier een half uurtje rond en gaan dan weer verder. We zien dat door de vele regen van de afgelopen tijd het water de Seine hoog staat en de weg onder de beug ondergelopen is.

We lopen richting Châtelet, waar we op het terras, het is inmiddels allang droog een espresso en een potje thee drinken. Dan halen we naast dit café voor ieder een belegd broodje. Gaan we onderweg opeten. We hebben het verdere programma wat omgegooid omdat we het Street Art boekje zijn vergeten[e-1f648] We gaan nu naar de Fondation Louis Vuitton. We hebben niks met dat merk maar wel met het gebouw. Ontworpen door Frank Gehry, weet je wel, de ontwerper van het Guggenheim in Bilbao.

Vanaf Châtelet kunnen we met een metro naar Les Sablons en vandaar is het een kleine kilometer, deels door het Bois de Boulogne, lopen naar dit prachtige gebouw. We kopen kaartjes en die zijn nu heel goedkoop omdat er momenteel geen tentoonstelling is. Dat vinden we niet erg, we komen voor het gebouw. We verkennen elke verdieping en zeker de terrassen buiten. Wat zit dit gebouw bijzonder in elkaar. We zagen in de hal de eerste schets en lopen nu door het resultaat. Prachtig. Geen woorden voor. Vanaf de bovenste terrassen heb je uitzicht op de wijk La Défense, het Bois de Boulogne en de Eiffeltoren. Ik fotografeer me gek, zoveel uitzichten en fraaie hoeken. Ook omhoog en omlaag. Alles zit genieus met prachtige materialen in elkaar.

We lopen naar buiten om het gebouw van de buitenkant en de zijkant te bekijken en te fotograferen. Als laatste gaan we naar beneden om vandaar de brede trappen met waterval te zien. Bij de pilaren met geel licht maken we nog wat gekke foto’s. We hebben dorst en gaan wat drinken in het restaurant. Een cola zero kost daar € 7. Afzetters.

Inmiddels had ik contact met mijn zusjes, die zijn ook met hun mannen in Parijs gearriveerd.

We wandelen terug en nemen de metro naar Bastille. Daar stappen we uit en wandelen rustig naar ons appartement. We kijken bij de vele galeries op Place Vosges naar binnen en zien weer fraaie kunst. Ook de veel duurdere versie van ons vrouwelijk naakt in fijn gaas die we jaren geleden al zagen hier. Zo’n hoge prijs verkoopt blijkbaar niet. We lopen langs vele leuke winkeltjes en gaan bij een giga store van UniQlo naar binnen. Vinden wat leuks, staan in de rij voor de paskamer, passen en kopen uiteindelijk niks. Pasvorm niet naar ons zin. Van daar zijn we in 10 minuutjes thuis.

We vleien ons op de bank en fauteuil en trekken een fles rosé open. Chippie erbij. Lekker languit ff bijkomen. Beter dan in een hotel op je bed hangen, dat vinden we maar niks. Het is zo heerlijk om een appartement te hebben. Natuurlijk helemaal in een van de oudste en hipste wijken van Parijs, de Marais, en de favoriete wijk van mijn vader. En het geeft mij een gevoel alsof ik nu 5 dagen in Parijs woon. En dat vind ik zo leuk.

Rond 7 uur gaan we naar buiten en in ons wijkje uit eten. We hebben gisteren al vele leuke restaurantjes gezien. Het miezert een beetje, dat deert ons niet. We wandelen rond en vinden een leuk terras buiten onder een grote luifel. Eerst bestellen we een glas rosé uit de Provence, de lekkerste. Dan voor Mick een platgeslagen kip en voor mij steak tartaar. We smullen. We zitten nog heerlijk buiten. We kletsen en kijken mensen. Alle soorten en maten komen voorbij. Vermakelijke bezigheid. Na het eten wandelen we naar huis daar drinken we een espresso en een thee en gaan straks lekker slapen.

Morgen een bijzondere dag. We gaan mama’s as uitstrooien in de Seine, op de plek waar we 5 jaar geleden ook papa’s as hebben uitgestrooid. Nou eigenlijk gaan we de as niet uitstrooien, want dat mag niet. Net als bij papa hebben we de as in een papier marché urn gedaan en deze laten we dan te water. De papier marché lost op. Een bijzonder moment en heel fijn om dat samen met mijn zusjes te doen. Het idee dat papa en mama nu samen zijn, in hun geliefde Parijs, is zo’n mooi gevoel. Ik word al emotioneel als ik dit opschrijf. Zo blijft er een hele bijzondere en mooie reden om af en toe eens naar Parijs te gaan, al is het om papa en mama gedag te zeggen. We kunnen ook naar de boerderij van Carlo en Coralie in El Pinell de Brai waar een mooie boom, nu in bloei, voor papa en mama is geplant met wat van hun as erbij. Zo zwerven ze rond.