Van Egilsstadir naar Myvatn

Het wordt afgezaagd maar we hebben weer heerlijk geslapen. Toch werd ik net voordat de wekker ging om half 8 wakker. Hup eruit, douchen in de gedeelde badkamer. Mick kwam al snel na mij. Deze reis hebben we 2 x een gedeelde badkamer. Niet erg hoor maar je eigen douche en vooral wc op de kamer heeft onze voorkeur. Hier geen ontbijt service. Geen probleem we hadden gisteren een en ander ingekocht. In de gezamenlijke keuken boterhammen geroosterd, koffie en thee gezet en de spullen op tafel. Lekker ontbeten, vooral met de blauwe bessen-frambozen skyr. Heerlijk. Thermosfles met gekookt water geregeld.

Reistassen in de auto en off we go. We reden eerst richting Seydisfjordur, plaats waar de IJslandse serie Trapped is opgenomen. Wij sloegen halverwege af om de waterval Fardagafoss te bewonderen. Klein half uurtje klimmen, en dat was af en toe behoorlijk steil. Halverwege een kleine waterval en aan het eind een grote. De wandeling/klim liep langs het stromende water. Mooie watervallen. Mick ging aan het eind nog ff een stukje door via een heel smal redelijk steil paadje (gelukkig met een ketting langs de wand waar je je aan vast kon houden) dichterbij de waterval, ik vond het van afstand fotograferen mooier.

Weer terug bij de auto was het tijd voor een bakkie, en ja hoor, koekie erbij. We reden terug naar Egilsstadir en gingen daar de ringweg 1 op. 185 km naar Myvatn. De route ging door valleien en soms over bergruggen. Prachtig al die diverse kleuren groen, althans in het begin en laatste stuk. Halverwege waren de bergen nogal grauw en grijs van kleur. We zagen weer fietsers, ploeteren heuvel op en dan ook nog wind tegen. Chapeau! We moesten soms afremmen vanwege overstekende schapen en lammetjes. Een deel van de route zagen we aan de rechterkant smalle watervallen, smeltwater van de sneeuw dat nog her en der op de toppen ligt. In het dal stroomde dan ook een rivier langs de ringweg. Bij Hjardarhaga stonden 2 oude turfhuisjes waar vroegen de schapen op stal stonden. Zoiets hadden we nog nooit gezien. Leuk om te fotograferen.

Ergens onderweg stoppen we omdat we een grote waterval zien, Rjukandafoss. Stukje omhoog lopen en dan hebben we hier goed zicht op. Fraaie waterval.

Het was vandaag een warme dag, zo’n 20 graden. Halverwege heb ik mijn spijkerbroek verwisseld voor een driekwart dunne broek. Lekker luchtig. Mick had ‘s morgens al een hemdje aangedaan en ik mijn Green Rebel T-shirt.

Rond half 3 kwamen we bij ons verblijf, Vogar, aan. We konden nog niet inchecken en besloten om naar de Myvatn Nature Bads te gaan, geothermische baden. Badpakken en teenslippers uit de reistas en op naar binnen. Entree, handdoek en drankje geregeld. Eerst verplicht douchen, naakt. Dat laatste staat er zo expliciet. Voor ons saunagangers geen probleem maar menigeen durft niet in z’n nakie met andere mensen te douchen.

Het bad is een soort van wit-blauw en het ruikt er een beetje naar zwavel. Toen we aankwamen vroeg Mick of ik er een had laten waaien. Zou niet durven, haha. Het water is tussen de 33 en 37 graden. Ons beviel het deel van 33 graden het best. In het grote zwembad van natuurlijke vorm was aan de grof stenen rand een zitgedeelte. Kon je lekker hangen. Dat vind ik altijd het heerlijkste om te doen. Mick wil altijd baantjes trekken, ik niet, ik wil hangen.

Tegen 6 uur waren we terug bij Vogar. Het is een camping met twee barakken, een met kamers met gedeelde badkamer en een met kamers met eigen badkamer. Wij zitten in die laatste. Niet al te groot en 2 aparte bedden. Nou die hebben we als eerste tegen elkaar aan geschoven, zo ongezellig. Etenswaren in de koelkast en spullen her en der neergezet.

Bij de receptie is een pizzeria en als ‘camping’gasten krijgen we 15% korting. Nou, een pizza gaat er best in. We bestellen een grote en delen die. Anders krijgen we het niet op. Frisdrankje erbij. Het is een populaire tent en het is nog lekker weer. Geen tafeltje buiten meer vrij. Maar de eigenaar haalt nog tafeltjes van achter en regelt wat stoelen en zo kunnen wij en nog een aantal gasten lekker buiten eten. Net een echte vakantie. Haha.

Daarna lopen we naar onze kamer. Omdat we gisteravond hebben besloten om ons reisprogramma aan te passen. We kwamen er na het rijden van de route langs de Oostfjorden achter dat de route langs de Westfjorden te lang is om ook nog her en der te stoppen. En dat is nog niet alles, best wat delen zijn gravel wegen. En dat schiet niet op en rijdt echt k*t. Dat heeft de ervaring in Namibië ons wel geleerd. We hadden een hotel een bericht gestuurd met het verzoek om de datum de wijzigen. Dat kon en hebben ze al gewijzigd. Ander hotel dus annuleren, 50% annuleringskosten. Jammer maar helaas. En nog een ander hotel tussen Husavik en Drangsnes vinden. Na een half uurtje zoeken, een hotel gevonden tegen een redelijke prijs. Zo hoeven we de rit van Husavik naar Drangsnes niet in een keer maar in 2 dagen te doen. 460 km in tweeën gesplitst. En is de rit van Drangsnes naar Snaefellnes ook niet zo lang. En kunnen we alles op asfaltwegen rijden. Daar voelen we ons goed bij. De Westfjorden blijft op onze verlanglijst en gaan we misschien nog een keer doen maar dan nemen we daar uitgebreid de tijd voor en huren we een 4WD.

Mick gaat nog even buiten zitten aan de zijkant van onze barak. Ik ga mijn verslag schrijven en de foto’s overzetten op mijn iPad. Iemand moet het doen. Haha. Nee hoor, ik vind dat hartstikke leuk.
Zo nog ff contact zoeken met Puck en Amy want we hebben een afspraak morgen om met z’n vieren wat te gaan doen.