Van Snaefellsnes naar Reykjavik

We werden wakker van de regen. Hmmm. Gelukkig was de wind wel gaan liggen. Eerst maar eens douchen, dan plan de campagne maken. Tijdens het ontbijt hebben we de IJslandse website voor het weer geraadpleegd. In de ochtend op Snaefellsnes nog regen. Ok, we gaan een verkorte route doen. We nemen de 54 vlak langs de Snaefellsjökull en rijden langs lavavelden. Toch even stoppen voor wat foto’s. We rijden hoger en hoger. Spotify hebben we sinds 2 dagen op ‘80 muziek. Ineens klinkt Fragile van Sting in de auto. Tranen over mijn wangen. Dit is ook op Marianne’s crematie gedraaid. De tekst is zo toepasselijk:

Least we forget how fragile we are
On and on the rain will fall
Like tears from a star

We rijden de wolken in en we voelen ons nu heel dicht bij Marianne. Zijn de regendruppels haar tranen? Vast, ze had zo’n reis graag gemaakt. We zijn de enige auto op deze weg. Dit moment is voor ons. Lieve Marianne voor altijd in ons hart, en je zal altijd met ons meereizen.

We dalen af en komen de wolken uit. Dat betekent niet dat de regen ophoudt. Integendeel dat gaat gewoon door. Eerste stop is Hellnar. Hier zijn fraaie rotsen en basaltzuilen. Regenbroek aan, ja ja, en regenjack aan. Aan zee waait de wind best nog en we hebben geen zin in natte kleren. Stukje langs de rotsen gelopen en weer terug.

Tweede stop is Arnarstapi. Ook weer prachtige rotsen. En wat zijn we ook hier blij met die regenkleding. Daarna rijden we een heel stuk door, onderweg naar Ytri-Tunga. Inmiddels is het hier droog en een zonnetje komt door. Hier moeten zeehonden op het stand te zien zijn. We parkeren de auto en lopen eerst over zand. We zien een groot wit beest liggen van zo’n 6 meter lang. Een walvis? Geen idee. Het stinkt in ieder geval niet. Nu moeten we over een smal riviertje springen. Dat gaat goed. Dan klauteren over rotsen en weer over een stuk water waar we van de ene wankele steen naar de andere wankele steen moeten. Pfff. Een aardige man helpt eerst zijn vrouw en dan deze 2 mutsen. Goed, nu nog verder over de rotsen. En ja hoor we zien een zeehond. Jezus, al dat gedoe voor een zeehond. Het is wel een mooie zeehond en hij ligt heerlijk op een rots. Fotogeniek beest. Haha.
Dan zien we verderop mensen een kant op kijken. Daar zijn vast ook zeehonden. Weer een onwijs geklauter over de rotsen en uitkijken dat je niet over dat zeewier uitglijdt. Ja hoor, nog een zeehond en een koppie van een kleine. Dan weer terug over dat water. Nu zonder hulpvaardige man. Mick is veilig over, ik glijd uit. Een stap in het water en mijn linker hoge wandelschoen loopt vol met water. Lekker dan. En ik schrammen op mijn vinger. Gewoon doorgaan. Bloed stroomt eruit, is van later zorg. We lopen terug en springen over dat watertje, no way. Mick wel. Ik loop verder en banjer deels over de rotsen en deels door het water. Heb toch al zeiknatte schoenen, sokken en voeten. Bij de auto een ander paar schoenen en droge sokken uit m’n reistas gehaald. In de auto bakkie thee erbij en onze boterhammetjes opgegeten. Gelukkig was het inmiddels goed weer. En dat is in IJsland, graadje of 12 en droog….

We skippen vandaag de watervallen bij Husafell. De gaan we morgen doen. We passeren Borgarfjördur en daarna rijden we niet over de ringweg 1 maar rondom de Hvalfjördur fjord. De meeste mensen nemen de tunnel, wij nu niet. Af en toe een buitje maar het grootste deel van de rit is het droog en kunnen we van deze prachtige fjord genieten. En omdat iedereen via de tunnel gaat, is het hier heerlijk rustig.

Om 5 uur zijn we in Reykjavik bij ons vertrouwde hotel. Er is nog een gratis parkeerplekje, en die is voor ons.

Inchecken en op naar de kamer. Beetje installeren en lekker de stad in. We lopen als 2 mensen die zeer aan een stad moeten wennen. We zijn natuur en stilte gewend. Een soort van gehersenspoeld, zeg maar. Maar deze stadse nuffen wennen snel. We lopen over de Laugavedur. Ons hotel ligt aan deze straat. Beetje winkels kijken en een restaurantje uitzoeken. We zien in een zijstraatje een leuk café. Happy hour lokt ons naar binnen. Voor mij een zeg geen nee tegen chardonnay en Mick een witbiertje. Een trouwens overheerlijke chardonnay en Mick geniet van haar halve liter bier.

We gaan uiteindelijk bij Meze eten. Mick neemt lamchops en ik lamskewers. We smullen. Dat lamsvlees is hier verrukkelijk. We wandelen terug naar ons hotel. Onderweg lopen we een minisupermarktje in voor een zak drop. IJsland is het eerste land waar je diverse soorten drop kan kopen. Hebben we nog nooit meegemaakt.
Eenmaal op de kamer krijgen we ons kluisje niet open. Mick lost dit op met de receptioniste en ik zet een lekker bakkie thee en koffie voor ons.
We kijken nog even tv, Olympische Spelen, en gaan zo lekker slapen.