Yangon

Prima nachtje gehad. De wekker ging om 8 uur en ik was nog diep in slaap. Moest echt nog wakker worden. Mick ging maar alvast onder de douche. Ik volgde toch nog redelijk snel. Beneden ontbijten. Vers fruit, de aardbeien waren helaas hard maar de watermeloen was heerlijk, brood met pindakaas of Nutella, thee, koffie en Mick een gebakken eitje (sunny side up) en ik een gekookt (hard). Lekker op ons gemak ontbeten.

Half 10 of zo liepen we naar buiten, op de hoek namen we een taxi naar het Centraal Station. We gaan vandaag de Circulair Train doen. Een rondje Yangon van 45 km dat 3 uur duurt. Snelheid dus zo'n 15 à 16 km per uur. We stappen uit de taxi en vragen waar we een kaartje kunnen kopen. Een aardige man in uniform legt het ons uit. We vinden perron 7 en kopen daar voor, ja schrik niet, € 0,15 per persoon een kaartje!!!!! De taxi kostte € 1,50. Even ter vergelijking.

De trein vertrekt om 10.10. Mooi, goed gepland meisjes!! Terwijl we wachten op het perron, komt de aardige man in uniform langs. Hi ladies, you found it. Have fun and take care! Lief. Als de trein komt kiezen we een willekeurige wagon, open deuren (gewoon een gat), open ramen (nergens glas) en plastic banken met je rug tegen het raam. We zitten tussen de locals, verderop zitten een blanke moeder met donker kindje en 2 dames op leeftijd, we schatten 75. De trein zal op zo'n 40 stationnetjes stoppen. We kijken naar buiten en binnen. We rijden door sloppenwijkjes. Mensen die huisjes op vuilnisbeltjes hebben gebouwd, onder bruggen, direct langs het spoor. Armetierig en vies. Oh, je zal hier maar wonen. Maar de kindjes zwaaien, altijd een goed teken. We rijden ook langs groentevelden, langs rijstvelden en fabrieken. De locals stappen in en uit. De oudere dames hebben ieder een groot wit kussen uit hun rugzak gehaald, daar zitten ze op. Als je met de locals op pad wil, dan ga je met de locals op pad en dan ga je niet met je Westerse reet op een wit kussen zitten. Wij vinden het maar mwah mwah. Na 2 stationnetjes komen er 2 vrouwen met 2 grote zakken gevuld met plastic en dat wordt zo voor onze voeten neergekwakt. Bijzonder. We doen het er maar mee.

Op een gegeven moment komen we bij de markt. Die begint direct vanaf het spoor. Ik fotografeer met m'n iPhone, zo goed en kwaad als het kan. Maar er worden ook manden, tassen en kratten met allerlei etenswaren onze wagon in gepleurd. Je kan bijna niet meer lopen. Zeer vermakelijk allemaal. De verkopers van gevouwen betelbladeren, witte sapjes, sponzige cakejes moeten half over het eten klimmen om hun waren nog te kunnen verkopen.

De eigenaren van het groente en fruit, gaan hun bosjes met stelen en groen blad herschikken. Ze scheuren de bladeren van de steel en pakken dan 5 stelen met 5 bladeren weer in, elastiekje er omheen en de onderkant recht afsnijden. De een gooit het snijdsel direct uit het raam, organisch afval, de ander flikkert het op de grond en schuift dit later gewoon de trein uit. Af en toe stapt er een van de groente eigenaren uit en via de open deuren en ramen wordt alles zo op het perron gekieperd.

We kijken onze ogen uit en vinden alles zeer vermakelijk. Dit hadden we echt niet willen missen. We hebben allebei met onze iPhone foto's gemaakt. Lang niet zo goed als met m'n camera. Het is niet anders. Rond kwart over een komen we weer aan op het Central Station. Jammer dat het ritje is afgelopen. In 10 minuten lopen we naar de Bogyoke markt. Maar eerst naar een Illy tentje, espresso voor Mick en lunchen.

We bestellen 2 broodjes, bruin brood (halleluja!!), en cola zero (eerst dorst lessen). Het tentje is van een Nederlandse eigenaar, je kunt ook Nederlandse kaas krijgen. Na de, overigens overheerlijke broodjes, neemt Mick espresso en ik nog een cola zero en we doen er een stroopwafel bij. Ondertussen even internetten via de wifi, wachtwoord Best Apple Pie!! Haha.
Wafel is wat hard en te weinig stroop maar we genieten er toch van.

We gaan eerst een klein modern warenhuis in. Niet echt bijzonder maar ik scoor een paar leuke teenslippers. De 2 verkopers hangen als 2 chaperonnes om me heen. Gek word ik daarvan. Alhoewel er airco is, breekt het zweet me dan uit. Ze doen een stap opzij want ze hebben eindelijk door dat vlak voor het rek met slippers staan niet handig is. Haha.

We gaan hierna de Bogyoke markt op of beter gezegd in. Een groot overdekte markt met veel juweliers, longhy stoffen, souvenirs etc. We lopen een uurtje rond maar vinden verder niks leuks. We hebben het warm en besluiten terug te gaan naar ons hotel. Buiten vinden we snel een taxi die ons voor een redelijke prijs weer terug brengt naar ons hotel. De taxi gaat door kleine straatjes met prachtige oude gebouwtjes. Mick met haar iPhone en ik met m'n iPad, batterij iPhone leeg (heel fijn). En ik vind het zo stom staan om met een iPad te fotograferen maar ja, nood breekt wetten. In het hotel gaan we lekker op bed liggen en bijkomen. Beetje internetten, dagboek bijwerken, lezen. Even in de relaxstand.

Ik heb wat zitten snorren op internet en heb een leuk restaurant gevonden, niet zo ver van ons hotel in beer & pubstreet (!). We regelen eerst even de taxi voor morgen naar het vliegveld en dat we de kamer tot 13.30 uur mogen houden. Daarna gaan we even langs de foot spa voor mijn massage morgen. 12 uur zijn ze open. Mooi dan ik me laten verwennen, ben om 13.00 uur klaar, terug naar hotel, 5 minuten, omkleden en hup in de taxi. Maar zover is het nog niet, eerst nog lekker eten. We gaan naar Kosan bar & restaurant in 19th street. Geen plek. Maar buiten zit een jonge knul alleen aan een tafeltje voor 4. Mick vraagt of we bij hem mogen zitten. Prima. We bestellen, rosbief en porc met 1 bordje frietjes. En 2 lime juice. Smaakt prima. We kletsen met de jonge knul, hij komt uit Rennes en reist 4 maanden alleen door Azië. Omdat het zo smaakt bestellen we nog een avocado dip (lekker pittig) en nog een keer de rosbief, en nog drankjes erbij. Het is zo'n gezellig straatje. Er wordt heel veel buiten gegeten en er zijn ook van die rijdende karren met eten. En langslopende verkopers van etenswaren die zelfs aan de gasten van restaurants eten aanbieden. Grappig. Jammer is dat er door jonge kinderen, schaars gekleed (zelfs een kindje van een jaar of 3 op blote voetjes met alleen een shirtje aan) gebedeld wordt, en die moeders zie je ze gewoon letterlijk de straat op schoppen. Vreselijk. Er is zelfs een jongetje, van nog geen 6, gekleed als monnik. Dan trappen de toeristen er misschien in en geven ze geld. Ja, de 'domme' toeristen trappen erin want monniken bedelen nooit om geld.

We gaan terug naar de kamer. We slenteren rustig over de avondmarkt, waar etenswaren te koop zijn maar waar je ook op straat kunt eten. Bijzondere dingen, van ingewanden tot mooie kreeften. We pakken onze reistassen in en leggen de kleren voor morgen klaar. Tja, de reis door Myanmar is bijna ten einde gekomen. Wat een fantastisch land. Prachtige pagode's, mooie natuur, lekker eten en vooral wat een vriendelijke mensen. We hebben het hier zo ontzettend naar ons zin gehad. We genieten samen zo van dit soort reizen. De mensen die we ontmoeten, de bijzondere dingen die we zien en doen. We zijn echte reismaatjes. Nooit is er een discussie omdat de een wat anders wil dan de ander. Soms willen we luxe en vaak zijn we tevreden met eenvoud. Soms de standaard dingen zien, dan weer buiten de begaande paden. Lokaal vervoer? Fantastisch. Heerlijk zo op één lijn. En we boffen zo met elkaar, we houden veel van elkaar en houden ook nog eens van dezelfde manier van reizen. En zeg zou zelf, wat is er nou mooier dan over de wereld reizen met the love of your life. Mazzelpikkies zijn we!!

We hebben heerlijk geslapen. Uitslapen vandaag. Voor de zekerheid de wekker om 09.00 uur gezet. Maar we zijn bijtijds wakker. We lezen het bericht dat Caty gisteravond in haar slaap is overleden. Ja, dat is heftig nieuws. We wisten dat het niet lang mee zou duren maar toch. Zo onverwacht en zo snel een einde aan iemands leven. We sturen Von en Wiard een lief berichtje. Meer kunnen we nu niet doen.

We douchen en kleden ons aan. We gaan op ons gemakkie ontbijten. Hard gekookt eitje is weer lastig. Ik krijg een koud ei (lag er zeker nog) en dat blijkt half hard, half zacht. 's Morgens wil ik een warm hard gekookt ei. En de lieverds regelen dat natuurlijk.

Gisteravond had ik al geprobeerd in te checken. Eerste stuk naar Kuala Lumpur was gelukt, 2e deel naar Londen niet. Ik probeer het nu weer. Zie ik dat Mick op het traject naar Londen ineens ergens anders zit. Wat the f*ck. Ik krijg ons niet omgeboekt naast elkaar op de iPad. Ik mag even op de laptop van het hotel. Kijken of het op de gewone website in plaats van de mobile website wel lukt. En jippie, ja. Ik heb ons omgeboekt naar bijna achterin. Middenstuk rij van 4. Zodanig geboekt dat er een vrije stoel tussen ons in zit. Als we mazzel hebben, zijn er 3 stoelen voor ons en als we heel heel erg mazzel hebben, is het rijtje van 4 voor ons. Dan kunnen we helemaal leggen!!! Soort van spannend dus nog.

Ik zit nu in de lobby te typen. Mick is tanden poetsen en gaat zo wandelen. Vast ergens een lekkere bak koffie scoren en proberen wat broodjes voor de lunch te kopen. Ik heb om 12 uur een afspraak bij de foot spa. Ik laat me nog even een uurtje verwennen, rug- en nekmassage en voet- en beenmassage. Dan terug naar ons hotel. Omkleden en hup in de taxi. Naar huis van Yangon via Kuala Lumpur en Londen naar Amsterdam.

Tot een volgende, hopelijk weer zo'n fantastische reis.