Ngapali Beach

De laatste uurtjes hebben we heerlijk op ons dakterras vertoefd. Ik had bij de ober Mick's favoriete mint-lime juice besteld. Ik had er een lief briefje bij geschreven. De ober ging de juice met wat nibbeltjes en het briefje naar Mick brengen, die buiten lag. Hij begreep alleen iets van surprise en verder legde ik natuurlijk niks uit. Mick was blij verrast! Goed zo, dat was de bedoeling.

We zijn al wandelend bij een bistro aangekomen waar we een curry met kip (ja hoor Hetty, daar is ie weer!!) en een gerecht met beef. En dat natuurlijk delen. En Mick had mazzel, ze hebben hier Illy koffie. En het was een lekker straf bakkie.

Taxi voor morgen in het dorp geregeld en nog even het Jade hotel gemaild of ze de complimentary airport shuttle voor ons willen regelen.

Op de kamer onze reistassen ingepakt en lekker slapen. Geen Blackbox Ali want om 9.00 uur zou de taxi voorrijden. We stonden al om kwart voor 9 in de lobby. Er staat een mooie auto voor de deur. Zou dat de onze zijn voor de lage prijs die wij hadden betaald? 'Taxi airport?, vraagt de man. 'Yes, room 206', antwoorden wij. Yes, yes. We stappen in en onafhankelijk van elkaar denken we: ' Als dat maar goed gaat, dat er nu niet iemand om 9 uur in een aftandse taxi moet stappen'. Niets van dat alles, we worden netjes door de taxichauffeur afgezet even voor de vertrekhal. Klein stukje lopen maar gelukkig hebben wij reistassen op 4 wieltjes. Heel handig. We zien direct de Air KBZ balie. Even de hoezen om de tassen en dan mag het mannetje onze tassen wegen. We checken in, weer aan zo'n houten balie. Print van e-ticket laten zien(????). We krijgen weer een handgeschreven instapkaart en ja, jippie, weer een sticker op onze bovenarm. We moeten langs de immigration. Hoezo? Binnenlandse vlucht. We doen maar want het stelt niks voor. Dan door de security, flesje water mag gewoon mee!! We zien als eerste een koffie- annex wijntentje en nog een! Er zitten 2 dames al aan een fles rosé, en het is nog geen 10 uur!!! Maar je kunt er ook espresso krijgen dus scoort Mick een straf bakkie. Ik scoor ergens 2 stoelen zodat we rustig kunnen wachten. We zitten voor de een van de 4 gates. Dat zijn gewoon 2 gammele deuren. Af en toe komt er een mannetje in uniform en die houdt een bord omhoog met het vluchtnummer en de bestemming. En dan is het dringen geblazen. De locals denken zeker dat het vliegtuig al vertrekt, zo'n haast hebben ze. Dat ze op mijn tenen staan of met grote tassen tegen me aan zwaaien maakt ze niks uit. Nou mij wel (haha), maar eigenlijk vind ik het allemaal zeer komisch. Heerlijk om dit allemaal gade te slaan. Er komt iemand een A4tje aan de muur plakken dat vlucht K7-266 2 hours delayed is. Ook een manier. Want omroepen daar doen ze op dit vliegveld niet aan. De wachtruimte wordt wat leger en rustiger. Dat is op zich wel fijn. Verder is er nog een toonbank waar je sigaretten, koekjes e.d. kan kopen en 2 wc's. Er hangen 3 flat screens waarop filmpjes en reclame te zien is. Er is wifi, maar die werkt niet. Goh! En verder is het stoffig en tochtig. We hopen maar dat wij geen vertraging hebben want hier een paar uur hangen is niet echt gezellig.

Op tijd mogen we door de klapdeuren en dan gewoon langs een paar gereed staande vliegtuigen lopen. Iemand wijst ons in welke moeten instappen. Ik vraag nog maar even voor de zekerheid of deze naar Thandwe gaat. Klopt. Mooi. We krijgen zelfs nog een klein lunchboxje en een cola of water. Voor schematijd komen we aan. We moeten weer langs de immigratie (!). Er is een balie van ons hotel. De lieve dame vraagt om onze bagage tags. Dat wordt geregeld. Er zijn nog 2 gasten. We lopen naar de hal. De Duitse dames moeten geld wisselen. Nou, wij wachten wel (ahum). Na 5 minuten komen de dames eraan. Wij mogen alvast in het airco minibusje gaan zitten en dat is best fijn met deze hitte. Het jongetje komt met onze tassen. Mooi, alles weer compleet.

20 minuten naar het hotel. Bij de ingang staat weer een bord en Carolina Spierings wordt weer welkom geheten!! We checken in en staan wat te tutten, ja dat kunnen wij ook. Betalen we alles met dollars of een deel of half/half. We betalen de helft in dollars en de andere helft per credit card.
Pinnen is in Myanmar niet mogelijk met een ING bankpas, wel met Rabobank en Mastercard. Maar dat lukt ook niet altijd. We hebben dus met veel contant geld gereisd. Vinden we niks maar ja, geen geld ter plaatse hebben is natuurlijk ook niks.

We worden naar onze kamer begeleid. Kamer met 2 bedden. Ik vraag vriendelijk of er ook een kamer met 1 bed is. Ja hoor, 2 kamers verder. Wij weer helemaal blij. Een mooie en zeer ruime kamer, regendouche en terras met uitzicht op de tuin. We trekken onze badpakken aan en gaan naar het strand. Ligbedden genoeg met lekkere kussens en grote badlakens. Wij vleien ons onder een rieten parasol want in de zon is het te heet. In de schaduw hebben we het al warm.

Er lopen vrouwtjes met schalen met fruit op hun hoofd. Blijkbaar mogen ze niet te dichtbij komen. Dan moet ik dus een stukje over dat hete zand. Verbrand m'n voeten zowat. Ik koop 6 banaantjes voor € 0,35. We leggen, we lezen, we zwemmen, we genieten. Tegen 6 uur gaan we terug naar onze kamer, omkleden.

Ik had gelezen dat er restaurantjes tegenover de hotels waren. We lopen dus over de weg en zien niks. Op een gegeven moment zien we links aan het strand strandtentjes. Wij het strand weer op. Is hier een hele rits aan strandtentjes, zo'n stuk of 15? Niet goed gelezen. Allemaal bieden ze verse vis aan. Jammie. We ploffen ergens neer waar we verse uitgestalde red snapper zien. We bestellen een grote snapper met z'n tweetjes. Rijst en gebakken groente erbij en vers fruit toe. En dat voor € 6,- met z'n tweetjes!! Het is heppie hour en ik neem een mojito, Mick een biertje. Zo, lekker uitgeschoten met de rum!! De snapper is overheerlijk en met je pootjes in het zand, genietend van het geruis van de branding met Mick aan mijn zij. Ja, ik ben helemaal gelukkig.
We wandelen lekker langs de vloedlijn terug. Op ons terrasje nemen we een kopje koffie en thee.
We slapen als ossen, helaas wel een wat koele bries van de airco want die staat dwars op het hoofdeinde gericht.

We hebben geen wekker gezet en worden rond 8 uur wakker. Douchen en ontbijten. Aan de rand van het zwembad ontbijten wij uitgebreid. Eitjes worden gebakken zoals jij dat wil, yoghurt, vers fruit, en 3 soorten kaas. Goed begin van de dag.

We zoeken het strand weer op. Het hotel heeft dus een zwembad maar wij vinden het strand altijd leuker. We doen niks, nou ja niks. Ik lees een intigrerend boek, De witte masaï. Mick wil wandelen, ik wil verder lezen. Mick wandelt meer dan een uur. Ik word een beetje ongerust maar dan zie ik haar aankomen lopen. Ik herken haar tred.

Tijd voor lunch. We wandelen naar de restaurant strip en verorberen, kipsateetjes, tea leaves salade en groente tempura. We lopen door de zee terug naar onze bedjes. Ik doe een tukkie. Af en toe zwemmen we in de relatief rustige zee, met een zeer aangename temperatuur. Niet te koud en niet te warm. Heerlijk.

's Avonds eten we weer aan de strip, Mick vis spiesjes en ik tiger prawns. Mojito en biertje erbij. We genieten weer volop.

Terug in onze kamer drinken we weer een kopje koffie en thee op ons terras. Ik had nog een cheroot sigaartje. Ik rook 'm op. Mick vindt het maar niks, ze denkt direct dat ik weer overstag ga.
Smaakt best maar met tanden poetsen krijg ik de gore rooksmaak niet uit m'n mond. Zo direct genezen!!
We besluiten om met onze hoofden op het voeteneind te gaan liggen, kijk, dan voelen we de bries niet. We slapen als 2 marmotjes. Ik ben m'n bed niet uit te krijgen maar als Mick gedoucht heeft, ga ik er toch uit. Van strand, zee en zon word je zo rozig als de pest. En van dat niks doen, lui.
Maar we hebben nog een dagje strand. Lekker hoor.

Weer een uitgebreid ontbijt, ditmaal met pancakes. We vleien ons op onze bedjes en lezen, zwemmen en genieten onder de parasol. Vandaag wat meer mensen op het strand. Het valt ons op dat het relatief rustig is. Sowieso komen we amper Nederlanders tegen, wel veel Fransen en Duitsers en soms Italianen.

We lunchen op de strip, weer de overheerlijke tea leaves salade en avocado prawn salade. En weer lekker langs de vloedlijn banjeren. Behalve zwemmen c.q. staan in zee, of een enkele met zo'n vrachtwagenbinnenband dobberen (Mick!!) doen we niks. Het is nu half 6. We zijn aan het opdrogen van onze laatste sprong in zee. Straks weer lekker naar de restaurant strip. We moeten nog wel even met de receptie regelen hoe laat we naar het vliegveld gebracht worden. Vlucht vertrekt om 08.25 dus dat wordt een Blackbox Ali!! Als het goed is worden we door een auto met chauffeur opgewacht voor een 2-daagse trip naar De Gouden Rots en Bago. Reis is nog niet voorbij.....

P.S. Zoek niet naar foto's, die zijn amper gemaakt hier.