Sihanoukville - Otres beach

Zo we zijn klaar voor het laatste onderdeel van de reis. Vanmorgen op ons gemak opgestaan. En voor de laatste keer van deze buitendouche genoten. Mick voelt de massagebeurt van gisteren nog in haar rug. Ik heb nergens last van. Van mij mag er elke dag zo'n kikkervrouwtje over mijn lijf walsen. De massagedame staat naast de tafel maar klimt ook regelmatig als een kikker boven op je. Zo grappig! En dat voelt niet zwaar. Het zijn tere poppetjes met sterke handen! Dat weten we nu.

Rustig ontbijten. We hebben alle tijd. Jeff, de eigenaar komt gezellig een praatje maken. We nemen een stuk stokbrood met smeerkaas mee als lunch. We gaan onze reistassen inpakken. Ik gooi alles eruit en deel 'm opnieuw in. Vuil bij vuil, schoon bij schoon, wat er tenminste nog schoon is. We hadden ook oude T-shirts en hemdjes meegenomen. Vuil, hup weggooien. Dat scheelt gesjouw en was. We stikken van de shirtjes met kleine gaatjes op buikhoogte. Mooi om er zo van af te komen,

De tassen zijn gepakt en we gaan heerlijk op ons terras zitten. Beetje internetten. Ik zet eens wat beoordelingen op Tripadvisor. Mick gaat betalen. Kan niet met de credit card betalen. Oef, dan even naar de bank. Mick trekt dollars uit de muur. Als je een groot bedrag opneemt krijg je meestal briefjes van 50 of 100. Krijgt ze nu alleen maar briefjes van 10. Tellen dus......

De taxi staat keurig op tijd voor de deur en binnen 15 minuten zijn we op het vliegveld. De incheck is nog niet open. We gaan ergens zitten wachten. Beetje rondkijken. En wat zien we.... De lawaaitoeters uit Phnom Penh zijn ook op het vliegveld. Thank God, hier is geen zwembad!! We duimen dat ze niet naar Sihanoukville gaan, in ieder geval niet naar het rustige strand en mooie hotel waar wij heen gaan. Trouwens het jongetje schrok zich rot toen ie ons zag.... Haha.

We checken in en wachten op het boarden. We scoren een lekkere panini ham-kaas. We lopen naar het vliegtuig en merken dat de lawaaitoeters niet aan boord zitten. Hiep hoi. Vliegtuig ziet er nieuw uit, Airbus 321. Gelukkig niet zo'n ouwe kist als in Laos. We stijgen op, lezen een beetje en voor dat we het weten gaan we al weer dalen. Vluchtje van nog geen 45 minuten. We lopen naar de aankomsthal, onze bagage is als laatste. En de chauffeur van het hotel staat ons geduldig op te wachten. In een ritje van 20 minuten of zo komen we aan bij het hotel.
Gaaaaffffff! Het hotel is design ingericht met smal lang zwembad met uitzicht op zee. Ligbedden. Het hotel heeft een zand policy. Bij de receptie, voor je kamer en het strand is zand. Alleen bij het zwembad zijn houten vlonders en je kamer heeft een betonnen vloer.

Onze kamer ligt aan het strand. We kijken uit over de bar en het restaurant van het hotel. Kleine privé tuin met 2 lounge bedden. De kamer zelf king size bed, walk-in closet, zitbank en zitje. De badkamer met regendouche en wc is buiten. En alles beton, wit en zwarte muren, mooie lampen, leuke details. Wauw!

We trekken onze badpakken aan en zwemmen en hangen(!!) in het water. Met de lichaamsgrote handdoeken van het hotel vleien wij ons aan de rand van het zwembad. Relaxen, beetje lezen en vooral genieten. En dat gaat de laatste 3 nachten/2 dagen wel lukken.

In het restaurant op het strand, heerlijk met de voeten in het zand, drinken we een cocktail. Mojito... what else? We zien de zon ondergaan. Wat een ontzettende mooie plek om deze super fantastische vakantie af te sluiten. We gaan bij de buren eten. Op een relaxte bank met uitzicht op de ruisende zee genieten wij van de in citroengras, gember en limoen gegaarde red snapper. Om je vingers bij af te likken. De meisjes smullen. Voordat we gaan slapen liggen we nog even lekker samen op een bedje op het strand. Heerlijk!!!! Er staan her en der van die witte zakken met waxinelichtjes erin. Romantiek ten top.
We genieten nog even op de lounge bedden op ons terras voordat we gaan slapen.

Na een heerlijke nacht in een zeer goed bed worden we vanzelf rond 8 uur wakker. We hadden geen wekker gezet, we kunnen tot half 11 ontbijten. We stappen onder de regendouche buiten. Heerlijke straal en goed warm. Zo hebben we de douche het liefst. En het voordeel van een buitenbadkamer is dat je direct daglicht hebt. En niet onder een vreselijke tl-buis staat waarbij je in de spiegel jezelf als een soort ernstig zieke ziet. We trekken onze badpakken aan, sarong om en lopen naar het strand. Eerst ontbijten. We keuvelen wat met de ober, Sammie, die zich netjes aan ons voorstelt en krijgen een uitstekend ontbijt voorgeschoteld. De eitjes helaas te zacht voor mij, morgen 2 minuutjes langer laten koken. Ik ben van de tough cookie!!

We kiezen 2 heerlijke bedden uit onder een palmboom en ja hoor daar heb je de eerste verkoopsters al. Ik ben nog niet eens geïnstalleerd! Nee, geen armbandje of andere troep. Dankjewel. En natuurlijk komt de volgende voor massage. Ze lopen allemaal weg met 'Maybe later'. We zien wel. Eerst even relaxen. We duiken in onze e-book bibliotheek en gaan een stukje lezen.

Op een gegeven moment neem ik de marmottenhouding aan (dat zegt Mick) en ben snel in de twilight. Oh heerlijk dat dommelen. Mick is wat ongedurig en gaat een stukje lopen over het strand en daarna de zee in. Zo genieten we allebei, ieder op zijn manier.

We hebben gisteravond geterugblikt (geen Nederlands) op deze vakantie. In alle opzichten was de vakantie fantastisch en bijzonder. Eerst de week met m'n zusjes, hun mannen en mijn neefjes en nichtje in Singapore en Medan voor de bruiloft van Dennis en Shintaria. Dat was me wat. Dat was bijzonder. Daarna ruim 3 weken met mijn lief door Laos en Cambodja. Reizen per boot, bus, auto, fiets, tuk tuk en vliegtuig. Allemaal leuk. De meeste hotels echt onwijs mooi en op prachtige plekken. Soms kon het niet anders en moesten we met wat minder genoegen nemen, maar juist dat hoort bij een dergelijke vakantie. En zo erg was dat nou ook weer niet. De plekken die we hebben bezocht, de tempels, de cultuur, het eten, de mensen.... We vonden het allemaal een geweldige ervaring.
We hebben heel veel tijd en energie in de voorbereiding gestopt. Boeken gelezen, films gekeken, reisverslagen gelezen en zelf de reis helemaal uitgestippeld. Avonden zoeken naar de mooiste kleinschalige hotels. Daar hebben we zoveel plezier aan beleefd en daardoor is de reis ook zo goed georganiseerd. Ben het vak duidelijk nog niet verleerd, al zeg ik het zelf. En Mick vindt dit inmiddels ook leuk om te doen. En internet is in deze een hele grote vriend.
En je bent dan ook zo lang met een reis bezig. De uitgebreide voorbereiding, het verlangen, het aftellen, de reis zelf en het genieten daarna met fotoalbums maken en zo. Laos en Cambodja, ze stonden al lang en hoog op onze reis bucketlist. Een droomvakantie, zeker voor Azië addicts als wij. Wij kunnen (moeten) er voorlopig weer even tegenaan. Maar met deze geweldige ervaring en fantastische herinnering zal dat niet moeilijk worden. Ennuh..... we gaan gewoon weer plannen maken voor een volgende reis. Altijd iets in het vooruitzicht hebben!!

Na een heerlijke lunch in het restaurant van het hotel onder die andere palmboom, vleien wij ons weer op ons bedje. Zo'n dagje gewoon languit liggen bevalt me wel. Mick blijft ongedurig. Ze leest wat en als ik net weer de twilight opzoek kondigt ze aan dat ze weer gaat wandelen. Je doet maar. Ze gaat voor morgen een bootje opzoeken. Madam wil snorkelen. Ik ga graag mee, half dagje. Ze komt terug met de prijzen en we besluiten inderdaad een halve dag het koraal en de visjes bij de eilandjes voor de onze kust al snorkelend te gaan bekijken. Mick en water.... Het is dat ik van haar hou.... Nee hoor, vind dit zelf ook leuk. En van lang leggen word ik lui. Dus..... Het bootje haalt ons voor de deur, dat wil zeggen, ons strandje op. Dat is nog eens een pick-up service.

Als dit geregeld is gaat ze de transfer van Sihanoukville naar Phnom Penh ook even regelen. Kijk toch handig dat ze het ook leuk vind om regelnichtje te spelen. Ik leg wel. Ze wil de zee in, ga je mee? Tuurlijk. De zee is relatief warm, gelukkig niet in de categorie lauwe pis maar net aangenaam. We lopen best een stukkie voordat onze badpakken nat worden. Mick gaat met haar grote ogen brilletje (zo'n snel Speedo geval) zwemmen. Ik loop wat door het water. Kan niet hangen hier. Als we terug lopen zie allemaal briefjes in het water. Ik vis er een uit. 100 dollar biljet. Krijg nou tieten! En verder nog een, en nog een. Dat is niet echt, dat kan niet. We graaien een paar biljetten bij elkaar en brillemans zoekt onder water. We hebben zo wat briefjes van 100 dollar. Voorzichtig want het scheurt zo. Als we op onze bedjes liggen en de briefjes een beetje droog zijn, zien we dat het nep c.q. valse dollars zijn. Toch jammer, je zal toch zo een fortuin uit de zee vissen.

Opeens zit de 5 in de klok. We moeten beter opletten. Mick bestelt een rosé en witte wijn. Cheers lief. We proosten op het goede leven. De zon gaat zakken en Mick wil dit te water meemaken. Maf wijf. Ik fotografeer haar terwijl ze de zon tegemoet loopt. Hij zakt mooi maar het laatste stukje is weer heiig. Jammer! Ja, je kunt niet alles hebben.

We douchen het zand van ons af en zien een rode huid tevoorschijn komen. Tja, windje en niet goed insmeren. Alsof we voor het eerst op een tropisch strand zijn. Slimpies. Ik trek een zomers jurkje aan en Mick een witte linnen broek (en T-shirt hoor). We gaan in 'ons' restaurant eten. Mick een curry met kip en ik gamba's. En alweer smullen. We lopen 30 meter en zijn weer op ons eigen terras. Krijgen we de deur niet open. Mannetje van de receptie erbij. Gewapend met spuitbus met stinkspul en een hoop gefriemel weet hij de deur open te krijgen. Oorzaak: zand. Tja, zand policy heeft ook z'n nadelen, zeker als het wat waait.
Het sleutelmannetje vraagt of het goed gaat met m'n been. Hoezo? Zit m'n hele rechter onderbeen onder de zwarte strepen. Huh? Komt zeker van de tafelpoot. In de badkamer boen ik als een gek. Dat is raar spul, met veel moeite krijg ik het van m'n been af. Nu weet Mick ook waar de zwarte vlekken op haar rode broek vandaan kwamen, gisteren. Hup, ze vliegt naar de receptie om verhaal te halen. Want mijn wasvrouwtje kreeg die troep er gisteren niet af. Morgen met de manager regelen, want die is er nu niet.

Op onze loungebedjes gaan we nog even met onze iPadjes klootviolen. Ik check ons in voor de terugvluchten. Snik, snik. Tegen tienen gaan we te bedde. We steken het wierookspiraal aan. Moet helpen tegen de muggen. Deze lucht geeft je wel het gevoel alsof je in een kerk gaat slapen. Haha.

We slapen als rozen in het heerlijke grote en zachte bed. Wekkertje vandaag want we gaan actief zijn. Samen onder de regendouche buiten. Wel zo gezellig. Kan best met zo'n brede straal.
Badpakken aan, spullen mee en naar het strand. Dat is net geen 30 meter. Op ons gemak ontbijten. Andere ober, als ik gekookt eitje bestel, stelt ie voor 3 minutes. Nee, doe maar 7 minuten. Hij kijkt me vreemd aan. Nou dat is dan maar zo. Ben benieuwd. De eitjes zijn wat harder dan gisteren maar nog niet echt hard gekookt. Morgen nog 1 of 2 minuten erbij doen. Laatste kans!!

We zien ons bootje aan komen varen. Anker wordt uitgegooid. Wij moeten even wachten. Onze schipper gaat nog het nodige aan boord brengen, onze tas met spullen, koelbox met frisdrankjes en 2 van die grote Fatboy-achtige zakken. Wij lopen door de zee naar de boot en Sammie komt met 2 boxjes, de een met vers fruit en de ander met stukjes bananenbrood. Voor de lekkere trek. Wat een scheet! We klimmen in de boot en nestelen ons op de lounge kussens.

We varen een klein half uurtje en komen op een windstille plek. Hier kunnen we snorkelen. Het waait behoorlijk dus er is weinig keus. Masker en uitblaaspijpje op en het water in. Ik moet altijd wat moed verzamelen. Mijn waterratje is er zo in. Goed we gaan snorkelen. Ik krijg water in mijn neusdeel en bij mijn mond. Dat ding in mijn mond is ook aan de grote kant. Krijg m'n ademhaling niet echt rustig. Volg Mick en blijf bij haar in de buurt. Het koraal is wat bruinig maar er zijn wel leuke visjes, niet zo veel verschillende soorten. Ik ben niet op mijn gemak. Zeker niet als ik zoveel zee-egels zie. Ik krijg een paniekaanval. Wil direct het water uit. Zwem als een gek terug naar de boot. Je moest niet zien hoe ik met toch nog een slechte knie dat trappetje op hing. Jezus, wat een kneus. Maar ik ben er uit. De schipper brengt m'n handdoek en een blikje cola. Mick gaat lekker door. Gelijk heeft ze. Ik klets wat met de schipper en volg Mick. Maak wat foto's van haar snorkelprestaties. De schipper noemt ons steeds Mama?! Hij vraagt hoe oud we zijn en als hij zegt dat hij 31 is, lacht ie dat we best z'n moeder zouden kunnen zijn. Haha.
Mick roep: 'Probeer het nog een keer.' 'Nee!' Maar dan gaat het toch knagen. Stel je niet aan trut, denk ik bij mezelf. Dus hup snorkel attributen op en het water in. Nu gaat het beter. Mick is trots op me. Lief! We snorkelen samen, dat wel. Ik geniet van de visjes. Toch is het hier minder mooi dan we gedacht hadden. Kijk, als je eenmaal gesnorkeld hebt in het Great Barrier Reef dan valt alles in het niet. Daar is het zo gaaf! Dat kan nergens overtroffen worden.
Als er een grote kwal in de buurt komt, kap ik er mee. Hijs me weer via dat enge trapje omhoog. Mick blijft nog even. Ik hou die kwal wel in de gaten. Dan komt Mick er ook uit. We eten wat fruit en stukjes bananenbrood. Heerlijk. Van in en op het water krijg je trek. Mick doet nog een laatste rondje snorkel en dan gaan we een stuk varen. Langs kleine, onbewoonde eilandjes. Leuk! Mick geniet met een smile van oor tot oor. Rond half 1 keren we om en varen rustig terug naar ons hotel. Het bootje gaat voor anker, Mick springt overboord (!) en ik daal af via het trapje. Door de zee lopen we naar het strand. We kiezen een lekker bedje uit, in de schaduw. Er staat veel wind. Dus niet in de zon, we verbranden dan levend. Een lekker kleurtje hebben we al, en zo belangrijk vinden we dat nou ook weer niet. Het waait zo hard dat we met dat fijne witte zand een soort van gezandstraald worden. Niet fijn. Weet je wat. We gaan op dat grote lounge matras van 2 x 2 meter achter ons liggen. Het bamboe schuttinkje ernaast zal de meeste wind tegenhouden. En dat is zo. Zo de dames kunnen heerlijk luierend en kroelend op dit grote matras de middag al relaxend, lezend en slapend doorbrengen. Ook beter voor onze iPadjes zonder zo'n zandorkaan.

Mick is toch weer aan de wandel gegaan. Ze is op zoek gegaan naar een lekkertje. Nou dat ben ik toch!? Haha. Ze komt uiteindelijk met 2 zakjes aan. Ik mag nog niet kijken wat. Geef nou! Nee! Opeens staat een van de obers met een glas wit en een glas rosé. En de 5 zot nog niet eens in de klok. We proosten alweer op een supervakantie en dan kunnen de zakjes bananen chips open. Ze hadden niks anders. We blijven op het strand tot de zon bijna onder is. Weer heiig aan de horizon. Dan maar uitgebreid dat zand wegspoelen onder de douche . Heerlijk. Gelijk even een goede scheerbeurt zodat ik een beetje behoorlijk Nederland inkom!

We gaan vanavond weer bij de buren eten. Die red snapper lonkt al de hele dag. Op het relaxte bankje genieten wij van die overheerlijke red snapper. Tot de laatste graat vreten we dat vissie op.
Daarna zitten we heerlijk relaxed op ons terras annex mini privé strandje. Te genieten van onze laatste avond in de tropen. Weemoed, weemoed. Voor mij ruim 4 en voor Mick ruim 3 weken. Elke week voelt aan als een maand. Oh wat zullen we het moeilijk hebben maandag. Niet alleen weer aan de slag maar niet 24/7 met elkaar en dan die kou. Geen leven van korte broek, shirtje en slippers meer. Maar daar slaan we ons wel doorheen.

Na een prima nacht worden we uit ons zelf wakker rond een uur of 8. Lekker nog even soezen. We ontbijten uitgebreid, kletsen wat met Sammie en Noro. Geven de jongens een fooitje. Daarna reistassen inpakken en nog een beetje tutten. Het is nu bijna 12 uur. We zijn bepakt en bezakt. De taxi rijdt zo voor. 3-4 uur naar Phnom Penh. Dan 3 uur vliegen naar Singapore en dan nog zo'n 13 uur naar Amsterdam. Einde van deze meer dan fantastische reis.

Lieve familie, vrienden en collega's, leuk dat jullie meegelezen hebben. Dank voor de berichtjes. Tot een volgende reis........ Later......