Huwelijk Dennis & Shintaria - De ceremonie

Om half 7 ging de wekker. Early rise today. Stond op met een pijnlijke knie. Ja, eigenwijssie, dat dansen is natuurlijk niet bevordelijk voor het herstel van m'n knie. Rustig aan doen dan komt het wel weer goed. Allemaal douchen, scheren, mooie jurkjes en pakken aan en zo, ons klaar maken voor de theeceremonie. Met z'n allen in het 5-sterren Grand Aston City Hall ontbijten. Daf was er weer klaar voor. Ontbijtjes in hotels, een van haar passies!!
Eerst kwam de filmcrew, cameraman, fotograaf en hulpje, naar onze suite. Daarna de ceremoniemeester. Op het bed, door ons keurig opgemaakt, werd op elke hoek een rood zakje met een sinaasappel erop geplaatst. In het midden een sticker met een Chinees teken. Daarna was tijd voor het jasje aandoen moment. Er werden 2 Chinese lampjes in de kamer gezet. Onderdeel van de ceremonie was dat Von de lampjes zou aan doen. Belangrijke taak 1. Deze moeten blijven branden, zo lang zij in dit hotel verblijven! Daarna moest Von Dennis z'n jasje aandoen bij hem. Belangrijke taak 2. Geen idee waar dit allemaal voor dient. De symbolische betekenis is me ontgaan. Ik was zowel op het feest als bij de ceremonie de familiefotograaf! En moest me daar op focussen. Daarna gingen Von, Wiard, Dennis en ik naar het Asian International hotel. Daar zou de theeceremonie plaats vinden.

In de suite daar moest Dennis in het halletje wachten tot de bruid klaar was. Von en ik gingen even bij Shintaria kijken. Oh, ze was weer zo mooi in haar bruidsjurk maar oh, wat was ze moe. Die lieve schat moet er wat voor over hebben. Ze bleven maar aan haar frunniken en poederen en zo. Wij wachtten in de kamer ernaast. Dan het moment dat Shintaria en Dennis elkaar zien. Dennis overhandigt het bruidsboeket en Shintaria spelt Dennis een corsage op. Mooi om te zien. Traanmomentje 3!

Er was al wat familie in de suite en er kwamen er nog meer, evenals de rest van ons gezelschap. We moesten daar even op wachten en doodden de tijd met het maken van wat groepsfoto's. Inmiddels begrijp ik dat ze hier dol op zijn.

De rest van de familie komt met plastic tassen met lunchboxen binnen. Voor later.
Het bruidspaar met Eva, opa, Von, Wiard en een paar ooms (?) gingen rondom de salontafels zitten waar inmiddels schalen met hapjes stonden. Achter het bruidspaar hing een schilderij waar de ceremoniemeester met veel zorg weer zo'n sticker met Chinees teken had opgeplakt. Dezelfde als op het bed. Had ie vast dubbel!
Met de plastic bekertjes water werd er een toast uitgebracht. Daarna moest Dennis bij opa en Eva een hapje vanaf een prikkertje in hun mond doen. En Shintaria moest datzelfde bij Ivonne en Wiard doen. Zal ook symbolisch zijn. Aan Von's gezicht te zien was het best wel een hap! Haha.

Ringen uitwisselen. Oh ja, die zaten nog om beide vingers. De ringen van het wettelijke huwelijk in Nederland vorig jaar. Shintaria kreeg de hare zo af maar Dennis ging met Von naar de badkamer om met groffer geschut (water en zeep) de ring van z'n vinger af te krijgen. Schiet de ring eraf bijna in het putje, de stop was er namelijk uit. Pffff.
Zo nu konden de ringen om de vingers geschoven worden. Gek genoeg kreeg Dennis de ring niet helemaal om z'n vinger. Daarna mochten wij ook allemaal wat van de soort borrelhapjes tot ons nemen. Dat ging er best in, we hadden inmiddels best wel weer trek.

Shintaria ging zich nu verkleden voor de theeceremonie. Omdat het best wel vol was in de suite gingen wij naar de lobby. El, Daf en ik deden half onderuit gezakt een tukkie op de banken. Dit heeft zeer charmante foto's opgeleverd! Deze zijn alleen beschikbaar voor intimi. Carlo en And gingen buiten de boel verkennen.

Op een gegeven moment was het tijd om weer naar boven te komen. Het bruidspaar kwam per auto aan. Shintaria had zich blijkbaar ergens anders omgekleed. Nu in een prachtige gele lange jurk met grote strik aan de voorkant. We kregen allemaal een lunchbox. We konden kiezen uit rendang of ayam pangang. And nam de kip en vond het zeer pedas. Dit gaf hilariteit bij de Indonesiërs. Ze vonden het zeer grappig. Shintaria zat bezaaid onder de servetten om haar jurk niet te bevuilen! Grappig gezicht wel.

Zo, eten zit er in en nu even alle troep in vuilniszakken en de ruimte klaarmaken voor de theeceremonie. De setting werd weer veranderd. Het bruidspaar moest staan bij het beroemde schilderij met sticker met 2 stoelen daarnaast. Het was tijd voor de theeceremonie. Per twee zaten ze bij het bruidspaar. Dennis moet beide een kopje thee aanbieden en iets in het Bahassa zeggen. De 2 gasten drinken de thee op. Dan worden de cadeaus gegeven. Eerst opa met ?? Daarna Eva, Shintaria's moeder, met Wilson, Shintaria's broer. Dennis kreeg een gouden ketting om zijn nek en een gouden ring. Shintaria ook een ketting plus nog een fraaie gouden armband. Als dank kreeg ieder een verpakt handdoekje. En dan natuurlijk even een foto van de gulle gevers met het bruidspaar. Dit tafereel herhaalde zich zo'n keer of 12.
Als laatste kreeg het bruidspaar nog een schaal rode rijst met een rode bloem erin gestoken en een fruitmand. Ook dit zal een bepaalde symbolische betekenis hebben. Dat is helaas aan de fotograaf (ik dus) voorbij gegaan.
En om met een goede Indonesische gewoonte af te sluiten, werden er nog wat groepsfoto's gemaakt.
Het was zo'n uur of twee in de middag inmiddels. Nu waren alle ceremonies uitgevoerd. Het huwelijk was gesloten. Pffff. Best wel een lange zit zo. Wij zijn het anders gewend, staan in binnen een uurtje weer buiten. Hier maken ze er toch een hele ceremonie van hoor. Maar het was heel speciaal. We hebben allemaal enorm genoten van het feest en de ceremonie. En we zijn, niemand uitgezonderd, vereerd dat we hier bij aanwezig mochten zijn.

We vertrokken naar het hotel waar het bruidspaar een dutje ging doen. Het waren 2 vermoeiende dagen en zeker voor het bruidspaar. De rest nam een duik in het zwembad waar we de middag relaxend doorbrachten. Daf worstelde daar met de vraag wat Shintaria nou van haar was geworden. Schoonnicht, dat is een mooi benaming voor de nieuwe aanwinsten de familie. Toch? Of is aangetrouwd nichtje liever. We zijn er nog niet uit.