Next stop - Medan
Door: Carla
Blijf op de hoogte en volg Carla
21 Januari 2015 | Indonesië, Medan
Relatief snel ingecheckt en door de douane. We hebben een half uurtje vertraging. Peanuts! We scoren lekkere sushi, kletsen wat en dan is het tijd om naar de gate te gaan. In iets meer dan een uur zijn we in Medan. Klok uurtje terug, tijdsverschil!
In Medan liepen we alweer tegen dat warme deken aan. Dat blijft toch nog wel wennen hoor, die tropische hitte. Dennis had ons aangeraden om met de trein naar de stad te gaan. Maar zoals op veel vliegvelden, werden we hier door allerlei taxironselaartjes aangeklampt. De prijs was zo'n 150.000 roepies. De trein bleek 100.000 van die jongens per persoon te kosten. Nou met 5 man was de keus snel gemaakt. Even wachten in de brandende zon! Het zweet gutste over onze ruggen via de bilnaad in onze gympen. De 7-seater werd voorgereden. Nu 5 koffers/reistassen erin en zodanig dat wij ook konden zitten. Het paste allemaal net.
Op naar het hotel. De rit was werkelijk fantastisch. Voor Andre en Daphne was het hun eerste kennismaking met het chaotische Indonesië. Op de 2 x 2-baansweg met allerlei negorijtjes en uitdragerijen langs de kant, mensen die langs de weg lopen, brommers (we zagen er wel met 5 mensen op 1 brommer!) die overal tussendoor schieten en spookrijders was een het drukte van belang. Het was overduidelijk spitsuur. En dan ook nog de kakofonie. Iedereen toetert bijna continue. And, hij zat voorin, had ogen en oren te kort. Wat een drukte! Hij heeft zich de hele weg zitten verbazen. Hij heeft ook leuke filmpjes van dit schouwspel gemaakt.
Inchecken in onze 3-kamersuite en aparte 2-persoonskamers. We zijn met 10 man!! Dennis en Shintaria kwamen naar het hotel. We gingen met Shintaria's familie uit eten. Aan een ronde tafel met 13 man heerlijk Chinees gegeten, van Babi Panyang tot Peking eend. Na het eten kwamen Von en Wiard (uit Singapore) en Carlo (uit Bangkok) aan bij de shoppingmall waar we aten. Weerzien na een dag met Von en Wiard. En weerzien met Carlo na 6 weken rondreis Cambodja-Vietnam-Thailand). De stevige knuffels en zoenen werden met open monden door de Indonesiërs gadegeslagen. Zij begroetten elkaar met een hand. Da's genoeg. Ja, verschil moet er zijn.
We werden teruggereden naar ons hotel en gingen daar aan de overkant met Shinaria's familie wat drinken en Von, Wiard en Carlo ook nog wat eten. Half 12 lag ik in bed. Nog gezellig met Mick liggen FaceTimen. Heerlijk zo voor het slapen.
Na een prima nacht, ik had de eenpersoons kamer in de suite (stiekum toch wel lekker - sorry Mark!), stond ik om 9 uur op. Slow starter vandaag. De rest uit de suite en de Steensmaatjes waren al aan het ontbijten. Na het ontbijt gingen we (de Meijsjes, Carlo en ik) de wereldstad Medan verkennen. Er zijn wel 2 interessante dingen, alhoewel in Tripadvisor het Railway station op 1 staat. Nou, dat zegt wel wat natuurlijk. Met 2 taxi's reden we naar de moskee, Mesjid Raya. Benen, decolleté en haren (alleen de vrouwen) moesten weer worden bedekt. Heerlijk die synthetische bende op je lijf. Het zweet droop weer letterlijk van onze lijven. Grootste moskee van Sumatra. Best wel aardig. Het leukste was eigenlijk de slapende mensen her den der in de moskee. Daarna liepen we, met een tussenstop voor water in een toko waar men al jaren niet het stof van ventilatoren en dergelijke verwijderd had (!), naar de andere attractie, het paleis, Maimoon. Aardig maar niet super bijzonder. Laten we zeggen, geen omweg waard. We liepen verder en besloten bij restaurant Tip Top te gaan lunchen. Dit restaurant is in 1916 gestart door Nederlanders. Saucijzenbroodjes, kroketten en bitterballen staan op de kaart. Wij namen rendang en ayam pandang. Toch wel apart. Ik heb hier 30 jaar gelden indertijd wel een saucijzenbroodje met Zhang gescoord (haha). Terug in het hotel wisten we niet hoe snel we naar het zwembad moesten. Die verkwikkende duik hadden we allemaal nodig. Na het opdrogen zijn we een uurtje op bed gaan liggen voordat de verkleed- en opmaakpartij voor het feest van Shintaria & Dennis zou losbarsten. Dat hebben we inmiddels achter de rug en we liggen nu allemaal, behalve het bruidspaar, bij het zwembad. Uitgeput van het feest en de ceremonie. Ik ga hier een apart verslag over schrijven want over deze bijzondere bruiloft is zoveel te vertellen. Bereid je dus vast voor op een lang verhaal.
-
21 Januari 2015 - 12:25
Paola:
Verheug me op het speciale huwelijksrelaas en krijg steeds meer zin om ook eens te overwinteren in zo'n speciaal oord! ;)......maar ook heel bijzonder is dat jullie heerlijk" chinees" hebben gegeten met de familie van Shintaria......als ze dàt horen!!!!!......Gelukkig is de bruiloft al achter de rug.....anders kwam je er nooit meer in! ;) ;P -
21 Januari 2015 - 12:30
Paola:
denk nu net.....misschien is dat chinees wel heel bijzonder ;) in Indonesie, maar zou denken dat je met de fantastische Indonesische keuken "inheems" zouden eten!.....wel te gek wat jullie allemaal beleven!
-
21 Januari 2015 - 13:56
Mariska:
Wat kun je toch leuk schrijven, hierdoor heb ik beelden in mijn hoofd van wat jullie beleven. Ben ook benieuwd naar het verhaal over de bruiloft van Shintaria en Dennis.
Heel veel plezier met de familie.
-
21 Januari 2015 - 14:49
Carla Spierings:
He Het! In Indonesië zijn Javavanen, Hindoestanen en Chinezen. Dus Chinees eten is hier gewoon. Net zoals Indonesisch. Shintaria komt uit een van oorsprong Chinese familie en die zijn dol op de 'Chinees'. Absoluut niet zoals wij die in Holland kennen, want als je dit of beter nog in China hebt gegeten, dan is onze lokale Chinees echt niet te nassen.
Geen belediging dus voor haar familie maar juist respect om te genieten van hun favoriete dis. Haha! Liefs en later
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley