De fjorden in het noorden

Met uitzicht op zee, ocean view volgens de eigenaresse, schrijf ik vanuit onze hotelkamer in Blönduós het verslag.

Even voor de wekker ging werd ik wakker, lekker klam van een opvlieger. Mick wilde tegen me aan kruipen maar was zo weer weg. Jammer maar helaas. Mick sprong onder de douche en ik snel daarna. Omdat de woonkamer annex keuken om de hoek was, ging Mick de ontbijtboel klaar zetten. Er stond een mand met ons kamernummer met yoghurt, kaas, ham, gekookt ei (ijskoud), fruit en Nutella. Brood was eerst niet te vinden maar later vonden we dat in een la. Ondertussen waren wij onze eigen boterhammen al aan het toasten. Aan de hoge keukentafel zat een stel zij sprak Nederlands, hij Engels. Ik was bezig met de thee en de thermosfles vullen. Mevrouw vroeg om haar beker ook te vullen. Tuurlijk, geen probleem. De man pakt wat uit de ijskast en laat de deur openstaan, en dat niet voor de eerste keer. Zeker in de kerk geboren. Hij had een soort gore havermoutpap gemaakt en alle zooi op het aanrecht en de pan op in de spoelbak laten staan. De vrouw vertelde dat ze nog nooit in een guesthouse had geslapen. Nou dat was te merken. In een guesthouse maak je je eigen ontbijt en ruim je namelijk je eigen troep op.
Wij nuttigden ons ontbijt en maakte onze lunchpakketjes klaar. Ik ruimde af, alles in de vaatwasser dus hoe moeilijk kan het zijn. Kon het niet laten om demonstratief ons ontbijtdeel met een vaatdoek schoon te vegen. Geloof niet dat ze de hint begrepen. Gemiste kans!!

Wij gingen in ieder geval met veel zin op pad. Mick wilde bij de bakker even verder eindelijk verse kaneelbroodjes scoren. Ach, die zitten nu in de oven. Minuutje of 20 nog. Daar wilde ze niet op wachten. Dus off we go.

Onze eerste stop was Akureyri, de 2e stad qua grootte van IJsland. Nou, ook dit vonden wij van formaat groot dorp. De steden en plaatsen, echt het stelt niks voor. Nog geen uur door Akureyri gelopen. We waren niet echt onder de indruk. Wel een mooie kerk, lutheraans. Een stuk trottoir met de stoeptegels in de regenboogkleuren. Ze zijn hier volgens ons erg pro lhbtq… Da’s mooi.
Bij het begin van de winkelstraat stond een groot rood hart. Leuk. Helemaal leuk zijn de verkeerslichten, rood heeft de vorm van een hart. En… Mick scoorde hier vers gebakken kaneelbroodjes.

We reden vandaag langs een paar fjorden in het noorden. Niet echt de toeristische route. De eerste fjord was de Eyjafjördur. Ergens onderweg doen we een bakkie thee en koffie, met een kaneelbolletje erbij (eentje hadden we direct na de bakker op straat al verorberd). We stopten daarna in Hauganes, een leuk vissersdorpje. Even rondgewandeld door het kleine haventje. Stiekem even in de hal gekeken waar de vis verwerkt en ingepakt wordt. De mannen zwaaiden vriendelijk naar me. Je kunt gefermenteerde haai eten in het enige restaurant van dit dorp. Ons niet gezien. Er hingen ook diverse vissen buiten voor het restaurant te drogen.

We reden verder en stopten regelmatig om te genieten van het uitzicht en om foto’s te maken. Vlak voor Olafsfjördur stopten we om een waterval die in zee uitkomt te fotograferen.
Terwijl we staan te genieten van het uitzicht zien we 5 dolfijnen voorbij zwemmen. Even boven en weer onder, even boven en weer onder. Prachtig gezicht.

Vlak voor Siglufjördur eten we onze boterhammen. Ik was net gebeld door mama. Ik verbaasd (had haar gisteravond gebeld), ze wilde m’n stem horen, ze mist me. Ach jee. En dan speelt Spotify daarna Yesterday van Charles Aznavour af. Bingo, daar zijn de tranen. Het besef dat het geheugen van mama zo aan het afnemen is. Dat haar herinneringen vervagen. Pfff, het was even dat besef. Maar daar is de arm van Mick en ik voel me weer goed. Gewoon toelaten dat soort momenten. That’s life.

In Siglufjördur parkeren we de auto en lopen door deze relatief grote vissersplaats. Deze plaats was vroeger belangrijk vanwege de haringvangst. Er staan veel gekleurde huizen. Leuk! We scoren hier een brood want morgen geen ontbijt in het hotel.

We rijden door en gaan in totaal door 4 tunnels waarvan de langste 7 km is. 2 van de 4 tunnels zijn eenbaanstunnels met om de 200 meter of zo een inham waar je kunt stoppen. Onze rijrichting had geen voorrang dus we moesten vanwege tegenliggers af en toe in een inham wachten. Lijkt eng, was het in begin ook, maar wende snel. We rijden voor de rest door valleien en over de toppen van de berg. Oh, ik heb weer vele Thelma & Louise momenten moeten doorstaan. Dit zijn geen spectaculaire fjorden maar wel met prachtige uitzichten. We komen in de Skagafjördur en rijden naar Saudarkrokur. We kunnen van hier direct naar Blönduós rijden maar ook een detour via Reyjafoss, een waterval. Nou een dag zonder waterval is een dag niet geleefd hier. Dus hup, dat doen we. Deze waterval staat niet in onze reisgids en niet op de kaart. Maar we hebben foto’s van Puck en Amy gezien en het is een mooie waterval.

Er staan 3 auto’s geparkeerd. Da’s lekker rustig. In de loop van de middag zijn de wolken gekomen en is het wat frisser. Dus jack aan en klein stukje lopen, zo ongeveer dwars over het mos. Hier geen gecultiveerde paden en zo. Je moet 4 keer een hek open en dicht maken vanwege de paarden die rondlopen. De waterval is prachtig met diverse plateaus. Zo een hebben we nog niet eerder gezien. Een stel loopt net terug en wij zijn hier dan de enige. Dat dachten we, even verderop is een poeltje en een stel had zwemkleding aangetrokken en was daarin gaan zitten. Mick had dit al bij Puck op haar polar steps gezien. Wij hadden geen badkleding bij ons. Als dat stel er niet was geweest wilde Mick wel in haar nakie erin. Stoer wijfie is het toch!!

We lopen terug en rijden naar Blönduós. Hotel is zo gevonden. Het is een beetje vergane glorie. Restaurant is gesloten. Omdat het hotel niet vol zit, krijgen we een upgrade naar de meest luxe kamer, namelijk met ocean view. Redelijke kamer met, moet gezegd, mooi uitzicht. We verbouwen de kamer en zetten de eenpersoonsbedden tegen elkaar aan. Veel fijner.
Deze plaats heeft 2 restaurants of 2 restaurants die open zijn. We kiezen B&S. Mick neemt een pizza met groenten en een beetje blauwe kaas en ik vis van de dag, heilbot. En vis moet zwemmen, dus voor mij een glas zeg geen nee tegen chardonnay erbij. Het smaakte prima.

Op naar ons hotel, even een fotostop bij de zeer moderne kerk van dit dorp. Op de kamer, koffie en thee zetten en de administratie, foto’s en dagboek. Straks de route en de stops voor morgen uitzoeken en dan lekker ons mandje in. Later…….