De gletsjers

Het hotel had muren van bordkarton, versleten vloerbedekking met waterschade op de gang en restaurant was niet beschikbaar voor individuele gasten. En, dat wisten we van te voren, badkamer op de gang, wel wastafel op de kamer. Soms moet je voor een redelijke prijs concessies doen. Maar we hebben heerlijk geslapen. Tot nu zijn de bedden prima.
We waren allebei voor 7 uur wakker. Douchen voordat de hele gang staat te dringen. Mick ging als eerste en ik er snel achteraan. Op naar de ontbijtzaal waar nog net een tafeltje vrij was. De groep Duitsers zat al te ontbijten, en zoals het een goede Duitser verstaat, ze waren luid en duidelijk aanwezig. Pfff, jongens kom op het is nog vroeg. De gesprekken die ik opving gingen over de overstromingen in Duitsland. En de dames achter ons bekeken ons met argusogen, echt van die roddeltantes. En hoezo, we zijn gewoon 2 meiden op reis.
Nou ja, ontbijt was heerlijk en we hebben stiekem weer bammetjes meegenomen. Haha.

Mick reed de auto voor, reistassen in de achterbak en op weer naar Nationaal Park Skaftafell voor de wandeling naar de waterval Svartifoss. Het was zeer mistig. De wandeling naar boven was pittige en zo’n 3 km lang. Het leek wel Gorilla’s in de mist, maar dan zonder gorilla’s. Eerst een kleine waterval en helemaal boven op de berg de grote, Svartifoss. Jammer, door de mist was er toch een neveltje. Net toen we terug wilden wandelen, hup, ineens de mist weg. Jippie. Nog even foto’s maken zonder die nevel, veel mooier en scherper. Wandelen terug en op naar de auto. Daar was het tijd voor een kopje thee en koffie, ja met koekie erbij.

Op naar Fjallsarlon, een gletsjermeer. En inmiddels was het mooi weer geworden. Blauwe lucht met enkele wolken en dus veel zon. Yeah! Stukje wandelen en dan…. Wat een adembenemend gezicht die gletsjer met de ijsschotsen in het meer. Met die zon en blauwe lucht, een plaatje. Heen liep ik bovenlangs en terug klunend over de stenen om zo fraaie foto’s te kunnen maken. We konden er geen genoeg van krijgen. Op de parkeerplaats vleiden wij ons op een grote steen met uitzicht op de gletsjer en verorberden daar onze boterhammen. Maar er kwam een grote camper aangereden en in plaats van achter ons parkeren, parkeerde de man vlak voor onze neus. Toen ik zei dat ik dat jammer vond, want we genieten zo van het uitzicht, vroeg ie of ik een Amerikaanse ben. Ik antwoordde gevat dat je geen Amerikaan hoeft te zijn om Engels te spreken. Oh, gezien je reactie lijk je op een Amerikaan. Lul!!!! Toen ie z’n vrouw aansprak begreep ik dat hij een Duitser is. Tja, Duitsers en ik, geen goede combi op vakantie. Het blijven horken die denken dat de wereld voor hun is ontworpen. Niet getreurd, wij gingen vrolijk verder hoor.

We kwamen rond 1 uur bij het gletsjermeer Jokulsarlon. We hadden de zodiak boottocht om 4 uur gereserveerd. Even checken of het eerder kan. Krijgen we te horen dat alle boottochten van de middag zijn afgelast vanwege de wind. Het waaide inderdaad onwijs hard. Je moest echt de deur van de auto goed vast houden. Da’s pech maar we hadden morgen om 11 uur nog 2 plekjes kunnen reserveren. Maar na rijp beraad hebben we besloten om de zodiak boottocht aan ons voorbij te laten gaan. We zijn vandaag behoorlijk dichtbij de ijsschotsen en ijsbergen geweest. We gaan morgen ruim de tijd nemen voor de autorit langs de oostfjorden. Weersverwachting is goed dus……

We zoals net geschreven, gingen we in ieder geval wandelen langs het gletsjermeer. Oh, wat een mooie ijsschotsen en ijsbergen met de gletsjer op de achtergrond. Ik bleef foto’s schieten. De ene schots was nog mooier dan de ander, of blauwer dan de ander. Ook nog geprobeerd vogeltjes te fotograferen, en dat is een hele kunst. En natuurlijk hebben we vandaag weer leuke selfies gemaakt, al zeg ik dat zelf. Haha.

Hierna wandelden we richting de brug waar grote ijsschotsen een strijd leverden tegen het stromende water. Soms liet er een schots los. Mick vond dit erg leuk en heeft dit gefilmd. Even na de brug was de zee en het zwarte zand met ijsschotsen en ijsbergjes aan de rand van de zee. Er lagen grote brokken ijs her en der op het zwarte strand. Daarom noemen ze dit Diamond Beach. Ook hier weer veel gefotografeerd. Zo gaaf die ijsbergjes met de zee op de achtergrond, en helemaal met dat zonnetje. Toen we weg wilden rijden, kwamen Puck en Amy net aanrijden. Even gekletst. Zij doen nog Jokulsarlon en rijden dan naar Egilsstadir. Dat is nog. 4 uur rijden. Pfff, pittig. We hebben al met de meisjes afgesproken om over 2 dagen met z’n viertjes op stap te gaan. Kunnen we bijkletsen en de IJsland avonturen delen,

We besloten naar ons verblijf te rijden, een houten cottage met mooi uitzicht in Nypugardar, 15 km voor Höfn. Ik had niet goed gekeken, ontbijt is toch inbegrepen. En… we kunnen hier eten, lam, vis, burgers. Mooi dat doen we. Hoeven we niet naar Höfn te rijden. Lekker makkelijk.

Van de dame van de zodiak tours kregen we de tip om naar de hottub’s in Hoffell te gaan, vlak voor Höfn. Even op internet gezocht en het is een beetje een simpele bedoening met plastic hottub’s. Doen we dus niet. We gaan lekker relaxen. Foto’s downloaden en bekijken en vooral bewonderen, dagboek bijwerken, kopje thee drinken en genieten van het uitzicht. Oh ja en de route voor morgen doornemen. Niet geheel onbelangrijk. Morgen meer….