Van Phnom Penh naar Siem Reap

We hadden een prima laatste nacht in The 252. Early rise vandaag. Ik spring er als eerste uit, aangezien mijn vrouw nog voor dood ligt. Lekkere douche en we kunnen er weer tegen aan. We ontbijten op ons gemak. Ik kies weer het ontbijt 'Suisse'. Heerlijk met yoghurt, vers fruit en muesli. Mick gaat voor 'Continental', gebakken ei met bacon!

We betalen en wachten op onze 'excelllent' driver. Het is 8 uur geweest en hij is er nog niet. Mick mailt Fin. We krijgen antwoord dat hij voor de deur staat. Nou ik heb echt de hele tijd bij de ingang gestaan en niks gezien. Op een gegeven moment komt er een man door de poort en die stiefelt met ferme pas richting receptie. Loopt ie terug en ik spreek hem aan. Snuggere hannes, ziet ie 2 mooie vrouwen met reistassen over het hoofd. Nou goed, we hebben elkaar gevonden.

De auto is van binnen wat smoezelig. Mick gaat zelfs op haar sarong zitten. Ze heeft een nieuwe broek aan. De laatste schone. De mijne is donker van kleur en niet al te schoon meer, dus what the heck. Op de zijramen is van dat zonwerende folie geplakt. Op zich lekker tegen de zon, ware het niet dat hier zo vaak over heen gewreven is dat er her en der van die wazige plekken zijn. Niet echt handig als je naar buiten wilt kijken, lijkt wel een beetje of je dronken bent. Met een doekje dat ooit wit is geweest en nu een ondefinieerbare kleur heeft aangenomen, veegt de man, goed bedoeld, onze zijruiten schoon. Ahum. Het wordt er niet beter op. Off we go. Deze wat oudere heer weet het gaspedaal te vinden, we gaan als een speer over de weg. Het eerste deel is 'under construction', dus we worden weer aardig door elkaar heen geschud.

Mick heeft gisteravond eens gekeken of er iets leuks is onderweg en zo'n 35 km voor Siem Raep zijn er drijvende dorpen in het Tonle Sapmeer. Ze laat de driver bellen met Fin en we kunnen regelen dat de driver deze kleine detour maakt. Kost wel 10 dollar extra. Best.

We stoppen zo halverwege voor de lunch. Mick neemt kip met ananas en ik kip met citroengras. We laten het ons goed smaken. We vervolgen onze weg. Rond half 3 slaan we linksaf. En direct rijden we langs en door de plaats Kompong Khleang waar alle huizen op palen staan, hoge palen. Het Tonle Sapmeer wordt in de regentijd wel 4 tot 5 keer zo groot en alles staat dan onder water, vandaar de hoge palen. De mensen hier leven van de visserij en daar word je dus niet rijk van. Wat een armoe, wat een viezigheid. De meeste kindertjes lopen op blote voeten met alleen een T-shirtje aan. Zowel de huizen als de mensen, zijn zeer fotogeniek. Maar we hebben toch wel een beetje plaatsvervangende schaamte.

We komen aan bij de botenman. We regelen een boot voor ons tweetjes. Tochtje van 1 uur en 40 minuten. Gaaf! En Mick natuurlijk met big smile. Bootje, water en zij is blij. Ik moet nodig en kan naar een 'westers' toilet. Dat heeft betere tijden meegemaakt maar moet toch effe wat kwijt. Hang natuurlijk boven die westerse pot en zie aan de binnenkant van de deur een briefje: 'Donation for cleaner'. Ik heb niks gegeven, als ze dat schoonhouden bedoelen, maar maak er wel even een foto van. Haha.

We varen weg en direct begin ik als een gek te fotograferen. Wat een leuk gezicht. Het ene huisje nog mooier of lelijker dan de ander. En allemaal, op hele hoge houten palen. Allerlei bedrijvigheid. Echt zo leuk om te zien. We genieten allebei. We komen uit bij het Tonle Sapmeer. Daar zijn drijvende huisjes van vissers. Ook zo apart om te zien. Maar hoe die mensen hier kunnen leven? Onvoorstelbaar. Er is voor de kindertjes zelfs een drijvende school. We nemen de zelfde route terug. Echt een hele leuke afsluiting van zo'n autodag. Alhoewel wij uit het raam kijken absoluut leuk vinden, toch een leuke onderbreking. De driver zet ons om 5 uur af bij ons hotel in Siem Reap, Maison 557.

Er hele aardige Cambodjaan sjouwt onze tassen naar binnen. Er staan al 2 glazen met een koel sapje klaar. We kletsen wat, hij laat ons de kaart zien, legt van alles uit over de Angkor Wat. Wilt u ons paspoort? Welnee, kom eerst maar lekker bij van de rit. Kijk, hier houden we van. Hij begeleidt ons langs het intieme zwembad naar onze kamer van 42 m2. Een ruime kamer met groot bed, met klamboe, ventilator, airco, hele grote badkamer en een buitendouche. En dat in een mooie stijl met oog voor details en een mooi boeddhabeeld naast ons bed. En ons terras kijkt uit op het zwembad. Dit is echt prachtig. We komen een beetje bij, kleden ons om en ik facetime eindelijk even met Pap en Mam. Slechte verbinding maar nu ze weer met z'n tweetjes zijn omdat alle Baligangers vandaag naar huis zijn vertrokken, even een praatje. Het gaat goed en ze genieten en ze hebben genoten van de kids en kleinkids om hun heen en dat is alles wat we willen weten.

Om half 7 lopen we naar de receptie om op Fin te wachten. Er staat een blanke man die vraagt wie Carolina is. C'est moi!! We maken kennis en kletsen gezellig. Jeff is een Schot ergens in de 49 schatten we, die dit hotel met 7 kamers anderhalf jaar geleden gekocht heeft. De recensies op Tripadvisor en Booking.com zijn allemaal even enthousiast. Zeer hoge scores. Hij heeft het zo gekocht en in de tuin en her en der wat veranderd. Heel sereen, heel stijlvol.

Dan loert Fin door de spijlen. Hij rijdt ons naar zijn huis. We ontmoeten zijn kinderen en vrouw en babysitter. We kletsen gezellig met z'n oudste dochter, ze is 14. Haar broertje is 8. 's Morgens gaan ze naar de khmerschool en 's middags naar de Engelse school. We kunnen lekker Engels met haar praten. Haar broertje is wat verlegen. We eten heerlijk. Erg leuk en aardig om ons te eten te vragen. Rond 8 uur brengt Fin ons terug naar het hotel. Kunnen we een beetje bijkomen.
We gaan op ons terras zitten. Beetje op de iPadjes klootviolen. Ik ga na 5 minuten naar binnen. Heb 10 muggensteken. M'n benen jeuken onwijs. Zelfs een sarong om m'n benen hielp niet. Binnen staat een sofa, ik ga daar op liggen schrijven in mijn dagboek. Mick komt ook naar binnen en gaat buiten douchen. Ze geniet van de overheerlijke douche, badjas, make-up spiegel (met +3 kan ze eigenlijk niet meer zonder). We gaan bijtijds te bedde, we hebben om 8 uur een date met een andere chauffeur voor de ......... Angkor Wat!!!!!!!