Ploumanac’h hike

Na een nacht in het heerlijke bed gaat Mick, zoals altijd, er als eerste uit. Ik volg een half uurtje later. Ja luiwammes, I know. Uiteraard heeft Mick al ontbeten. Ik maak mijn yoghurtje met een kop thee. Plan vandaag is een hike langs de roze granietkust rondom Ploumanac’h. Aanbevolen door onze gastheer. Mooiste stuk van de granietkust.

De zon maakt even plaats voor een regenbui. Geen probleem, we hebben een langzame start vandaag. Dus nog een espresso en thee. Mick haalt brood bij de dichtstbijzijnde boulanger en voor mij een pain au chocolat. Jammie. We zitten buiten in de comfortable stoelen en genieten van het zonnetje. Rond 12 uur rijden we naar het vertrekpunt van de hike. Kort ritje want we verblijven hier vlakbij. We parkeren gratis bij de haven.

Maar als we net geparkeerd hebben begint het te regenen. We wachten in de auto en ondertussen eten we alvast onze baguettes op. Na een half uur is het droog en gaan we op pad. De route staat prima aangegeven d.m.v. bordjes. Lekker makkelijk. We lopen voortdurend op een pad langs de kust met de zee aan onze linkerzijde. Pad is afwisselend steen, mos, en zand. Soms trappen. En we stijgen en we dalen en we stijgen en we dalen. Maar het is prima te doen.

Wat een mooie kust hier, veel rotspartijen met enorme grote stukken graniet. Sommige prachtig uitgesleten door de zee. En rose graniet vooral. Ik fotografeer er lustig op los. Een mevrouw is zo lief om een foto van ons tweetjes te nemen. Na een uur of 2 begint het toch te miezeren. Eerst valt het mee maar dan wordt het toch een regen waar je best nat van wordt. Mick trekt haar KLM Open regenjack aan, ik mijn jasje. We schuilen toch even onder een paar bomen. Na 5 minuten is de ergste bui over en komt de zon langzaam weer tevoorschijn. Hup, wij gaan verder.

Als we op een punt bij een parkeerplaats komen, volgen wij het douanepad verder. We moeten ergens rechtsaf om richting onze auto te lopen. Zijn we te ver naar het zuiden gelopen, k*t, dus weer terug. De route ging heuvelafwaarts dus moeten we weer omhoog. Pfff met zo’n 6 km in de benen is dit best een klim. Maar we redden het natuurlijk, al is het op karakter. We lopen nog een kleine 2 km en zijn dan bij de auto. Alle restaurants aan de kade in de haven zijn gesloten. Jammer, zo’n leuke plek. We rijden met de auto naar het centrum van Ploumanac’h en daar zijn genoeg restaurantjes en cafeetjes. Mick parkeert de auto en ik zoek een terrasje in de zon. Mick neemt een biertje en ik een coca zero. We lessen onze dorst en proosten op weer een leuke dag.

Ik genoot vandaag weer volop. Ik genoot van het me goed voelen, me gezond voelen. Of dat laatste zo is? Geen idee ik kan niet van kijken en weten wat daar in mijn lijf plaats vindt. Ik ben gelukkig. Bij tijd en wijle ben ik tijdens deze wandeling geëmotioneerd. Ik geniet zo van de kleine dingen, de zon, de vlinders om me heen, de mooie uitzichten en de lol met Mick. Alles wat we doen was altijd zo normaal, maar is nu heel bijzonder. Dat besef ik zo goed. Wie had dat vorig jaar kunnen denken? Ik niet. Het leven lacht me weer toe.

Ik app ook nog even met Wilma, stuur haar een foto met FBWL[e-2764]️

Uiteindelijk hebben we vandaag een hike van bijna 8 km gedaan. Ik ben best trots op mezelf. Voor sommigen is dit piece of cake, voor mij is dit bijzonder. Ik kan, ik wil dit weer. Ben energiek genoeg, heb voldoende conditie en heb voldoende energie. Van de chemokuren heb ik nog maar een beetje restklachten, zowel fysiek als mentaal. Hoort nu eenmaal bij deze rotziekte en duw ik weg, niet zeuren want ik wil vooral genieten.

Zo nu weer leuke verhalen. We gaan na ons drankje naar de golfbaan, 10 minuten verderop en reserveren een teetime voor morgen om 11 uur. Op de website was dat zo’n gedoe. Weer 12 holes tegen een couple tarief. Zin in.

We rijden nog even naar een viewpoint in Perros-Guirec. Was aardig maar niet bijzonder. Onderweg kijken we of er leuke restaurantjes zijn in Perros-Guirec en in Louannec. Die zijn er maar we besluiten thuis te eten. We hebben verse spaghetti met pesto (uit een potje) met Parmenzaanse kaas en een salade. Prima maaltijd.

Eerst duiken we op de bank. Ik neem een glas rosé en we knabbelen wat chippies. Elke keer kiest Mick weer een ander smaakje. Allemaal lekker.

Na de simpele toch voedzame maaltijd duiken wij met een kop thee en espresso op de bank en ja, natuurlijk een lekker stukje chocola.

Voordeel van vanavond niet uit eten gaan is dat we om half 9 de reünie van B[e-38]B vol liefde kunnen kijken[e-1f648]

Voor nu dus alvast truste en bonne nuit[e-1f634]