BayeUx en Ver-sur-Mer

We hebben geslapen als een roos en lagen nog lekker vanmorgen. Dus later dan we wilden stapten we uit bed. Hup onder de douche en ontbijten. Half 11 zaten we in de auto op weg naar Bayeux, 15 km verderop.

Pal bij het centrum konden we parkeren, 5 uur voor € 3. Betaal je in Amsterdam per halfuur. Om de hoek was de tourist information dus daar een plattegrond van de stad, dit keer in een boekje met veel informatie in het Nederlands. Top. We wandelen door Vieux Bayeux en komen bij de kathedraal. Een mooie kerk. Ook gaan we de crypte in. Ook erg mooi. Tijd voor een bakkie. Bij een salon de thé drinken we een thé vert en een espresso van bonen uit Costa Rica. Straf bakkie maar errug lekker volgens Mick. We hadden ook een taartje met z’n tweetjes genomen. Jammie.

We lopen verder door het oude centrum en komen bij een gezellig overdekt terras. Hier gaan we lunchen. We willen altijd ergens zitten waar geen auto’s langs rijden of geparkeerd staan, dat vinden we zo ongezellig. We bestellen allebei een salade chèvre chaud. Smaakt prima maar er zitten teveel spekjes in. De aardappeltjes erin waren erg lekker.

We wandelen verder door het centrum, scoren een baguette bij een boulanger artisinale en wandelen nog een stukje langs de L’Aure. Het beroemde tapijt in Bayeux laten we links liggen. Niet zo ons ding. Dan stappen we in de auto. We gaan naar de Aldi hier in Bayeux en ook daar is ‘onze’ rosé bijna op, nog maar 10 flessen. Die zijn voor ons. Dan op naar E. Leclerc. Nog maar 1 Lindt poire de intense. Hup meenemen. En we vinden voor Lidy druivenpitolie. Nog een paar boodschapjes en afrekenen. Het is hier zo groot, het lijkt de Makro wel.

In no time zijn we in Ver-sur-Mer, ons dorp. We gaan nog naar het Normandy British Memorial bij ons in het dorp. Dit is in 2019 bij de viering van 75 jaar D-Day geopend door premier May van Groot-Brittanië. Prachtig aangelegd aan de rand van de zee. We lezen de grote stenen en monumenten met informatie en lopen door de 2 grote galerijen met pilaren waarop alle Britten die tijdens D-Day en de periode daarna gesneuveld zijn. Wat heeft dit een impact op ons. Met tranen, soms zelfs over onze wangen, lopen we, uit respect, langs alle pilaren. Dat er zoveel soldaten gesneuveld zijn, en dat de meesten zo jong waren, we wisten het maar hebben het ons eigenlijk nooit zo gerealiseerd. Ik bedenk dat deze mannen, waarvan de jongste 17, mind you 17, was, hun leven hebben gegeven voor de start van de bevrijding, en dus ook de bevrijding van mijn ouders en grootouders. Een heftig uurtje kun je wel zeggen. Hand in hand, stil en ingetogen lopen we terug.

Half 5 zijn we thuis en gaan we in onze tuin zitten. Colaatje en maar wat pielen op onze iPadjes. We hadden een rijpe peer en gorgonzola dolce (uit Italië [e-1f648]) gekocht. Mick schenkt de wijn in, ik maak stukjes peer met gorgonzola. Wat een heerlijke hapjes.

Als het wat frisser wordt gaan we naar binnen, we nestelen ons lekker op de plofbank. Tijd voor een glaasje rosé. Mick belegt de baguette en we smullen van de eenvoudige doch heerlijke maaltijd.

Gisteravond zijn we begonnen met Oogappels streamen, gaan we vanavond mee door…