Pont-Audemer

We hebben allebei heerlijk geslapen. Ik kreeg wel klachten vanmorgen van mijn lief, ik was een trekkertje vannacht (het laken bedoelt ze hoor[e-1f648]). Om 9 uur staan we op en gaan buiten in onze tuin onder het doek in de schaduw ontbijten, het is al een aangename temperatuur. We genieten van de natuur geluiden, die soms onderbroken worden door het gegrom van het grasmonster (automatische grasmaaier) die het enorme stuk gras om ons heen maait. Elke keer als ie langs komt zwaaien we maar ff.

Na het douchen nog een kopje thee en koffie en dan gaan we op pad. Genoeg geluierd. We gaan naar Port-Audemer, ritje van 62 km. Via de provinciale wegen rijden we dit in ruim een uur. Leuke route dwars door de graanvelden en bosgebieden. Kwart voor een komen we aan in dit leuke plaatsje. We kunnen hier gratis parkeren. Nou waar vind je dat nog?

Het lijkt hier wel de Middeleeuwen, smalle straatjes met oude vakwerkhuizen en kanaaltjes door de stad. Enig omte fotograferen. De tourist information was om half een al dicht maar wij vinden zelf de weg. Niet zo groot hier. In een leuk straatje gaan we lunchen in een gezellig restaurantje. Crêpe of galette. We kiezen voor een galette, Mick met mortadella en ik met ham en kaas. Het is de Bretonse variant. We smullen van deze lichte maaltijd. De galette was trouwens glutenvrij (Wiard, adresje voor jou). Leuke bediening door 2 vrouwen die, halleluja, Engels spreken. Alhoewel wij met een uitsluitend Franse kaart geen moeite hebben.

Ben toch wel blij dat ik wat Frans spreek en kan lezen. Makkelijk met de menu’s en makkelijk in het communiceren met de Fransen, die over het algemeen slecht of geen Engels spreken. Ik vind het ook leuk om m’n Frans weer op te halen. We blijven verbaasd over het feit dat Engels niet een verplicht vak is hier. De Fransen die wij kennen in onze familie- en vriendenkring spreken gelukkig behoorlijk goed Engels[e-1f4aa]

We wandelen verder door dit plaatsje en gaan dan weer richting ons huisje. Eerst even bij een grote supermarkt eten inkopen. We willen thuis eten. Bij de Carrefour hadden ze geen garnalen. Dan op naar de Intermarché en bingo, daar liggen de roze beestjes. We kopen een bak vol. Sla en stokbrood erbij. Dat gaat er straks wel in.

Ik stel de navigatie in en voor we het weten zitten we op de tolweg. Huh? We zien borden Rouen/Paris. Heb ik de route naar ons hotel in Rouen per ongeluk aangetikt. Pfff. Pas over 28 km kunnen we keren. Al met al een half uur extra reistijd en over de tolweg wat we niet wilden. Wat een stommerd. Ik baal enorm maar ja, niks aan te doen. Om half 5 zijn we bij ons huisje. Uitladen en lekker in de luie stoelen. Eerst een colaatje, we hebben enorme dorst, en dan een koel glas rosé. Uiteraard met een knabbeltje erbij.

Rond half 7 gaan we het eten bereiden. Mick maakt de salade en ik bak de garnalen in de olie met wat knoflook en een groen pepertje. Stuk stokbrood erbij en een glaasje rosé. De meisjes smikkelen en smullen. Lekker buiten eten in ons eigen tuintje.

Alhoewel we hier nog 5 nachten blijven gaan we vanavond beginnen met het zoeken naar een leuk huisje in de buurt van de landingsstranden. Met onze eisen, best een klusje. En goed zoeken naar accommodatie met wifi want we hebben al gemerkt dat veel huisjes geen wifi hebben. 2023, hallo Fransen, word wakker.