Laatste dag in Reykjavik

Onze laatste dag in IJsland. We komen pas half 9 uit bed. Geen haast vandaag. We gooien de laatste spullen in de reistassen en gaan ontbijten. Weer lekker uitgebreid ontbijtbuffet.
Waar we sinds maandag aan moeten wennen is dat mondkapje weer op binnen. Dus ook in de ontbijtruimte, althans bij het rondlopen. En ja hoor, genoeg gasten die zonder mondkapje rondlopen. We maken onze lunchpakketjes en gaan naar buiten.

Op zoek naar 2 HOPP e- steps. We hebben de app gisteren al gedownload. Er staat er een vlakbij, batterij leeg. Kijk, dat begint goed. Even verder bij de logreglan, politie, staat er een. Ok, QR code scannen, creditcard gegevens invoeren en gaan met die banaan. Hmm. Krijg ‘m niet vooruit.
Ok, op zoek naar de volgende. Nu lukt het mij wel. Je moet nl. op de step staan, knop Go indrukken en dan een step geven. Pff, als een speer. Even verderop zien we een tweede voor Mick. Ook zo aan de praat.

De zon schijnt en het is een graadje of 14-15. Dit is dus fantastisch weer in IJsland. We rijden over het fietspad langs het water en gaan de oude vissershaven in. We hebben hier echt lol in. We nemen natuurlijk ergens de selfie van de dag, staande op onze e-steps. We krijgen 2 keer een sms dat we out of reach zijn. No worries, we komen heus wel terug. En terloops fotografeer ik nog 2 mooie street arts, ver in de haven.

We rijden naar het winkelgebied en zien een terras in de zon. Tijd voor een espresso en doe mij maar een cola. We hadden onze e-steps keurig geparkeerd, gewoon ergens op de stoep.
Nou niemand heeft intussen deze e-steps geconfisqueerd dus op onze vertrouwde e-steps gaan we door de winkelstraat op de stoep naar ons hotel. Wat was dit ontzettend leuk om te doen.

We halen onze reistassen van de kamer en pakken de auto. Op naar de Blue Lagoon. Dit is drie kwartier rijden. Als we de Blue Lagoon naderen zien we aan de linkerkant zwarte rookpluimen en grijze wolken. Dit komt van de Fagradalsfjall, een vullaan die al sinds de winter actief is en waar dus lava uitkomt. De vulkaan ligt op zo’n 6 km van de Blue Lagoon en om de vulkaan heen zijn lavavelden met grote brokken lava. Ja hoe kan het ook anders.

We hadden de Blue Lagoon al gereserveerd. Had wellicht niet gehoeven, het is er niet druk. Heerlijk. We gaan naar de dames kleedruimte, kleden ons uit en gaan naakt douchen. Ja, alsof dat zo vreemd is. Hier niet, ze willen dat je schoon de lagoon ingaat. Maar hier heb je alleen maar douchehokjes, dus voor de preutse mensheid is dat erg prettig. Bij de receptie werd erop gewezen om je haar in te smeren met conditioner. Dit om te voorkomen dat je haar voor een aantal dagen touw wordt. Dat hadden ze bij het geothermische bad in Myvatn niet verteld en dus liep Mick een aantal daten met haar als touw.
Na het douchen je badkleding aantrekken en naar het bad. Mooi en groot complex, lichtblauw ondoorzichtig water en rotsen om het bad. We zwemmen, eigenlijk lopen door het bad. De meeste delen zijn lekker aangenaam en sommige delen behoorlijk warm.

Na een uurtje haal ik mijn iPhone. Te leuk hier, dit moeten we fotograferen. Eerst foto’s van ons ‘gewoon’ in het bad. Daarna gaan we naar de Mask bar. Eerst ga ik en ik krijg een behoorlijke lik silica modder masker. Dit is bij de entreeprijs inbegrepen. Ik smeer m’n gezicht en hals zorgvuldig in. Miet minimaal 10 minuten intrekken. Mick maakt foto’s. Charming natuurlijk. Dan gaat Mick ook zo’n lik halen en smeert haar gezicht in. En we maken in een kleiner deel van het bad met behulp van de timer een selfie van ons met besmeerde gezichten. En ik maak een close-up foto van Mick met haar gebarsten masker. Fraai!
Het afspoelen van dat masker is nog een heel gedoe. Het lijkt wel of er steeds een waas terugkomt.

We zwemmen c.q. wandelen lekker verder door het bad. Ik ga drankjes bij de bar in het bad halen. Ook dat is bij de prijs inbegrepen. Mick wil cola en ik neem een heerlijke zeg geen nee tegen chardonnay. Ik vind dat altijd wat decadents hebben, zo’n drankje terwijl je in het (zwem)bad bent. We genieten enorm. En ook hier lukt het ons om een selfie van ons tweetjes met de drankjes in de hand te maken.
Zo zegt Mick, nu is het klaar en heb ik genoeg een smile moeten toveren voor de foto. Ja, mijn lief is niet zo van de fotootjes. Toch hou ik heel veel van haar hoor. Ik heb nou eenmaal fotogenen van papa en mijn opa. Ik kan er dus niks aan doen. Haha.

Rond 4 uur gaan we goed douchen, alle resten van het masker weg schrobben. Er staat een heerlijke bodylotion klaar en we smeren ons in. We hebben een super zachte huid en ruiken lekker.

In het café van de Blue Lagoon kopen we 2 sandwiches omdat op het vliegveld amper wat te krijgen is. En we rijden een stukje richting de Fagradalsfjall. Mick wil de vulkaan wat dichterbij bekijken. Maar die vulkaan blijkt ook gewoon nog zo’n uurtje rijden te zijn, dus dat gaan we niet redden. We maken dus maar een foto van verder weg en draaien om.. Vanuit de Blue Lagoon zagen we kleine vliegtuigjes en helikopters rondom de vulkaan. Zal wel reteduur zijn; IJslandse prijzen.

Nu op naar het vliegveld. Eerst de auto voltanken. De app Kaarten op de iPhone heeft ons de hele reis overal prima naar toe geleid, nu niet. We komen in een woonwijk terecht. We zien geen vliegveld. Anders instellen die navigatie en 7 km verderop kunnen we op het vliegveld de auto inleveren. Auto parkeren, spullen eruit, sleutel in een dropbox en 5 minuten lopen naar de terminal. Gelukkig is het mooi weer. Als het toch zeikt van de regen en je moet 5 minuten daar doorheen lopen, word je niet blij.

We checken in en gaan ergens op 2 stoelen de sandwich eten met een cola zero erbij. Zo vanaf morgen geen cola meer en vooral veel groente en fruit. Ons lichaam snakt hiernaar.
Mick fotografeert buiten nog een mooi kunstwerk.

We gaan de security door. Geen paspoort controle, IJsland valt onder Schengen. Poortje piept bij mij. Schoenen moeten uit. Omdat ik het vraag krijg ik van die blauwe zwembad plastic hoezen voor mijn voeten. Met schoenen uit piept het poortje weer. De man roept een vrouw erbij. Er staan 3 vrouwen en die moeten even hun gesprek afmaken. Pffff. Dan visiteren, voor en achter. Dan met zo’n apparaat voor en achter me langs. Ik mag door, niks aan de hand. Ja, dat had ik ze wel kunnen vertellen. Maar dan vraagt de man of die grote wandelschoenen van mij zijn. Ja, en hij wil ze controleren. Hij gaat met een stripje in mijn schoenen en dan is het goed. Nou nou, het gaat hier allemaal zeer grondig. Ok, ik trek m’n schoenen aan en we wandelen door de tax free. Drank is hier taxfree duurder dan in de winkel in Nederland. Haha. We kopen dus niks. We hebben nog wat muntjes en kopen een reep chocolade met drop. Typisch IJsland. Aparte combi maar heerlijk. De rest van de muntjes in de bak van een goed doel.

Op naar de gate. Er zijn vanavond 2 vluchten en die van ons vertrekt van de een na laatste gate. Lekkere wandeling. We mogen al snel aan boord en voor schematijd vertrekt het vliegtuig. Da’s fijn want we moeten 2 uur bij de aankomsttijd optellen i.v.m. het tijdsverschil.

We zitten op rij 7, stoel E en F. En weet je, toen ik incheckte, dacht ik nog, 7 geluksgetal. En het is inderdaad een geluksgetal want we vliegen langs de Fagradalsfjall. We zien de pluimen rook en we zien de brandende en vuurrode lava uit het midden van de vulkaan. Alsof de berg in de fik staat. En de honderden meters lange stroom lava. Jezus wat is dit gaaf. Mick fotografeert met de iPhone en mijn camera. Ze maakt mooie plaatjes. We geven elkaar een high five. Dit vonden we echt geweldig om te zien.

Tijdens de vlucht bestellen we nog een sandwich om te delen, toch nog een beetje trek. En om de vakantie in stijl af te sluiten, een glas rode en een glas witte wijn.
De vlucht verloopt voorspoedig. Voor de landing best wat turbulentie maar we landen 20 minuten voor schematijd op Schiphol. Maar dat voordeel haalt de Polderbaan weer in.
Bij de bagagebanden staat een mensenmassa. Nou, dat zijn wij niet meer gewend. Op band 6 komt onze bagage en het duurt nog minimaal 20 minuten voordat dat komt. What’s new. Schiphol een geoliede machine, forget it. We wachten tussen de door dezon gekleurde mensen in korte broek. Vind ik ook altijd zo achterlijk dat je in korte broek naar Nederland vliegt terwijl je kunt weten dat het bij aankomst koud en nat is. Maar zo wachten is het altijd leuk mensen kijken.
Nou daar komen de reistassen dan eindelijk. Ik had net de taxi gebeld. ‘Kom er aan mevrouw’.
Buiten is is de temperatuur voor ons aangenaam, niet voor de Kreta-gangers, die hoor ik mekkeren dat het koud en nat is. Ik hou wijselijk m’n mond en gniffel, en denk: ‘Idioten’.
De taxi is er snel en we rijden richting huize Vuurton. Onze reis is ten einde gekomen.

In het vliegtuig heb ik met weemoed zitten mijmeren over de fantastische reis die we hebben gemaakt, en al zeg ik het zelf, wat een goed reisschema had ik in elkaar gezet. IJsland is echt een geweldig land. Ik koester de mooie ervaringen en herinneringen. Volgende reis? Ik heb al wat in gedachten maar eerst maar eens afwachten hoe dat met dat covid gedoe verder gaat.
Dank voor het meelezen en de leuke reacties. Een speciale dank voor mijn grootste reisfan, Hetty. Ik vind het altijd zo leuk om te lezen dat je zo van onze reizen, verhalen en foto’s meegeniet.
Tot een volgende reis……

En voor de statistieken:

2089 foto’s
3367 gereden kilometers
225.886 stappen
148,6 gelopen kilometers
76 selfies