Stukje Westfjorden

Heerlijk geslapen zo aan zee. We hadden zowel raam van de kamer als van de badkamer opengezet en dan onder zo’n heerlijk dik en zwaar dekbed. Dat is slapen op rozen. Alhoewel we allebei een paar keer wakker zijn geworden, what’s new, lagen we nog zo lekker toen de wekker ging. Maar vooruit met de geit, onder de douche. Het water uit de douche komt van de hete bronnen in deze regio. Heerlijk aangenaam warm, maar…. het ruikt wel een beetje naar zwavel. Niks voor Amy, haha. Lucht blijft niet aan je kleven.
Ontbijtje en lunchpakketjes op de kamer klaargemaakt en even over half 9 reden we weg. Een rit van zo’n 350 km. We kozen voor een omweg omdat we niet over gravel wegen wilden rijden. Nou en die omweg was geen straf. Wat een prachtige route weer bergje op en bergje af. Eerste uur was het droog en daarna hadden we een paar fikse buien. Met een zonnetje is alles mooier maar van al die verschillende kleuren groen op de ruige bergen, onderbroken door kleine en smalle watervallen en kolkende rivieren, genoten we ten volle. We zagen nog vele paarden, zoals in heel noord IJsland, en witte, bruine en zwarte schapen. We zagen ook een man vissen staand in de rivier met zo’n regenbroek met laarzen eraan vast.

Bij Laugarbakki stopten we voor een bakkie koffie en thee, ja, uiteraard met een koekie erbij. We reden door naar het zuiden over de ringweg 1 en gingen bij Dalsmyni weer omhoog. We reden langs de Hvammsfjördur. Prachtig. In Budardalur zagen we een camping. Daar hebben ze vast wc’s en ja hoor, daar konden we mooi ff sassen. En hier konden we ook mooi onze boterhammen nuttigen. We vervolgden onze weg, maakten regelmatig even een stop voor foto’s en als dat niet ging, fotografeerde ik met 90 km per uur vanuit de auto. Moet zeggen, best fraaie plaatjes. Als we een mooi uitzicht zien is er niet altijd een stopplaats. En het is verboden om hier zomaar te stoppen en buiten dat, het is levensgevaarlijk.

We rijden langs en over de Gilsfjördur en zijn dan bij de Westfjorden aangekomen. Het is nog ruim een uur rijden naar onze stek van vannacht, Drangsnes. De rit langs de Steingrimsfjördur is prachtig, en de regen was opgehouden dus waren de uitzichten nog mooier. Zo zien we toch nog een stukje van de Westfjorden.

Kwart voor 2 waren we in Malahorn Guesthouse. We hebben hier een zeer ruime kamer, 2 x 5 op een rij met een veranda met schuifdeuren. Bij dit guesthouse is het enige restaurant in dit gehucht, dus tafeltje voor 2 direct gereserveerd. Aardige eigenaar die Carolina (moi) verwelkomde met: ‘Hey, daar ben je eindelijk!’ We hadden de reservering een nacht verzet.

We laden onze spullen uit en gaan een kopje thee zetten en op de veranda zitten. We hebben uitzicht op de zee, Húnaflö, en het papegaaiduikers eiland, Grimsey. Het is inmiddels weer gaan regenen. Dus ik werk mijn dagboek bij en zet de foto’s over op mijn iPad.

Toen de regen stopte zijn we een wandelingetje door het dorp gaan maken. We kwamen bij de visafslag, weliswaar 1 grote en 1 kleine boot met vis. Deze werd aan wal gebracht en de bakken met vis werden in andere bakken op de kade gestort. Geen idee wat voor soort vis dit was. Ik vond het dorp niks bijzonders en liep terug naar onze hut en Mick ging kijken waar de benzinepomp is. Ook belangrijk.
Op onze veranda een kopje thee gedronken en bedacht dat we naar de hot pots (!!!) gaan. Langs de weg midden in het dorp zijn dus 3 hete baden aan de rand van de zee. Hier mag iedereen gratis in. Eerst moet je even douchen in een cabine aan de overkant van de straat. Wel zo hygiënisch. We gingen in de lege hot pot. Kolere, wat is dit heet. Binnen no time hadden we een kop als een biet. Natuurlijk even fotootjes gemaakt. Middelste hot pot is redelijk te doen. Meest linker hot pot is den lauwe pot. Toen er plek was in de middelste zijn we daar in gaan zitten. Het was echt niet uit te houden in die super hete hot pot. We genoten van het uitzicht op Grimsey en de zee. Na zo’n 3 kwartier vonden we het welletjes. Weer douchen want het is toch water uit de hete bron met een licht zwavel luchtje. Half 6 waren we weer thuis. Omkleden en voor een keer wat nets aantrekken. Niet dat het moet hier maar omdat we dat wel eens fijn vonden.

De eigenaar had een tafel met uitzicht op zee voor ons gereserveerd. Lief van hem. Vis van de dag was heilbot. Die doen we. Ik natuurlijk weer een witte wijn erbij. Mick blijft bij haar cola.
De heilbot was om te smullen. Zo vers, zo goed bereid, wat groente, gegrilde zoete aardappel. Top! We hebben lekker zitten kletsen. De eigenaar vroeg waar we vandaan komen. Ik zei: ‘The Netherlands of Holland, wat je wil’. Hij vertelde dat ik de eerste ben die niet moeilijk doet over The Netherlands of Holland. Hij had laatst een stel en toen die vertelde dat ze uit The Netherlands kwamen en hij zei: ‘Oh, Holland’ werden ze pissed. Ze kwamen uit The Netherlands en absoluut niet uit Holland. Hij vroeg me of ik wist waar deze mensen in Nederland wonen. Natuurlijk weet ik dat, dat zijn de zuiderlingen, die hebben een hekel aan Holland. Iedereen van boven de rivieren zijn Hollanders. Je kan je maar ergens druk om maken.
Wij genoten van het fantastische uitzicht, het lekkere eten en namen de gillende kinderen voor lief. Die er overigens deze keer maar relatief kort zaten gelukkig. Haha.

Op onze veranda genieten we van de heerlijke avond en we stellen ons progamma voor morgen op. Gaan we wel of niet de boottocht naar Grimsey doen, waar zo’n 60.000 papegaaiduikers zijn, en rijden we daarna zo’n 300 km naar Snaefelness. Of gaan we na het ontbijt al richting Snaefelness. Morgen bij het ontbijt horen we of de boottocht überhaupt doorgaat. Er wordt, helaas, de komende 2 dagen veel regen verwacht. We gaan het zien. Of wij beslissen of het weer beslist voor ons. Duimen jullie voor mooi weer?