Regendansen helpt!

Om half 8 was ik al wakker en kon niet meer slapen. Nog een beetje liggen draaien en er toch maar om half 9 uitgegaan. Ik kijk naar buiten en zie veel bewolking.

Paolo ligt nog in bed. Had een onrustige nacht. Maar een kwartiertje later wordt hij wakker. Slaperig en een dik oog, gezwollen bovenlid. Ah gos. We denken aan een ontsteking door gruis of zand van rondom de trampoline. Watje gedrenkt in thee erop. Dat blijft natuurlijk maar even zitten, daar heeft ie geen geduld voor.

Carlo gaat pannenkoeken bakken. Normaal helpt Paolo maar nu heeft ie geen zin. Daphne neemt het over van Carlo want hij moet een nieuwe vrijwilliger ophalen van het treinstation in Mora. Even later gaat Paolo toch helpen. De pannenkoeken smaken goed, anders dan de mijne. Hier veel havermout, havermelk en bananen, ik doe beetje havermout, eieren en banaan.

Hierna kleed ik me gezellig aan, we gaan lunchen. Ik FaceTime even met mijn lief. Ze gaat 2 dagen/1 nachtje naar Joke. Als ik buiten kom zie ze allemaal in de community kitchen aan de koffie en thee met taart. Ik sluit aan. Dan gaan we kersen plukken. Dat had ik even gemist. Mijn witte broek ruil ik om voor een spijkerbroek.

Bij 2 Nederlandse mannen die net een stuk land met veel kersenbomen hebben gekocht mogen we kersen plukken. Met onze eigen kistjes gaan we de boomgaard in. Er zijn donkerrode, rijpe en dus zoete kersen, en er zijn rode, wat minder, maar ook lekkere kersen. Ik smul van de donkerrode. Allemaal een kistje en we gaan aan de slag. Ik ga de donkerrode oogsten. Af en toe zijn ze al zo rijp dat mijn handen er helemaal rood van worden. Voor Paolo is het een walhalla. Hij plukt de laaghangende kersen. Die gaan niet in het kistje maar in zijn mond. Haha. Eerst slikte hij de pitten door. Ik heb hem geleerd dat dit niet zo goed is. In je hand doen en aan mij geven. Later leer ik hem dat je ze zo uit kunt spugen. Ik denk niet dat dit een goede les was van mij[e-1f648][e-1f648] Straks spuugt ie alle pitten voortaan uit. Morgen ben ik weg dus….

We hebben 5 kistjes vol, 3 donkerrode en 2 rode. Thuis worden ze gewogen. Totaal 25 kilo. Ze gaan de koeling in. Van de donkerrode wordt van de week jam en zo gemaakt. De rode rijpen nog wat verder en worden bij de groenteboxen verkocht.

We kleden ons om en gaan naar Calaceite, dat ligt in de provincie Aragón, half uurtje rijden. Bij Lo Moli gaan we eten. Carlo kent de eigenaresse van een ander restaurant waar hij groenten leverde. Deze week is het restaurant open gegaan. Reserveren was niet mogelijk. Het is een leuk traditioneel ingericht restaurant. Lekker druk, leuke muziek. Niks voor Mick. Voor haar veel te veel herrie. We moeten even wachten maar al snel is er een tafeltje vrij. Carlo komt wat later, hij was bij Paolo gebleven die natuurlijk in slaap was gevallen.

We bestellen een fles witte wijn en water. Deze tent wordt uitsluitend door vrouwen gerund. Dat mag ik wel. En ze lopen de benen uit hun lijf. We geven onze bestelling door. We kunnen kiezen uit allerlei tapas, sommige met een Aziatische twist. Alles wat wij kiezen is er niet meer. Nemen we wat anders, allemaal lekkere dingen. En voor Paolo patatas bravas.

Het duurde even maar daar was de wijn. Een lokale slobber. Prima. De tapas smaken goed.

Op een gegeven moment merken we dat het buiten onwijs regent. Paolo wil dat zien. In Catalonië regent het helaas niet zo vaak. Het hagelt soms zelfs. Paolo komt met natte haren met een hagelsteen in zijn hand. Zo leuk om te zien dat ie helemaal enthousiast is. Om de beurt gaan we met hem bij de ingang staan. Het water gutst in grote stromen door de straten. Volgens Paolo doen de auto’s een pipi[e-1f92a]

Ik reken af en Carlo rijdt de auto voor, het regent nog steeds. We rijden naar huis. We dollen met Paolo in zijn kamer en daarna ga ik even naar mijn eigen kamer.

Tegen half 6 ga ik naar de huiskamer. Ik schenk wijn in en doe de pistachenootjes in een bakje. Dat is kaassie voor Paolo. Ik pel ze met liefde voor deze rakker. Die steeds roept: ‘Meer!’

Hier wil de regen maar niet komen, wel zien we wolken in de verte. Carlo en Daf doen een regendans. Zou het helpen? Nou een goed half uur later gaat het lekker regenen. Carlo helemaal blij. Paolo kijkt naar buiten. Soort van hij kan er geen genoeg van krijgen. Wat een verschil. Wij zijn in Nederland die regen meer dan zat, hier smeken ze om regen. Tja, klimaatverandering [e-1f648]

Daf gaat koken. Paolo helpt met snijden. Nou dat doet ie erg voed voor een kind van 2,5. Carlo bakt een ei voor Paolo. Ik snij die in stukjes. Niet goed, moet een dubbel geklapt ei zijn. Doen we de ei bij ons eten. Prima. Ik bak een nieuw ei en klap die dubbel. Ook niet goed. Ah die lieverd is oververmoeid. Huilen, huilen. Met moeite krijgt Coralie hem gekalmeerd. Uiteindelijk filmpje op de iPad. Wij eten rijst met groenten. Paolo dan ook rijst met boter. Hij wil ei[e-1f648] Ik geef een bordje met de restjes ei. En die gaan er nu rap in. Niets veranderlijker dan een mens zullen we maar zeggen.

We wisselen wat foto’s uit. Ik fotografeer Carlo [e-38] Coralie. Daf laat de honden buiten en ik ruim en was af. Keuken weer aan kant. Paolo wil niet slapen dus zit ie in de woonkamer een filmpje te kijken. Half 9 toch die kleine naar bed. Ik ga naar mijn kamer, beetje golf kijken, PGA toernooi.

Kijk het niet af. Ga zo slapen. Morgen alweer naar huis. Aan de ene kant jammer, aan de andere kant is het goed zo. We hebben het heerlijk gehad.