Kwando - Reisverslag uit Bagani, Namibië van Carla Spierings - WaarBenJij.nu Kwando - Reisverslag uit Bagani, Namibië van Carla Spierings - WaarBenJij.nu

Kwando

Door: Carla Spierings

Blijf op de hoogte en volg Carla

30 Mei 2018 | Namibië, Bagani

Mick en ik komen op Camp Kwando onze hele grote kamer op palen binnen. Donkeren houten vloer, tent als muren en dak, badkamer met stenen muren. Badkamer met douche en ligbad met uitzicht op de rivier... Een groot terras met ligstoelen en gewone stoelen. En..... een giga groot tweepersoons hemelbed met klamboe’s eromheen. Jezus wat gaaf.

We gaan in de bar een colaatje drinken en boeken een bootcruise voor vanmiddag en morgen een game drive. En we babbelen wat met een Nederlands stel. Om 4 uur gaan we aan boord, totaal 8 personen, 6 Nederlanders (hoe krijgen we het voor elkaar) en 2 Duitsers. We varen langs riet en heel veel papyrus. We zien verschillende vogels en hippo’s. De hippo’s duiken snel onder water. Ze hebben geen zin in ons vandaag. We zien kingfishers die in gaten in een weggeslagen wand hun nesten hebben. Erin en eruit. Zo snel, niet te fotograferen. Het is een leuk tochtje van 2 uur.

Na de sunset cruise gaan we tussen het restaurant en de bar rondom het kampvuur zitten. Mick regelt de drank en komt met een fles rosé. En een goede!! Goed geregeld schat!! We genieten van het kampvuur, van deze serene plek, van 3 dagen zonder wifi, de rosé en vooral van elkaar.

Er vallen hier bij de bar e.d wat vruchten, een soort appels uit de bomen. Oppassen dus dus dat er niet eentje op onze kop flikkert. Er viel er al eentje op een metertje afstand plof op de grond.

Op de achtergrond een krekel geluid. Dat overigens hard en zacht afwisselt. Dat hoort hier bij de bush natuurlijk. Lekker muziekje op de achtergrond voor het slapen gaan:)

Om 7 uur roffelt een van de personeelsleden op de drum. Teken dat we aan tafel kunnen. Tafeltjes zijn voorzien van je kamernummer. Wel zo makkelijk. We krijgen een 3-gangendiner. We groeien hier echt dicht. Uiensoep vooraf, kipschnitzel met rijst en bonen en chocolademouse met vanillesaus toe. Jammie!!! Tijdens de laatste gang komt de staf bestaande uit de kokkinnen en serveersters à capella zingen. Prachtige stemmen. Ook hier is weer een groep Fransen, en nu met een amateur cameraman erbij. Op statief met een verblindende lamp erboven gaat ie filmen. Eerst richt die die 1000 watt op ons omdat de zangeressen half achter ons staan. Als Mick en ik en ook de mensen om ons heen met handen voor de ogen zitten, bedenkt deze Franse klootviool dat dit geen handige actie is. Het koor zingt al dansend door het restaurant gedeelte en stopt voor ons tafeltje. De Franse klootviool denkt, weet je wat, ik ga gewoon pal voor het tafeltje van Mick en mij staan. Dat bedenk je toch niet. Ik schuif naar de zijkant want behalve de zang wil ik de dames ook zien dansen. Wat een ontiegelijke eikel. En aan de reactie van de overige gasten te merken, denken zij er net zo over. De groep Fransen eet gewoon door, zijn gewend aan eikeltjesgedrag.
Na het eten drinken we ons laatste restje rosé bij het kampvuur op, ja, ja, hij gaat helemaal op!!

Op onze kamer gaan we eerst even het bed inspecteren want het stikt hier van een soort torretjes, van een halve centimeter lengte. Ze kunnen geen kwaad, maar lekker vinden wij dat natuurlijk niet. En als je op deze beestjes trapt, gaat het wat stinken. Ook dat nog. Bed is schoon. Snel klamboe naar beneden en goed instoppen. Het bed is wel 2 meter breed, soort zoektochtje. Maar we klagen niet, we liggen lekker samen in een bed en dat is wat telt.

We staan vroeg op en nemen een douche. We doen uiteraard de luiken omhoog en douchen dus met uitzicht op de rivier. Zeer bijzonder. Ontbijten en om 8 uur stappen we voor de verandering weer eens in een safariwagen. Met 6 gasten, inclusief wijzelf, gaan we een game drive doen van 4 uur in het Mudumu NP. Op de asfaltweg zien we overstekende zebra’s en hakuna matata’s. Er staan geen hekken rondom het park, en dan krijg je dit dus.....

We zien in de verte giraffen, we zien veel antilopes, hakuna matata’s en kudu’s. In de hippopool zien we hippo’s. Maar ze zijn wat ver weg. Toch weer grappig om te zien. En verschillende vogeltjes. Het is een mooi nationaal park. En wij komen in die 4 uur geen andere safarigangers tegen. Heerlijk.

In onze lodge gaan we lunchen en daarna trekken wij ons terug op ons terras. Wij leggen kussentjes op de houten ligstoelen en nestelen ons hierin. We gaan lekker lezen. Allebei lezen we ons boek uit.

We hebben een ander tafeltje gekregen. Helemaal aan de rand van het terras aan de rivier. Jammer dat het donker is want anders hadden we prachtig uitzicht. Plek is wel wat koeler, dus vestje aan. De dagen beginnen hier koel en eindigen koel, en overdag is het een graadje of 25 à 27. En meestal zon, soms wat bewolking.
We krijgen weer 3 gangen, de chef-kok komt het menu persoonlijk vertellen. Geen gezang dit keer. Jammer, vind ik best wel mooi.
Omdat ik het eigenlijk wel koud heb gekregen, gaan we bijtijds naar bed. Opwarmen onder het lekkere dekbed.

We staan rustig op en nemen een douche. Douchen is niks bijzonders maar wel als je dan uitzicht hebt op de rivier. Dat is bijzonder. We pakken de reistassen weer in, ontbijten, rekenen af en gaan op weg naar Divundu, naar Okavango Divava Lodge & Spa. Een ritje van 2,5 uur. Prachtige rit door het Babwata NP. We zien weer dorpjes met mooie hutjes, vrouwen die ritmisch in zo’n grote vijzel stampen, zwaaiende mensen, mensen die van hot naar her lopen en natuurlijk wild. Overstekende zebra’s, koeien etc. We worden d.m.v. verkeersborden continu gewaarschuwd dat er overstekende olifanten en hyena’s zijn. Kom maar op, dat vinden we wel gaaf. Maar nee hoor de schijters blijven in de bosjes.... We kletsen gezellig en luisteren naar de seventies playlist. Nog lang niet alles gehoord. We komen rond 12 uur bij Divava aan. Wat een plek! Wat is het hier mooi. Tropische tuin met daarin 20 huisjes, de meeste op palen. En de huisjes van binnen ...... een zeer hoge wauw factor. Dit is echt een fantastische plek om te vieren dat we 10 jaar getrouwd zijn.

  • 31 Mei 2018 - 09:18

    Leonie Pas:

    Gefeliciteerd met jullie 10 jarig huwelijksjubileum. Geniet maar heerlijk daar in dat tentje op palen tussen al die wild animals!

  • 13 Juni 2018 - 19:39

    Jouw Naam:

    Beter laat dan nooit! Gefeliciteerd met die mijlpaal! Ik ga nu gewoon weer verder met het genieten van jullie reis, want alle evenementen hier en in NL zijn nu achter de rug, het was me wat, maar dat horen jullie nog wel! Liefs van hier!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Carla

Reisgek!

Actief sinds 11 Nov. 2014
Verslag gelezen: 106
Totaal aantal bezoekers 20638

Voorgaande reizen:

14 Mei 2024 - 20 Mei 2024

Paolo knuffelen

01 April 2024 - 08 April 2024

Châteauroux en Parijs

23 Februari 2024 - 16 Maart 2024

Costa Rica

25 Oktober 2023 - 10 November 2023

Olijven plukken en logeren bij Joke

03 September 2023 - 24 September 2023

Frankrijk op de bonnefooi

09 September 2022 - 25 September 2022

Piemonte

26 Mei 2022 - 19 Juni 2022

Roadtrip Spanje

28 April 2022 - 02 Mei 2022

Roadtrip Noord-Ierland

12 Juli 2021 - 28 Juli 2021

Roadtrip IJsland

17 November 2019 - 06 December 2019

Rondreis Egypte

03 Mei 2019 - 24 Mei 2019

Roadtrip Zuid-Italië

15 Mei 2018 - 12 Juni 2018

Roadtrip Namibië-Botswana-Vic Falls

05 Oktober 2017 - 28 Oktober 2017

Iran

03 Februari 2016 - 29 Februari 2016

Myanmar

16 Januari 2015 - 15 Februari 2015

Reis huwelijk Dennis-Shintaria en Laos-Cambodja

Landen bezocht: