Sainte Mèr Église

Vandaag laatste dagje bij de Invasiestranden. We zijn wat langzaam vanmorgen, er moest ook even een wasje gedraaid worden, en gaan rond half 11 de deur uit. Sainte Mère Église is ons doel. Klein uurtje rijden. We parkeren in het centrum bij het grote plein. En we zien direct de parachutist aan de kerktoren hangen. Een pop natuurlijk. Haha. Sinds ik, lang geleden, de film D-Day heb gezien wil ik naar dit dorp en die parachutist zien hangen. En nu is het zover. Weer wat van mijn lijstje.

We gaan in een klein tentje een espresso en een thé vert drinken. Daarna lopen we naar de andere kant van het plein, naar het Airborne Museum. In het eerste gebouw staat een zweefvliegtuig en daaromheen kleding en attributen van de Amerikaanse soldaten. Via een tablet krijgen we in het Nederlands uitleg over het een en ander.

In het tweede gebouw staat een vliegtuig en daaromheen parachutisten en veel displays met informatie. We zijn onder de indruk van de voorbereiding die aan operatie Overlord vooraf ging. De tactische voorbereiding. Uitrusting voor alle mannen. En in 2 tot 3 maanden tijd werden mannen opgeleid en vooral getraind als parachutist. Een enorm zware training. Meer dan 50% van de paratroopers heeft het niet overleefd of is gewond geraakt. Hier kon je ook foto’s van jezelf maken als paratrooper staand en hangend aan een parachute. Deze gek moest dat natuurlijk doen. Hier veel geleerd en gezien over de voorbereiding, de invasie en de maanden hierna. Wat een ongelofelijke organisatie en dat met de middelen van 80 jaar geleden.

In het derde gebouw was door middel van poppen, vliegtuig en jeeps een en ander uitgebeeld. Zeer goed gedaan, zo kregen we een goed beeld. We zagen hier een film, met beelden van toen, over de impact van de invasie op de lokale bevolking. Indrukwekkend.

In het vierde en laatste gebouw stonden veel uniformen tentoongesteld. Hier liepen we snel doorheen. Het was mooi geweest. Op het plein zoeken we een bistro op. De lunch hier is overal simpel, nergens menu du jour. We kiezen een tafeltje ergens in de zon, het is half bewolkt. Mick gaat voor een crêpe en ik een croque monsieur. Smaakte prima. We scoren een lekker stokbrood bij de artisinale boulangerie en ik scoor een ijsje. We lopen nog even de kerk in, mooi klein kerkje, en gaan dan weer op huis aan.

We scoren nog een doosje rosé bij de Aldi en aan de overkant bij E. Leclerc de overige boodschappen. Helaas is de Lindt poire intense hier nog steeds op. Rond half 5 zijn we thuis en hiep hoi we kunnen voor de deur parkeren, er zijn maar 2 plaatsen en we hebben steeds geluk. Makkelijk morgen met inladen.

Straks maken we een Griekse salade en gaan we de spullen inpakken. Morgen gaan we richting Bretagne, naar de Mont St. Michel. Stond al lang op ons lijstje. We zijn nu in de buurt, 1 uur en 3 kwartier rijden. We hebben een huisje voor 2 nachten vlak onder Le Mont St. Michel geboekt.

Morgen wordt het een regenachtige dag. We weten nog niet wat we gaan doen. Zoals het er nu naar uitziet rijden we dinsdag terug naar huis. Maandag is nog een redelijke dag, is de verwachting, half zon/half regen, en vanaf dinsdag is het helemaal naadje. Hebben we geen zin in. We hebben dan 2,5 week een heerlijke vakantie gehad. En over 6 weken gaan we weer op reis, 2,5 week Spanje. Ons hoor je niet klagen.

Ik heb steeds meer energie, mijn conditie gaat vooruit en ik krijg weer een beetje een koppie met haar. Alhoewel ik geen moeite had met die kale kop, begon me die pruik en dat petje steeds meer tegen te staan. Dus ik loop hier met dat rattekoppie, ze kennen me hier toch niet[e-1f92a] Nee hoor, schijt aan. This is me. Iedereen doet het er maar mee. Draag soms een petje omdat mijn haar nog dun is en ik geen verbrande kop wil. Op dus naar de laatste paar dagen…