Matera

Dag 11 - 13 mei - Matera - regen en zon - 13 graden - 14.837 stappen - 10.0 km

Na een onrustige nacht, voor mij dan, staan we op. Geen idee waarom. Zou het zijn dat het vandaag de trouwdag is van papa en mama. En de gedachte aan hun 60-jarig huwelijk vorig jaar dat we met z’n allen zo leuk en mooi gevierd hebben. Dat is zo’n mooie herinnering. En nu papa er niet meer is... Da’s toch gek. We kunnen nog wel Von en Wiard’s trouwdag vandaag vieren. Had van de week in Lecce ook al zo’n moeilijk moment. Mis papa gewoon nog zo vaak. Had ‘m graag appjes gestuurd tijdens de vakantie met fraaie plaatjes. Had zo graag nog zoveel met ‘m gedeeld. Het is niet anders, het is nog steeds een gemis. Als we in Lecce op een terrasje zitten schiet ik vol. In 1 jaar tijd zoveel mensen verloren, zoveel dierbaren. Soms wordt me dat teveel. Papa, Hans, Joost, Jan, Tineke.... We gaan door maar dat kost soms best nog wel wat moeite. We proosten op ze en ik droog mijn tranen. Life goes on....

De douche is zeer verkwikkend en het ontbijt weer heerlijk. Yoghurt met muesli en verse aardbeien. En dan aardbeien zoals ze moeten zijn. Diep rood, ook van binnen en smaakvol. Kopje thee en nog een bammetje met beleg.

We rekenen af, zetten de koffers in de auto en we vertrekken. Het is droog maar de weersverwachting is slecht. Het is een kleine 3 uur rijden. We rijden grotendeels de snelweg, mede vanwege het slechte weer. En niet zomaar een snelweg. Grotendeels de Via Appia. Best bijzonder. Vroeger zag die weg er natuurlijk anders uit maar het is toch een historische weg.

Hebben wat buitjes gehad onderweg. Als we om 1 uur in Matera aankomen regent het. Er rijdt net iemand weg en wij parkeren daar. Is gratis en volgens de eigenaar van onze accommodatie toegestaan. We checken in. We hadden via de mail al geprobeerd ons verblijf hier met 1 nacht te verkorten. We zouden hier 3 nachten blijven maar 3 dagen regen zien we niet zitten. En we schatten in dat anderhalve dag genoeg is.

We kleden ons dik aan, het is op dat moment 10 graden en het regent. We gaan eerst op zoek naar een restaurantje. Ik koop van narigheid ook maar een paraplu want met z’n tweetjes onder 1 klein pluutje is niks. Als het harder gaat regenen gaan we een klein tentje binnen. Er is nog 1 tafeltje voor 2. Jippie! De Italiaan die met 3 vrouwen naast ons eet, reageert wat knorrig als ik vriendelijk vraag of hij zijn jas van mijn stoel wil halen. Hij knipt met z’n vingers naar de ober en vraagt of de ober jas wil ophangen. Waarschijnlijk maakt hij met dit gedrag indruk bij zijn Italiaanse vrouwen, wij vinden hem een loser. De meeste Italianen zijn leuk hoor. Half Engels/half Italiaans met ze babbelen is altijd grappig. En ze zijn vriendelijk. Maar zoals overal zijn er mannen.....

We willen een lichte lunch, buikje is nog vol van gisteravond, en we nemen salumi e formaggio van de streek met bruschetta tradizionale. Karafje wijn erbij voor mij. Wat hebben wij zitten smullen. Alles was zo vers en zo lekker. De gerookte ricotta was apart. Weet niet of we dit nou zouden kopen in de kaaswinkel.

Inmiddels is het droog. Dus op naar buiten. We willen kijken of we kaartjes voor de Palombaro Lungo kunnen krijgen. Vandaag bijna alles vol, dus kopen we kaartjes voor morgen.
We lopen naar het uitzichtpunt en kunnen zo over de oude stad kijken. Allemaal oude huizen en grotwoningen die langs kronkelige straatjes en trappen liggen. Een soort kom met aan de rand kerken en bijzondere gebouwen en middenin dus de woningen. Ik raak geroerd. Had me hier geen voorstelling van kunnen maken. Dit is zo’n fraai gezicht. Deze muts moet even slikken van deze bijzondere, mooie en fantastische stad. En dat de zon net weer is gaan schijnen maakt het geheel nog extra bijzonder.

We besluiten de binnenstad in te gaan en dalen via de trappen en straatjes naar beneden. Ik realiseer me dan dat ik ook weer omhoog moet, maar dalen, lopen en klimmen door het wonderschone Matera vind ik niet erg. Na een paar uur genieten van de wandeling door de centro storico komen we weer op het Piazza Victoria Emanuel. De zon schijnt en we kunnen zowaar op een terrasje gaan zitten. Nou dat hadden we we vanmorgen niet gedacht. We toasten met ons glas wijn op de mooie dag en Matera.

Rond zessen zijn we op onze kamer. De kamer heeft een eigen ingang vanaf de straat. De eigenaar heeft in een straat verschillende oude pandjes zeer fraai opgeknapt. Wij hebben een mooie en stijlvolle kamer met regendouche en een patio. Of we dat laatste deze 2 dagen nou veel zullen gebruiken.... We slapen op een soy foam mattress. Zou dat vegan zijn? Het ligt lekker in ieder geval.

Mick heeft een leuke osteria vlakbij in het Mijn Puglia boek gezien. We hebben een reisboek maar ook Mijn Puglia. Dat laatste is geschreven door een Nederlandse vrouw die maanden in Puglia heeft gewoond. Heel veel leuke tips over Puglia en Matera staan hierin. Ook veel tips buiten de gebaande paden. En tips voor leuke restaurantjes. De osteria is drie keer vallen om de hoek. Een leuke zaak met jazz muziek en alleen maar Italianen. Dat betekent dus dat het eten hier goed is. Kleine kaart met lekkere dingen. We delen een voorgerecht en nemen ieder een pasta, die we ook weer delen want zo proeven we van alles. We hebben nog een gaatje en besluiten om voor de dolce te gaan. We nemen een chocoladetaart om te delen. Haha. En we krijgen toch een overheerlijke brownie. Jammie.

Hierna wandelen we naar het uitzichtpunt op het Victoria Venetoplein. Matera di notte is ook zo mooi. Heb geen fotocamera bij me dus maak wat foto’s met m’n iPhone. Minder van kwaliteit maar toch een mooie herinnering. We lopen terug naar onze kamer. We nemen een bakkie espresso en thee en gaan nog heerlijk op ons soy foam mattress liggen lezen. Oh ja, we hebben ieder 2 kussens van verschillende dikte. Kunnen we kiezen. Wat een luxe toch allemaal.

Dag 12 - 14 mei - Matera - regen en zon - 15 graden - 15.463 stappen - 10,4 km

We worden pas om 9 uur wakker. Heerlijk geslapen op ons soy foam mattress. Ontbijt is niet inbegrepen. We zetten een kopje thee en koffie en nemen wat koekjes die voor ons klaar liggen. Vlakbij zit een bakkerij en daar halen we een belegde focaccia en een krentenbol maar dan met chocolade. Peuzelen we al lopend op. Het regent een beetje. Net teveel om zonder paraplu te lopen. We zijn om kwart over 10 op het Victorio Venetoplein. Er wordt een krans bij een monument gelegd. Er staan militairen met groot geweer met een hoed met grote zwarte veren. Er staat ook een man met een sjerp en nog wat mannen met van die rare veren hoeden. Er komt een geestelijke in witte jurk die wat zegt en iedereen doet mee met het kruisteken. Ja, Italië en geloof. Dat zie je bij ons niet meer. Dan huppelen 3 oudere mannen in uniform met grote veren hoed over het plein. Nogal een komisch gezicht. Zal er wel bij horen. 2 mannen leggen een krans bij het monument en de man met de sjerp aait over de krans met bloemen. The last post wordt gespeeld en dan is het klaar.

Wij gaan naar de cistern, Palombaro Lungo. Half 11 worden we geroepen. We dalen af met een groep. Halverwege krijgen we uitleg in het Italiaans. Huh? De man zei dat het ook in Engels was en dan bedoelde hij toch niet dat het foldertje in het Engels. Ja hoor.... En aan het eind weer een verhaal en weer in het Italiaans. Ik vang iets op over de cistern van Istanbul maar verder begrijp ik er geen jota van. De vrouw vertelde best enthousiast en de Italianen vonden het interessant. Wij vonden het zo maar niks. We hadden dit in 5 minuten kunnen bekijken. Nu hebben we 20 minuten naar een Italiaans verhaal geluisterd. We vinden het raar dat nu Matera culture hoofdstad van Europa 2019 is en de stad vergeven is van de buitenlandse toeristen dat er alleen maar in het Italiaans uitleg is.

We wandelen verder onder de paraplu. Het regent niet hard maar zonder plu word je gewoon toch zeiknat. We drinken in een leuk tentje koffie en thee en delen een gebakje. Niet omdat we te gierig zijn maar voor de lijn!! Volgende doel is een sassi woning, Sasso Caveoso. Aan de buitenrand van het oude centrum zijn grotwoningen en grotkerken. Deze sassi is helemaal ingericht zoals dat vroeger was. Erg mooi en leuk gedaan. Uit de luidsprekers komt een toelichting in het Italiaans. De buitenlanders moeten het weer doen met dit keer een stenciltje. We zeggen maar niks....

Daarna is het tijd voor lunch. We zijn al naar boven gelopen en dalen nu naar het midden van de centro storico. Gisteren hebben we ook al een paar keer geklommen en gedaald en dat doen we vandaag ook. Ben niet zo’n klipgeitje maar je moet wat over hebben om mooie dingen te zien.
We bestellen een soort tosti van Matera brood met ham en kaas voor Mick en een salade Caprese voor mij. Hierna gaan we weer omhoog omdat we naar de grotkerk willen. Is niet groot maar wel mooi om te zien. Je mag hier niet fotograferen. Maak stiekem toch een foto. Er zijn nog schilderingen bewaard en 3 vrouwen zijn druk bezig met restauratie. We hebben van onze gastheer nog een aanbeveling voor een casa. Stuk naar beneden lopen en stuk weer omhoog. K.., is vandaag gesloten. We besluiten om naar de Dali tentoonstelling te gaan. De sculpturen zijn in de grotkerk San Nicola dei Greci tentoongesteld. Prachtige ruimtes waar de beelden goed tot hun recht komen en mooie muziek. Er loopt ook een groep scholieren. Op zich niks mis mee, wel als het een stelletje roeptoeters zijn die geen belangstelling hebben voor kunst, alleen voor hun mobiel. Gelukkig lopen ze als een speer lands de objecten en is de rust snel wedergekeerd. We zijn tijdens deze vakantie heel veel groepen scholieren tegengekomen. Lagere school leeftijd en middelbare school leeftijd. Wij hebben in ieder geval genoten van al het moois van Dali. We drinken een colaatje in het café vlakbij en scoren een paar gekkigheden in de museumshop.

We lopen weer naar beneden en weer omhoog om bij onze kamer te komen. Heb dat stijgen en dalen nu wel gehad. M’n Fitbit geeft aan dat we 54 trappen hebben gelopen. Best veel hoor.

Op onze kamer doe ik een dutje en werk mijn dagboek bij en zet m’n foto’s op mijn iPad. Mick föhnt haar sneakers droog en zet een kopje thee. Daarna lezen we lekker op onze e-readers.

Het is half 8. Hoogste tijd om te gaan eten. We wandelen stukje naar beneden en zien een leuke osteria. Geen kaart buiten. Spannend. We gaan gewoon naar binnen. Niet gereserveerd, toch tafeltje voor twee. Mick bestelt vis en ik lam. Salade en gebakken aardappelen met gekneusde pepers. Karafje wit en karafje rood. En weer zijn we omgeven door Italianen. Het smaakt weer verrukkelijk. Mick wil nog een straatje om, ik ben klaar met dat dalen en klimmen. Volgens mijn Fitbit is de stand aan trappen, 64! Ik vind het mooi en mopper en mopper. We gaan huiswaarts. Nog lekker lezen in bed en morgen op naar de Amalfikust. Aardig stukje tuffen. Morgen weer regen maar dan zitten we in de auto. Da’s niet zo erg. De weersverwachting voor de laatste 10 dagen is wat beter maar nog niet alle dagen droog. Helaas......

P.S. Inmiddels bij reisverslag Otranto-Lecce-Gallipoli en Martina Franca en omgeving wat foto’s kunnen plaatsen. Niet zoveel als ik wil. Kijk maar!