Derry

We zouden om half 9 ontbijten en dan moeten wij de wekker zetten. We hebben heerlijk geslapen alhoewel we wel aan het 1.40 m bed moesten wennen, je komt elkaar de hele nacht tegen. Haha.

Ik ging beneden even een föhn vragen en kijken of ze een adapter hebben. Föhn ja en adapter ook ja. Het was een Samsung adapter die ook op een iPhone moet passen. Maar het Samsung snoertje bleek stuk te zijn. Ons eigen snoertje deed het wel. De truc van onze vriendin Monique (half Engelse dus zij kan het weten) met een pen of lepeltje in bovenste gat en dan stekker erin werkte namelijk niet.

Twee uitermate vriendelijke dames voorzagen ons van ontbijt. Voor ons geen full English breakfast. Wij zijn niet zo van de vettigheid. Mick nam dan wel scrambled eggs en ik deed het met toast en jam. Pot sterke koffie voor Mick en een pot sterke thee (2 zakjes!!) voor mij. Zo wij waren wakker.

Even over 9 uur liepen we al op straat en al lopende kwamen we erachter dat wij in Free Derry overnachten. Dat vinden wij bijzonder en we slapen aan de achterkant van het Free Derry museum en de Bogside.

De eerste wandeling was langs de murals (street art) van Free Derry en Bloody Sunday. Ik was helemaal in mijn nopjes. Mooie murals en historische plek. Super combinatie.

Hierna wandelden we 2 straten verder en waren in het centrum. In een hardware shop kochten we een adapter, € 4,-, dus niet moeilijk doen. Ik schoot plaatjes van de Guildhall en daarna klommen we de Derry Walls op. Een muur rondom het centrum. We wandelden in het zonnetje, ik liep zelfs zonder jas. Mooie uitzichten. Hey, beneden een terrasje in de zon. Thee (groenethee gelukkig en niet van die zwarte thee) voor mij en Mick uiteraard een goede espresso. Zo dat ook weer geregeld. Gezellig met de eigenaresse gesproken en we zijn erachter dat er tig dialecten in Ierland gesproken worden. Zij komt uit Tipperary en kon in het begin de Noord-Ieren niet verstaan. Grappig.

We vervolgden onze wandeling. Her en der zagen we fraaie street art, zoals de Derry Girls. Ik zocht hier een goede hoek om een foto te maken want er zat een echtpaar aan een picknicktafel er voor. Wilden ze al opstaan om mij vrij baan te geven. Nou, ik was flabbergasted. Dat heb ik nog nooit meegemaakt. Ik bedankte ze vriendelijk, ze mochten van mij gewoon blijven zitten. Maar wat een vriendelijkheid hier weer.

Na deze ronde over de muur was het tijd voor lunch. We liepen de Derry Walls in en vonden een tafeltje in de zon. Een heerlijke kip-pesto tosti. We genoten van het eten en het zonnetje.

Ik zag dat we een paar straten met murals overgeslagen hadden en dat kan natuurlijk niet. Dus eerst weer een stukje wandelen naar The Fountain. Later bleek dat dit het protestantse deel is. Typische Ierse huizen en voortuinen met de auto’s op de oprit. Foto’s van vroeger en wat street art. Dwars door de Derry Walls terug naar St. James street. Naar de street art van o.a. de Dalai Lama. Deze hadden we in een van Joanna Lumley’s reisprogramma’s gezien. Ook weer een zeer fraaie street art en in de kleine straten eromheen waren ook wat fraaie kunstwerkjes op de muur.

Ons laatste onderdeel was het Free Derry museum. We kregen senior citizen korting (60 ). Jippie!! De man achter de balie borg onze tassen op, hoeven jullie niet te sjouwen. En liep met ons mee en introduceerde ons in het museum en vertelde ook nog even dat zijn broer op 17-jarige leeftijd op Bloody Sunday is doorgeschoten. Pfff, dat kwam binnen. Het museum vertelt de aanloop naar Bloody Sunday 30-1-1972, uiteraard Bloody Sunday zelf en de naweeën hiervan. En in 2010 na 12 jaar onderzoek eindelijk het excuus van de Britse regering dat de doodgeschoten Ieren onschuldig waren. Ik heb hier indertijd (1972) als meisje van 12 toch wel een en ander van meegekregen maar wist het fijne er niet van af. Heb zelfs een paar jaar met een meisje uit Londonderry gecorrespondeerd. Thuis maar eens kijken of ik die brieven nog heb. Geëmotioneerd en onder de indruk kwamen we weer buiten. Gelukkig scheen de zon. We liepen het kleine straatje door en waren weer thuis in y b[e-38]b Abbey.

Zo schoenen uit, teenslippers aan dan kunnen die voeten even rust en luchten. Wifi is in de gezellige gemeenschappelijke ruimtes. Luie banken, tafels en een voetbal memory kamer.

We zetten een kop thee, helaas alleen zwarte, en doen een greep in de koekjestrommel. Foto’s uploaden en bekijken en verslag schrijven. Beetje bijkomen. Dan gaan we zo optutten en de pub in en ergens een hapje eten. Wie weet komen we nog ergens een leuke jazz sessie tegen, er is nu namelijk een jazz festival in Derry.