Bagan

Zo vandaag 'pas' om half 8 op. Wat een luxe! Dat is uitslapen. Zo nu moest Mick een keer als eerste douchen. Kon ik nog ff luieren. Ontbijt is boven op het dak van het tegenoverliggende gebouw. Onder een afdak, want de zon schijnt ook hier volop. Uitgebreid buffet met o.a. kaas. Jippie! En ook hier weer yoghurt. Dat maakt me ook zo blij. Mijn favoriete ontbijt.

We bekijken de e-bikes van het hotel. Daarbij moet je ook zelf trappen:( Aan de overkant zit ook een e-bike verhuur. Daar hebben ze een soort snorfietsen. Met de batterij kunnen we 30 km rijden. Prijs is hetzelfde dus we gaan voor het gemak. Qua temperatuur is het nu nog te doen maar dat gaat al gauw richting tropische waarden.

Mick test een e-bike uit en ik check om de hoek onze ballonvlucht van morgen. Er hangt een groot bord 'fully booked'. Maar wij staan keurig op de lijst:) 05.45 pick-up!!!

We stappen op onze e-bikes en rijden over de asfaltweg richting Old Bagan. Dat is echt vet cool. We tuffen zo door een prachtig landschap van bomen met heel veel tempels en pagode's. We zien een mooie pagode, de Alopyi. Slippers uit en naar binnen. Ik loop naar links om van daar de tempel te fotograferen. De zon schijnt hier mooi op en er staan dan geen mensen op. Een oude baas spreekt me aan. Er ligt een pagode achter, daar is het rustig. Je kunt die beklimmen en van boven van het uitzicht genieten.
Ik tijger zo ongeveer met handen en voeten over de smalle en zeer stijle trap naar boven. Al tijgerend denk ik: 'Hoe kom ik in Godsnaam weer naar beneden?' Dat zien we straks wel.
Ik ga op een randje zitten en kijk om me heen. De sereniteit, al die tempels en pagode!s in het ochtendgloren. Mijn ogen worden vochtig van de emotie. Wat is dit mooi. Niet te beschrijven. Had natuurlijk hier al over gelezen en foto's en filmpjes gezien maar nu zit ik hier, en het bevangt me. Wow. Zo bijzonder, zo mooi. Mick zit naast me en samen zijn we stil. Samen genieten we van dit moment, van deze omgeving. Ik probeer de sfeer op foto's vast te leggen. Er komt een Duits meisje omhoog. Zij maakt van ons een foto. Ik tijger als een oud wijf achterste voren van die stijle trap af. Gelukkig kunnen jullie dat niet zien. Haha.
We lopen de eerste pagode in en hier zijn veel mooie muurschilderingen. Niet allemaal even goed bewaard, maar toch fraai om te zien.

Overal moeten de schoenen, in ons geval slippers, lekker makkelijk, uit. Ook al zijn tempels of pagode's niet meer in gebruik, uit respect doe je dat. Wij ook hoor, zo zijn we echt wel. Veel tempels zijn van bakstenen vol met gruis. Ik kan je vertellen, dat behalve dat dit weer hele vieze kakken oplevert het niet fijn lopen is. En dat gruis blijft ook aan je voeten plakken. Lastig, maar we zeuren niet. Daar is het veel te mooi voor. We hebben het er graag voor over.

We springen op onze e-bikes en gaan verder. Wat een bijzonder landschap. We blijven nog steeds een beetje geëmotioneerd. Het is ook zo overdadig. We stoppen af en toe voor een foto. Als ik ergens langs de kant van de weg m'n tuffertje heb gestald, krijg ik 'm met geen mogelijkheid meer van de standaard. Jezus, zoiets simpels, en dat lukt mij niet. Maar er komt een pick-up truckje vol met mannen!!! De redding. De chauffeur stapt uit, schopt tegen de standaard en voilà, ik kan weer rijden. Mijn dank is groot. We rijden door en komen bij de Sulamani tempel. Ook hier hele mooie fresco's te bewonderen. En de tempel zelf is ook zeer de moeite waard. We gaan over een zandpad want we zien een grote tempel in de verte. Dat rijdt wat minder stabiel maar gewoon doortuffen. We voelen ons zo als ooit die rasta man in een Sisi reclame. De Dammayangyi tempel prijkt voor ons. Een pyramide-vormige tempel. En ook weer prachtig. Ik kan niet beschrijven hoe mooi de tempels en pagode's zijn. Ik zal een compilatie maken om een indruk te geven. We zijn in de buurt van Old Bagan. We gaan hier lunchen. Maar als we toch langs de prachtige Ananda tempel komen, stappen we af en bezoeken we deze nu.

We gaan nu een restaurantje zoeken. Bij de eerste is plek maar duurt het een half uur voordat we eten krijgen. Dat duurt ons te lang. We tuffen verder en komen bij Golden Myanmar. Hier zitten overwegend Birmezen en Chinezen. Een soort van een vreetschuur. Wij krijgen een tafel, dat met een vochtig servetje wordt schoongemaakt, nadat wij amper de tafel durfden aan te raken. Één gerecht op het menu, curry. Best, zet maar neer. We krijgen een heleboel bakjes; kip (!), lam, varkensvlees en vis en allemaal bakjes met sausjes en zo. Plus een bord met rauwe groente en een grote bak witte rijst natuurlijk. Lekker koud colaatje erbij. We smullen. En dat weer voor € 4,- per persoon.

We stappen weer op onze e-bikes. Mick fotografeert mij op m'n blitse e-bike. Haha. We doen uiteindelijk nog 2 tempels, de That Byinnyu en Htilo Minlo tempel. Beide ook weer zeer bijzonder. Het is inmiddels half 3. En we hebben genoeg gezien voor de eerste dag. We tuffen naar ons hotel. Elke auto of pick-up truck dat ons passeert, toetert even. Die denken natuurlijk, daar heb je we twee van die toeristen, gekken! We trekken ons er niks van aan. Wij tuffen alsof het de normaalste zaak van de wereld is.

We leveren de e-bikes in en spreken af dat we morgen en overmorgen ook weer bij hun huren. We lopen direct door naar het zwembad. Er is een leeg bedje. Ik ga liggen en Mick trekt badpak aan. En als zij terugkomt en ik me om wil kleden om het ligbed naast ons ook vrij. Heerlijk. Kunnen we zo onder de parasol relaxen en af en toe zwemmen. Nou ja, Mick zwemt en ik hang ergens in het water....

Vanochtend en eerste deel van de middag doet het internet het niet. Pas rond half 5, plop, hij doet het weer. Snel mails downloaden, nieuws lezen en zo. Ik doe een dutje en Mick leest. We bestellen een lemon juice. Gelukkig krijgen we er wat suikerwater bij want onze bekken trekken helemaal strak. De bijgeleverde pindaatjes zijn in no time opgepeuzeld.
Het internet was maar weer van korte duur. Heeft geloof ik een uur gewerkt. Pffff. Rond half 7 gingen we weer een beetje opgekalefaterd, in ieder geval weer met schone voeten, wandelen naar de restaurantjes. We kiezen uiteindelijk voor een restaurant waar je ook Thais kunt eten. Mick heeft kip met ananas en ik spicy kip. Smaakt weer goed. We wandelen terug en reserveren voor morgenavond een tafel bij een wat chiquer restaurant in een mooie besloten tuin, gerund door een Française die hier is blijven hangen en op een Birmees verliefd is geworden. Ja, wij vieren altijd Valentijn, waar we ook zijn. En morgenvroeg begint de Valentijnsdag goed want we gaan een ballonvlucht maken over de vele tempels van Bagan. Cadeautje van mij aan Mick voor haar verjaardag. En ik ga natuurlijk gezellig mee. We liggen even voor 9 uur in bed. Wekkertjes gezet, 2 voor de zekerheid!!

Om 5.10 ging de eerste wekker. Wat een tijdstip! Maar we gaan iets fantastisch doen dus ik spring eruit. Snel douchen en aankleden, Mick idem dito. Het oude maar karakteristieke busje Balloons over Bagan staat al voor de deur. Er zitten al wat mensen in, en we halen er nog een paar op.

Bij aankomst bij de ballonnen, jeetje wat zijn het er veel, we zijn duidelijk niet de enige, krijgen we koffie of thee met koekjes in hartvorm (Valentijnsdag!). We krijgen uitleg over de ballon, het in-en uitstappen en wat we moeten doen bij de landing. Dan worden er 2 grote ventilatoren aangezet die de ballon vullen met lucht. Dan gaan de branders aan. Spectaculair gezicht. Uiteindelijk is de ballon klaar voor vertrek en mogen we in de mand klimmen. Er gaan 16 mensen mee, 4 per compartiment.

Als we omhoog gaan komt de zon op. Daar zien we niks van, daar ik het te heiig voor. Maar dit diffuse licht met de nevel over de tempels. We hadden ons voorgesteld dat dit geweldig moet zijn, het overtreft onze verwachtingen ruimschoots. Ik kan niet anders dan in superlatieven schrijven. Wat is dit mooi, wat is dit bijzonder, wat is dit sereen, wat een stilte, wat een schoonheid. Het emotioneert me. Het geeft me een geviel van gelukzaligheid maar vooral van wat bijzonder dat we dit mogen meemaken. We genieten echt met volle teugen. Ik schiet veel plaatjes (ruim 200). Zit dan aan de bijna 1700 foto's tot nu toe:)

We varen langs èn over tempels en pagode's. Apart om ze van bovenaf te zien. De vele ballonnen om ons heen zijn geen dissonant, het is zelfs een fraai gezicht. We herkennen een aantal tempels van ons ritje van gisteren. We varen een uur. De landing gaat goed. We scheren letterlijk over de bovenste takken van een hoge boom. Uiteindelijk zet onze piloot, Javier, het mandje in een keer keurig rechtopstaand op de grond. Klasse. We klauteren uit het mandje, maken nog wat foto's en met een glas champagne in de hand genieten we na. Mick zegt: 'Check!'. Oftewel weer wat van haar bucketlist. Ik heb mijn ballonvaartdoop ruim 12 jaar geleden in Australië bij Ayers Rock gehad. Dankzij de sponsoring van mijn lieve pappie. We eten een plakje bananenbrood, inmiddels toch wel wat trek, en krijgen een certificaat. Tegen betaling kopen we foto's die met de Go Pro onder aan de ballon tijdens de vaart gemaakt zijn. Met een code kunnen we die thuis downloaden. Mooie herinnering. En op deze verlaten plek zijn natuurlijk ook souvenirverkopertjes. We kennen allemaal die uitklapbare mapjes met ansichtkaarten. Hier staat een jochie ook met zo'n uitklapbaar plastic mapje echter gevuld met gekleurde tekeningen van tempels en zo. Ja, dan smelt ik. Ik koop dat natuurlijk. Ik ding niet eens af.

We worden naar ons hotel teruggebracht, ritje van een half uurtje en zijn daar rond 9 uur. Mooi kunnen we nog lekker rustig ontbijten. Wat gaan we doen vandaag. Kassie an oftewel niks doen. Lekker bij het zwembad; zwemmen, tukkies doen, lezen, foto's bekijken en bewerken, dagboek bijwerken, ja jippie internetten en vooral nagenieten. We hebben morgen nog een dag waarin we per e-bike de tempels tussen Oud Bagan en Nieuw Bagan gaan bekijken. We kunnen ze toch niet allemaal zien, maar willen wel de belangrijkste en mooiste zien. En af en toe moet je rustmomenten in de reis inbouwen en dat doen we dus nu.

Lekker dus de hele dag onder de parasol gelegen. En toch nog gekleurd. Het wordt steeds warmer. De maximum temperaturen zijn 37 graden en dat blijft zo aanhouden. De duik in het koele water, of eigenlijk afdaling van het trapje want je mag niet duiken, is dus heerlijk.
We delen een club sandwich want die is zo groot, genoeg voor deze 2 kleine meisjes. We bestellen eind van de middag weer zo'n overheerlijke lemon juice. Als we op de kamer komen loggen op allebei de bedden hartjes van chocolade hartjes en van Mick een lief Valentijnskaartje. Had ik niet aan gedacht. Eigenlijk verstuur ik die altijd omdat Mick dol is op post:) Maar de ballonvaart als cadeau voor haar verjaardag maakte veel goed. Pffff. En eigenlijk krijgt ze tussendoor zomaar een lief kaartje van me. Dus het zit heus wel snor hoor.

We kleden ons netjes aan, althans voor hier dan. We spuiten onze armen, enkels en voeten in met deet. 's Morgens vanwege de knokkelkoorts en 's avonds vanwege de malaria. Er is al een flesje deet er doorheen gejast! En dan slikken we ook nog elke dag een malariapil. Ja ja, we nemen onze maatregelen. We wandelen rustig naar The Black Bamboo. In de mooie binnentuin zoeken we lekkere happen uit en bestellen een fles rosé van The Red Mountain Estate bij het Inle Lake. Een beetje mousserend is ie en een aparte afdronk. Maar wij genieten in deze setting van het heerlijke eten en de wijn.

Terug in het hotel gaan we in de lobby internetten. Op onze kamer aan het einde van de gang hebben we geen bereik. We willen een detour regelen voor dinsdag als we naar Heho vliegen. Niet rechtstreeks de transfer naar Kalaw maar via een bezoek aan de Pindaya grotten. Moest dus even een mailtje sturen.
We checken nog ff de e-mail en zo. Mick gaat al naar de kamer en ik maak nog even wat af. Komen er 2 knullen op een hippe e-bike zo de lobby ingereden. De achterste springt eraf en loopt naar z'n kamer. De berijder schijnt met z'n koplamp in m'n gezicht. Ik vraag of ie z'n lamp wil uit doen en eigenlijk gewoon voor de deur wil wachten. 'Where are you from?', vraagt ie. Maakt niet uit waar ik vandaan kom, je gaat gewoon niet met een e-bike, model scooter, in een lobby staan. '2 minutes waiting', zegt ie. Ik vertel hem dat dit niet respectvol is naar de mensen hier in de lobby en achter de receptie. Gelukkig gaat ie voor de deur staan. Ik haat dit onbeschofte gedrag. Eikels. De receptionist komt met sorry, sorry naar me toe. Niks te sorry, vertel ik hem. Hij kan er niks aan doen. Samen komen we tot de conclusie dat die gast gek is en we wensen elkaar een prettige avond.

Normale tijd op, half 8. Werktijd zullen we maar zeggen. Haha. Douchen, aankleden en ontbijten en naar onze vriend aan de overkant. We zien onze tuffers niet staan. Ze staan binnen. Pffff. 'Waar waren jullie gisteren?', vraagt ie bezorgd. 'Zondag-rustdag!', antwoord ik.
We stappen op onze tuffers en gaan als eerste naar de prachtige pagode aan de rand van ons plaatsje, de Shwezigon pagode. Prachtige gouden pagode. Aan een van de 4 ingangen is een klein gat met water gevuld. Als je hier laag bij de grond schuin in kijkt, zie je de gouden top weerspiegelen. En wij zien dat!! Bijzonder. Deze pagode lijkt een beetje op de Shwedagon pagode van Yangon.

We stappen en de meisjes tuffen weer verder. We passeren de Upali Thein, vinden we niet bijzonder genoeg om te stoppen. We gaan op zoek naar het Nat Taung klooster in Leya Village. Dit ligt buiten de gebaande paden. We zijn waarschijnlijk vlakbij geweest maar over de steeds zanderige en slipperige weggetjes wordt ons te link. We gaan terug en rijden door de poort van Oud Bagan. We bezoeken daar de Mahabodi pagode. Ook weer een zeer fraaie. Dan tuffen we naar het uiterste puntje van Oud Bagan. Daar staat de Bupaya pagode, een prachtig gouden pagode. We kijken hier uit over de Irrawaddy rivier.

In Oud Bagan wonen geen mensen meer, er zijn alleen pagode's en tempels en zeer luxe hotels. De militaire regering heeft indertijd alle bewoners verdreven uit Oud Bagan. Ze moesten binnen 1 week Oud Bagan verlaten en in Nieuw Bagan maar zelf een nieuw onderkomen bouwen. Tja, zo ging dat in die tijd.

Er staan nog een paar pagode's en tempels op ons lijstje vandaag. Deze liggen tussen Oud en Nieuwe Bagan. Dus de tufkutten gaan verder!! We bezoeken de Gaw Daw tempel. Ooit wit aan de buitenkant, nu nog maar voor de helft wit met zwarte stukken. Deze tempel heeft zwaar geleden onder de aardbeving van 1975. Onderweg stoppen we af en toe om gewoon her en der wat mooie maar verder geen bijzondere tempels en pagode's te fotograferen. Je rijdt namelijk de hele tijd door een groot openlucht museum.

Volgende stop de Mingala Zedi pagode. Staat nergens in onze reisgids maar we vinden 'm mooi. Inde volgende de Manuha tempel is een prachtige hele grote liggende zien. Zeer fraai. Terwijl ik even naar de wc was ziet Mick dat 2 monniken het witte gezicht van boeddha schoonvegen. Dat maar even met de mobiel gefotografeerd. Ik kan nog net de 2 monniken al biddend bij de grote kop van boeddha op de foto zetten.

We tuffen door naar de laatste op ons lijstje, de Apeyadana tempel. Zeer de moeite waard. Ik heb weer aardig wat foto's geschoten vandaag. Het loopt tegen 12 uur en de temperatuur heeft inmiddels tropische waarden bereikt, 37 graden!! Het zweet gutst uit alle poriën. Gelukkig vangen we met het tuffertje veel wind en koelen we een beetje af. We besluiten terug te rijden naar ons hotel en ergens onderweg te lunchen.
Dan zien we nog 3 mooie pagode's aan de rechterkant, Yadana-man-aung, Sin-Myar-Shin en Pathada. Stoppen! We lopen wat rond op de inmiddels loeihete tegels, echt we verbranden bijna onze voeten!!
Als we weer op onze e-bike stappen, spreekt een oudere man van een groep Italianen ons aan. Of we Engels spreken. Hij wil weten hoe duur zo'n e-bike is en of het allemaal te doen is als je dit op je zelf doet. Wij vertellen hem dat het € 3,50 voor een hele dag kost en dat met een goede plattegrond en reisgids je prima alles zelf kunt doen. Hij vindt reizen met groep zo boring. Ja wij ook. Nu kunnen we doen wat en wanneer we willen. Vrijheid blijheid!! Ach, ik heb te doen met die man.

We tuffen weer naar Nyaung-U en gaan daar bij Rain lunchen. Een sandwich. We zijn bezweet en moe. Maar een we genieten van onze lunch en de liefdevolle verzorging van de serveerster. Ze heeft met ons te doen. Haha. Ze hebben daar wifi dus we checken onze mail en zo. Ook een bevestigend antwoord voor ons tripje morgen. We vliegen naar Heho en dan staat er een auto met chauffeur klaar die ons via de Pindaya grotten met duizenden boeddha's, een van de grootste van Zuid-Oost Azië, naar Kalaw brengt.

Bijna om de hoek ligt ons hotel. We stallen onze tuffertjes, want die gaan we eind van de middag nog gebruiken. Er is een bed vrij. Ik ga er op liggen, Mick kleedt zich om. Het bed naast me komt ook vrij. Mooi, kunnen we allebei bij het zwembad leggen!! Natuurlijk eerst afkoelen in het water. Heerlijk is dat. Dan vlei ik mij neder onder de parasol en ga een lekker tukkie doen. Daarna laad ik de foto's op m'n iPad en werk ik mijn dagboek bij. Af en toe een plonsje om af te koelen. Het is zeer warm.

Rond 5 uur gaan we naar de kamer. Gewone kleren aantrekken en alvast onze reistassen weer inpakken. We pakken onze e-bikes en gaan naar een tempel om daar de zon onder te zien gaan. Het is een tempel waar het niet zo druk is, maar waar je wel weer zo'n onwijs steile trap op moet met stappen van wel 40 cm hoog. Pfff we zijn boven. Ik schiet wat plaatjes. Het is best wel een mooi gezicht maar de zon zakt in een wolk en is verder niet spectaculair. Wel mooi licht zo op de tempels en pagode's in de omgeving. We gaan terug. Nu over een verhard zandpad. Heen waren we over een zacht zandpad gekomen en dat was best wel een glijpartij.

We leveren de tuffertjes in en lopen door naar Aroma 2, ons favoriete Indiase restaurant. En weer is het smullen. We gaan nog even wat dollars omwisselen in kyats en dan in in de lobby internetten. We zullen bijtijds naar bed gaan want de vlucht vertrekt morgen om 08.25 en de taxi rijdt om 07.15 voor. Vliegveld is vlakbij. Op naar de volgende bestemming; Kalaw en het Inle Lake.

Later......