Vientiane

Heerlijk geslapen. Goed bed. Gelukkig hebben we tot nu toe goede bedden. Dat hebben we wel eens anders meegemaakt. Voor de zekerheid hadden we de wekker om 8 uur gezet. Maar ik word eerder wakker. Het lijkt wel of ze de straat aan het spuiten zijn. Niet hoor, aan de overkant wordt gebouwd en daar is men om 7 uur begonnen. Niet erg hoor, was toch al wakker. Lig nog wat te doezelen en ga er uit. Ik probeer met Carlo op Bali te facetimen, hij wordt 23 vandaag. En dat lukt. Vals zingend Happy birthday to you. Even gezellig gebabbeld. Laatste dagje Sanur bij opa en oma. Dan gaat hij voor een week met Mark naar de Gili eilanden. Feesten!!!!
Mick is ondertussen ook wakker. Douchen en ontbijten. Het ontbijt is ok. We slaan de eitjes af. Ontdek wel dat de jam die ik in Luang Prabang al zo lekker vond, tamarinde jam is. Grappig, tamarinde gebruik ik vaak als ik Thais kook. Nooit geweten dat je er jam van kon maken. Van het het plaatje op de jampot weet ik nu ook hoe ze er uitzien. We huren 2 fietsen. Ik heb wel een kleine, overigens zelf uitgezocht. Wel zo makkelijk, kan ik bij de verkeerslichten op het zadel blijven zitten met beide benen op de grond. Dat m'n knieën bijna het stuur raken, neem ik voor lief! Haha.
Door zo'n stad fietsen vinden we altijd kicken. Wel makkelijk dat ze hier rechts rijden. We fietsen eerst naar Patuxai, een soort Arc de Triomph. Maar op de weg er naar toe maken we even een foto, door het hek, van het enorme presidentiële paleis. Fotootjes maken van de Patuxai en op naar de eerste wat van de dag. We doen vandaag Watjesdag! We gaan nl. een aantal tempels (wat) bezoeken. We fietsen verder het centrum uit, zo'n 15 minuten en komen bij Pha That Luang, een heilige stoepa. De grootste tempel van Vientiane, van Laos. We zetten onze fietsen ergens neer en gaan het complex in. Mooie stoepa, helemaal goud gekleurd. Erom heen is een galerij waarin veel boeddha's staan. Er zijn er helaas niet veel meer heel. Tot 1975 is hier tijdens de burgeroorlog veel verwoest. We gaan nog een ander gebouw in en fotograferen daarnaast ook een grote boom met allemaal boeddha's erom heen. Apart. We kopen een flesje water en fietsen terug naar het centrum. Op zoek naar een cafeetje of zo iets waar we wat kunnen eten. We komen uiteindelijk om de hoek bij ons hotel uit. We bestellen wat te drinken en een panini. Mick heeft nu wat last van haar darmen en brood stopt! Tja, de ongemakken van de tropen, zullen we maar zeggen. Ik neem elke dag een ORS, als voorzorg tegen uitdrogen. Dat bevalt me prima. Mick heeft nog een paar wats op het programma staan, dus hup op ons fietsje. We bezoeken eerst de Sisaket tempel. Deze tempel is nog de enige originele. De overige tempels zijn allemaal nagebouwd. Mooi complex. Ook weer zo'n galerij er omheen met allemaal boeddha's. Hier zijn er veel heel gebleven. Je mag binnen in de tempel niet fotograferen maar als de bewaker een paar kaarsjes aansteekt, schiet ik gauw een plaatje uit de losse pols. Foei! Buiten word ik aangesproken door 2 monniken. Ze willen een praatje maken. Leuk! Ze willen hun Engels oefenen met toeristen. Ze zijn eigenlijk nog geen monnik, ze zijn novice. Ze zitten vanaf hun 13e in het klooster en over 1 jaar worden ze monnik. Dan zijn ze 21. Ze studeren in de tempel. Als ze klaar zijn met hun studie moeten ze voor hun zelf zorgen. Ze mogen in de tempel blijven of eruit gaan.
Erg grappig om met ze te babbelen. Mick is er natuurlijk ook bij komen zitten. Ze zijn niet altijd even goed te verstaan en we begrijpen elkaar niet op alle onderdelen even goed maar we komen een heel eind. Ik mag nog even met ze op de foto. Als ik ze een hand wil geven, om gedag te zeggen en te bedanken voor het leuke gesprek, kijken ze verschrikt. Monniken mogen vrouwen niet aanraken. Kijk!!! En deze heren houden zich er keurig aan. Daar kan menig man een voorbeeld aan nemen. Haha. We leggen uit dat we dit uiteraard respecteren, dat we dit niet wisten. Als we zeggen dat we het leuk vinden dat we dit van ze geleerd hebben, krijgen we een big smile.
We stappen weer op ons stalen rosje en gaan naar tempel nr. 3, Wat Si Muang. Deze moet links liggen. We zien rechts een relatief groot mooi tempelachtig gebouw. Er is niemand. Zou dat het zijn. Nee, 30 meter verder, inderdaad links, zien we Wat Si Muang. Hier wordt veel gebeden en geofferd door de Laotianen. Buiten zijn er ook veel winkeltjes waar je offertjes; wierook en afrikaantjes, kunt kopen. We fietsen om de de punt van het park waar deze tempel tegenaan ligt heen om weer terug te gaan naar het centrum. We fotograferen nog even Sisavangvong, die met een groot standbeeld het park domineert. Het is Watjesdag maar het is tevens Zweet-loopt-in-bilnaad-dag. Mijn God wat is het warm. Maar we fietsen en lopen gewoon door. We zijn hier maar 1 dag.
Mick had gezien dat er bij het winkelcentrum Talat Sao een markt is waar etenswaren worden verkocht. Dat vinden we altijd leuk. En daar zien we zakken met tamarinde. Even foto van maken. De eetstalletjes zijn echter op 1 hand te tellen maar we lopen toch even de overdekte markt op. Veel kleding, schoenen, wasmachines, haarstukjes (!) en andere elektrische apparaten. Het ziet er qua vormgeving en stijl erg vooroorlogs uit. Zo'n beetje wat we anderhalf jaar gelden in Siberië ook zagen. Het winkelcentrum zelf is qua stijl uit de jaren zestig of zo. Grappig om te zien.
Maar goed, we doen nog 1 wat. Wat? Wat Ongteu. Deze ligt vlak bij ons hotel. Ik weet hoe we moeten rijden. Mick ziet een bord en zegt, kijk we moeten rechtdoor. Ik zeg volgens mij ligt die wat links. Ok, ik volg haar!! Maar we komen op een autoweg langs de Mekong. We kunnen tussendoor naar links. Maar dan moet je wel een paar treden af, met je fiets. Mick tilt mijn fiets naar beneden. Ondanks dat ik vandaag mijn knie ingetapet heb, zijn dat dingen die ik niet moet doen. Maar gelukkig is Mick zo lief om dat voor mij te doen. Mensen kijken ons raar aan. En dat begrijp ik. We fietsen de richting op van de tempel en ja hoor hij ligt waar ik dacht dat hij zou zijn. Rondje van de zaak! Mooie tempel. Er staat op het plein voor de tempel een podium opgesteld met stoelen in gele rok ervoor. Hier wordt de opening van het bevorderen van het toerisme en oppimpen van het centrum geopend. Althans dat begrijpen wij van de aanplakbiljetten.
We leveren onze fietsen in, krijgen de borg netjes terug en gaan naar ons hotel. Badpakken aantrekken! Het hotel heeft namelijk een zwembad. We nestelen ons op 2 ligbedden. Mick gaat eerst te water. Het is zo koud dat ze het bij pootje baden houdt. Voordeel is dan dat haar badpak niet nat wordt en we morgen geen natte zooi mee hoeven nemen naar Pakse. Ik volg haar voorbeeld. Zo koelen we ook af. Mick gaat lekker liggen lezen en ik werk m'n dagboek bij.

We gaan eten om de hoek ergens. We eindigen bij een Belgisch bier cafe. Dat klinkt gek en dat is het ook. Maar het ziet er erg gezellig uit. We bestellen gewoon een Lao biertje en een glas witte wijn. Met heerlijke vers gefrituurde spring rolls er bij. We bestellen in etappes want gisteravond kwam alles in een keer. Kassie an. We bestellen uiteindelijk Laap kai en Laap neua, het nationale gerecht. Zeer pittig maar lekker..... Halverwege wisselen we zodat we allebei rundvlees en kip uitproberen. De rundvlees portie is het pittigst. Hier houden wij van. We ontleden het gerecht bestaande uit o.a. zeer fijn gesneden vlees, munt, citroengras, lenteuitjes, chilipepertjes, vissaus en koriander. Dit recept gaan we opzoeken en thuis uitproberen.... Kijk er nu al naar uit.
Na het eten babbelen we nog even met een man die alleen aan het tafeltje naast ons zit. Een Thaise zakenman die in de waterenergie handel zit. Leuk gesprek. Hij is wel eens in Nederland geweest. Daarna wandelen we nog even de avondmarkt over. Wat we hier weer aan mode zien hangen. Te truttig voor woorden en toch zien de Laotianen en nou niet truttig uit. Niet volgens onze mode maar ook niet dat je denkt, kun je je niet wat vlotter kleden.
We trekken voor de verandering nog wat kippen uit de muur. We gaan morgen immers echt naar het platteland en we vermoeden dat daar geen ATM's zijn.
In het hotel regelen we de taxi voor morgenochtend naar het vliegveld. We pakken de reistassen in, zo klaar want die waren niet uitgepakt. We gaan lekker bijtijds naar bed en morgen op naar Zuid-Laos.