Luang Prabang

Wat een heerlijk hotel. Gisteravond top gegeten. Ik had Tom Kha Kai en Mick Or Larm. Mijn gerecht lijkt op de Thaise versie, dat van Mick is typisch Noord-Laotiaans. Or Larm is een soort soep met aubergine pulp en heerlijke kruiden. Ik doe nog wat voorzichtig aan want mijn darmen blijven parten spelen. Maar we hebben allebei 1 glas wijn genomen. Even toasten op een mooie reis!! Dank nog Marina voor je tip via de Whats app. Morgen ga ik aan dat spul van jou of, als ik dat niet kan krijgen, aan de immodium. Dan de boel maar verstoppen. Ben er niet naar onder gelukkig maar het is verdomde onhandig.

We hebben heerlijk uitgeslapen tot een uur of acht. Goed groot bed en koele kamer (niet eens airco nodig). Na een uitgebreid ontbijt hebben we via het hotel onze bus voor overmorgen naar Vang Vieng geregeld. Een minibus voor 12 personen. Rit van 5 uur! Maar het hotel regelt de tuk tuk naar busstation Zuid waar de minibus vertrekt. Wel iets duurder dan als je met de grote VIP bus gaat maar het scheelt 1 uur reistijd.
Daarna zijn we met de gratis fietsen van het hotel de stad in gegaan. Wat banaantjes van ons welkomstmandje met fruit mee. We hadden ons op een aardige rit voorbereid. Maar 3 x rechts en over een speciaal fiets-brommerbruggetje en we waren in het centrum. Piece of cake. Het busje gisteren moest natuurlijk een eind omrijden en via de 'gewone' brug.

We kwamen een ouder Nederlands stel tegen dat bij ons op de boot meevoer en waar we bij de grens zo gezellig mee hadden gebabbeld en ons zo hadden verbaasd over de gang van zaken. Zij zijn bijna 80 (!), nou je zou het ze niet geven. We bewonderen ze dat ze op deze leeftijd zo'n reis durven te ondernemen. Mick en ik dachten gelijk, oh wij kunnen makkelijk tot ons tachtigste doorgaan. Dat zie je maar weer. Ze gaan o.a. zijn zoon en haar dochter bezoeken. Zijn zoon doet ontwikkelingswerk op het Bolavenplateau (daar gaan wij ook naar toe) en haar dochter werkt in Bangkok.

Wij kwamen in de main street - tourist street. Daar bij een reisbureau een olifantentrip geboekt. Korte tocht door jungle en water op de rug van een olifant. Gelukkig in een howdah op de rug van de olifant. Mick is geen held. Daarna mag je een olifant wassen/badderen. Gaaf! Mick gaat toekijken en foto's maken. Ik vind het helemaal gaaf. Vooral het badderen.
We moesten contant betalen want de creditcardmachine was broke. Nu een werkend pinapparaat vinden, dat was nog niet zo gemakkelijk. Maar bij ATM nr. 6 of zo was het bingo. We hebben ieder 1 miljoen kippen uit de muur getrokken. Zo zijn we weer even miljonair!! Terug naar het reisbureau om te betalen. Mick onderhandelde nog even over de koers die berekend was van US dollars naar kippen. Ze kreeg het voor elkaar dat hij de normale koers hanteerde, scheelde toch mooi 50.000 kippen, € 5,- maar toch. We krijgen een voucher mee en zie dat ze m'n naam volledig verkracht hebben: Carla Spiazings!! Pfff.

Ergens een kopje koffie en thee gedronken op een leuk terrasje. Mick had zo'n zin in een espresso machiato. Zij ging dat uitleggen aan de ober. En ja hoor, een sterk kopje espresso met een mooi dun schuimlaagje werd voor haar neergezet. Top! De ober ging het opschrijven, voor eventuele toekomstige klanten. Haha.

Hierna gingen we naar de eerste wat, Wat Mai Suwannaphumaham. Omdat we trek kregen zijn we ergens een broodje gaan scoren. Eerst zijn we naar de farmacie gegaan om een middel tegen de diarree te kopen. Ik kreeg een soort immodium. Dat Thaise spul van Marina hebben ze niet. Ok, het grove geschut dus. We aten allebei een wit broodje, dat stopt de boel lekker. En ben direct maar aan de immodium begonnen.

Hierna op ons fietsje naar de grootste en mooiste tempel van Luang Prabang, Wat Xieng Thong. Mooie tempels met prachtige boeddha's en muren met mozaïek van kleine glazen tegelstukjes. Prachtig. We stopten nog even bij Wat Pa Phai omdat Mick die zo mooi vond! Laatste stop van de dag was het Nationaal Museum, voormalig paleis van de laatste koning van Laos. Inmiddels was het 3 uur. We (nou eigenlijk ik) vonden het mooi geweest. Mick zou nog wel even de heuvel op willen maar ik zag dat vanwege de hitte en mijn knie niet zitten. Ben ook geen fan van klimmen. Dan maar geen uitzicht over Luang Prabang.

In een keer fietsen we terug naar het hotel. Goed kaartleeswerk Car!! Badpakken aan en een duik in het zwembad. Het zwembad is niet zo groot en 2 Chinese meisjes waren aan het borstcrawlen. We kwamen niet meer bij, het leek meer op hoofd boven water houden (ondanks zwembrilletje) en proberen niet te verzuipen en ondertussen heel veel water verplaatsen. Ik moedigde Mick al aan om deze meisjes een zwemles te geven!! Ik heb even afgekoeld en ben lekker op een bedje gaan liggen.

We zijn rond 6 uur naar de night market gegaan. Daar onze fietsen tussen de brommers gestald. Dat hadden ze nog nooit meegemaakt. Maar het zijn fietsen van het hotel, dus wij willen geen risico nemen. Voor 20 cent per fiets geregeld. We slenteren over de markt. Veel op de toeristen gerichte spullen. Tekeningen, zijden shawls, tassen, kleding, souvenirs etc. Het is leuk om hier even overheen te lopen. Ik koop een lange dunne broek met een olifantenprint. Afdingen natuurlijk en waarschijnlijk betaal je dan nog teveel. 3 euries. Pfff. Handig voor het ritje op de olifant morgen. We komen uiteindelijk bij het smalle eetstraatje uit. Allerlei heerlijke gerechten worden hier bereid en verkocht. Loempia's (de echte), verschillende soorten gegrild vlees en vis, een noedels en groente buffet en drankjes. Zullen we hier eten? Gaat dat met mijn darmen? Er eten meerdere toeristen. We nemen de gok. What the heck? We eten in Azië zo vaak van de straat. We scoren allebei een heerlijk gegrilde kipfilet en Mick gaat langs het noedels-groente kraampje. Je zit met allerlei anderen aan tafel. Heel erg lekker en heel gezellig. Op de terugweg nemen we nog 10 loempiaatjes mee, 5 met vlees en 5 vegetarisch. Die eten we in ons hotel op. We fietsen terug naar het hotel. Het is inmiddels donker maar de straten zijn redelijk verlicht. En we kennen inmiddels de weg. Voor de zekerheid neem ik nog 2 x een immodium. Gewoon de boel even op slot doen!
We houden onze fietsjes nog even voor morgenochtend vroeg. Want dan willen we naar het bedelen van de monniken gaan kijken. Dat moet hier bijzonder zijn. En daarom gaan we morgen om 5 uur (!!!) opstaan. Vakantie? Het lijkt er niet op met dat vroege opstaan.

We hebben, of beter gezegd, ik heb moeite met in slaap komen. Verderop is een feestje en dat wordt hier altijd in de buitenlucht gehouden. Met muziek, een optreden van een artiest die echt niet kan zingen. Dit gaat wel ff door. Ik erger me er dood. Val uiteindelijk toch in slaap. Een soort diepe coma. Om 5 uur gaat de wekker. We trekken snel onze kleren aan, washand over ons gezicht, fris bekkie en op naar de monniken. Het is nog donker en zeeer rustig op straat. Bij de rotonde bij de night market stallen wij onze fietsen. We kopen een schaal met eten; mandje met kleefrijst, bananen en koekjes. Er komen wat meer toeristen. En na een uur komt de eerste groep monniken. Mick is net de straat in gefietst en op verkenning gegaan (padvinder) omdat we maar geen monnik zagen! Ik deponeer op mijn knieën wat kleefrijst of een koekje in hun bedeltas. En ondertussen probeer ik dit ook nog een beetje te fotograferen. Mick komt terug en in de straat staan wel toeristen maar is ook nog geen monnik te zien. Even later komt er weer een groep. Mick gaat offeren. Hup, op je knieën. Ik fotografeer het tafereel. De monniken lopen op blote voeten en hun bedeltassen, tas met metalen bak er in, zijn al redelijk gevuld. Zo die hoeven een week niet te bedelen. Die hebben genoeg. De monniken leven alleen van wat ze van de locals en sommige toeristen krijgen. Ik doe ook nog mee aan een offerronde en ga daarna de monniken achterna, een straatje in. Daar zitten de locals. Ze geven de monniken van alles. De monniken blijven staan en bidden samen met de locals. Mooi om te zien. Sereen. Eigenlijk zijn wij verstoorders in dit ceremonieel. Heb ook nog een stukje gefilmd. Achteraf is het toch gek dat je aalmoezeniers zomaar fotografeert. Zouden die monniken niet denken: 'Wat zijn wij nu voor achterlijke toeristenattractie geworden?' Toch doen we er aan mee, dus we zijn net zo achterlijk.

Het is inmiddels tegen 7 uur. Het is licht geworden. We fietsen terug naar ons hotel. En.... toetje! Daar loopt een groep monniken in 'onze' straat. Ik trek een sprintje met mijn fiets. Zet 'm snel op de standaard. Er zitten zo'n 5 locals met etenswaren. Omdat het licht is kan ik nu nog mooiere foto's maken. Al had dat in de schemer ook wel wat.
We gaan toch als 2 heppie de peppies naar ons hotel. Het ontbijt is begonnen en wij nemen als eerste gasten plaats aan de rand van het terras met uitzicht op de tuin en het zwembad. Heerlijke yoghurt met vers fruit, stokbroodje met kaas en voor mij 2 gekookte eieren en voor Mick 2 gebakken eieren. Waarom je in Azië altijd 2 eieren krijgt weet ik nog steeds niet. Maar ze smaken overheerlijk. Scharreltje natuurlijk! Kopje thee en voor mijn lief een espressootje. We zijn op dat moment de enige gasten. We genieten van het moment en we genieten na.

Ik duik het bed nog even in. Mick gaat douchen en de stad in. Camera mee en lekker banjeren door het centrum. We spreken af om 11 uur, koffietijd, in het Garden cafe. Sharp 11 uur kom ik fris gedoucht aangefietst en m'n moppie zit al aan de koffie. Ze heeft zich vermaakt met de gekke etenswaren op de morning food market en het beklimmen van de heuvel waarvan ze prachtig uitzicht over de stad had. We stallen de fietsen en wandelen door Luang Prabang. M'n knie is ingetapet en dan gaat lopen redelijk! Het gaat steeds beter gelukkig. Op dit tijdstip is het echter al smoorheet, dus we zijn van die schaduwzoekers.... We komen de man tegen van de vrouw van dat verhaal van dat Indiase meisje!. Maken een praatje en gaan verder. We komen het echtpaar van bijna 80 tegen en maken een praatje en gaan verder. Het lijkt net een dorp! Met uitzicht op de Mekong rivier lunchen we ergens op een leuk terras. We fietsen nog wat om en rijden terug naar ons hotel.

Spullen pakken voor de olifantentocht. De pick-up time is tussen 1.00 en 1.20. Ja ja. Om half 2 komt de hoteleigenaar. Hij gaat voor ons bellen. 15 minutes! Niks, nada, niente. Dan worden we gebeld. 5 minutes. Ja hoor daar is de chauffeur. Ze waren ons gewoon vergeten. Pfffff.
Als een speer naar de olifantenfarm. Ping Pong (!) is onze olifant en wij stappen vanaf een hoog houten plateau in de howdah (zitje voor 2 personen) op de olifant. De mahmout (olifantentrainer) loopt met ons mee. Hij heeft mijn camera geconfiskeerd en maakt foto's. Op een gegeven moment vraagt ie of een van ons op zijn rug wil zitten. Nou dat hoef ik aan Mick niet te vragen. Dit ritje is al een hele overwinning voor haar. Het lijkt me wel gaaf. Met m'n benen achter z'n flaporen zit ik totaal niet relaxed op een enorm dikke ruggenwervel en moet al steunden op mijn handen m'n evenwicht bewaren. En toch vind ik het gaaf. Enorm gaaf. Ping Pong wandelt rustig stukken naar beneden en omhoog, dat is toch wel even spannend! Ping Pong wandelt een stukje door de Mekong rivier en ja hoor, die slurf gaat het water in en..... de dames worden nat gespoten. De mahmout lachen natuurlijk. Hij moedigt Ping Pong aan om door te gaan. We gieren het uit. Het is meer dan 30 graden dus een lading water uit z'n slurf is een aangename verkoeling. Af en toe ga ik lekker op de kop van van de olifant liggen. Lekker relaxed zo op z'n stekelhaartjes. Het ritje duurt een klein uur.

Dan is het tijd voor het bad. Ik klim (je moet niet zien hoe) op een andere olifant zonder stoeltje op z'n rug. Thieng Wah heet ze. Ping Pong is trouwens ook een vrouwtje. We wandelen naar de Mekong en al zittend op de rug van Thieng Wah ga ik zo het water in. Gaaaafffff! De mahmout zit achter me. Hij geeft TW instructies en hij doet z'n kop onder water. Ik zak daardoor tot m'n middel in het water. Hilarisch. Ik gil van plezier. De mahmout wast de olifant en mij! Op een gegeven moment zegt de mahmout dat ik voorover moet gaan liggen. En hij duwt de hele kop van die olifant onder water, inclusief bijna mijzelf. Ik kon nog net op tijd omhoog veren. Die mahmout had natuurlijk de grootste lol. Ik ook hoor. We badderen wat en dan is het helaas tijd om het water uit te gaan. Ik ga er als laatste uit. M'n benen bungelen nog in het water als de olifant voor me enorm begint te schijten. Gatver de gatver. Ik bungel bijna met m'n benen in de stront. Het gaat gelukkig allemaal net goed. De olifant klautert naar boven en Mick schiet de laatste plaatjes. Je moet niet zien hoe ik van de olifant af kom. Het toch wel enigszins met je benen wijd meer dan een uur op een ruggengraat van jewelste zitten. Daar word je stijf van en ga je een beetje raar van lopen!!!
In een nog in aanbouw zijnde wc kan ik droge kleren aantrekken. Droog shirtje en m'n olifantenbroek. Die had ik eigenlijk tijdens het badderen aan willen doen maar dan nu maar als droge broek. Het was zo gaaf! Vond het echt een geweldige ervaring!!

We worden teruggereden naar ons hotel en gaan lekker bij het zwembad zitten, liggen. Mick gaat zwemmen, ik niet, heb al gezwommen!! We bestellen een biertje en een glas wijn. Ja, meisjes van het goede leven. Heb vandaag geen last meer van rommelende darmen dus het kan weer. Ook het night market eten heeft geen klachten gegeven. We kunnen weer alles eten en drinken. Jippie!

Heb bij het zwembad m'n dagboek bijgewerkt. Mick is inmiddels de tuin in verdwenen. We gaan zo aankleden en de laatste maaltijd in Luang Prabang nuttigen. Morgen op met de minibus naar Vang Vieng. Nieuwe bestemming, nieuwe avonturen.